Heel even leek RWDM, na een deugddoende zege in Deinze, opnieuw op het rechte pad. Maar na de interlandbreak blijven de Molenbekenaren in hetzelfde bedje ziek: aanvallend onmondig en defensief niet zuiver. Zo kan je geen wedstrijden winnen, en al zeker niet tegen de autoritaire competitieleider Westerlo.
RWDM geeft punten al voor de rust te grabbel tegen Westerlo
RWDM begon nochtans enthousiast aan de partij. Smaakmaker Lenny Nangis hield al snel enkele verdedigers aan de praat, maar in tegenstelling tot vorige wedstrijden kon RWDM het veldoverwicht niet omzetten in kansen. Westerlo won tot nu toe al zijn wedstrijden op verplaatsing, maar liet in die openingsfase niet meteen zien waarom het bovenaan de rangschikking prijkt.
Tot RWDM – en dat is niet de eerste keer dit seizoen – zichzelf de das omdeed. Verdedigers Libert en Le Joncour en doelman Defourny keken met z’n drieën naar een lange bal, Maxim De Cuyper keek niet, maar profiteerde: 0-1. Luttele minuten later struikelde de debuterende Théo Gécé over de bal, vergat de lijnrechter flagrant buitenspel van De Cuyper af te vlaggen, en mocht die simpel Daci bedienen. Zo werd de dubbele Kempense voorsprong een feit.
Geen aanval
De tweede helft leek een maat voor niets te worden, maar een snelle strafschop voor de thuisploeg, omgezet door Rommens, bracht opnieuw spanning in de partij. In de veertig minuten die nog volgden, bleek het andere pijnpunt van dit RWDM: het gebrek aan aanvallende spankracht. Aan goede wil geen gebrek, maar RWDM had te weinig in huis om de ervaren Westelse verdediging echt te verontrusten. Het ontbreken van Thomas Ephestion – de Westerlo-huurling mag niet meespelen tegen zijn moederclub – liet zich duidelijk voelen.
De beste mogelijkheden waren nog voor de bezoekers, met onder meer twee ballen tegen het doelkader – al kwam eentje daarvan van het hoofd van RWDM-spits Togui, die zo voor zijn eigen doelman gevaarlijker is gebleken dan voor die van de tegenstander.
Een steriel slotoffensief bracht geen zoden meer aan de dijk, en dus moet RWDM na acht speeldagen vooral naar beneden kijken. Het staat voorlaatste in de stand, en volgende week wacht de verplaatsing naar hekkensluiter Moeskroen. Een wedstrijd die maar beter niet verloren wordt, wil men in Molenbeek het woord ‘crisis’ buiten de stadionpoorten houden.
