Sandrine Balleux uit 'So you think you can dance'

Dansminnend Vlaanderen en Nederland ontdekten de afgelopen weken Sandrine Balleux (22) in het tv-programma 'So you think you can dance' (SYTYCD). Haar uitschakeling smaakt een beetje bitter, maar toch heeft ze honger naar meer.

"So you think you can dance? Dat is voor vijftig procent een danswedstrijd en voor vijftig procent show," vertelt Sandrine Balleux. "Dat ik er tijdens de eerste liveshow uit lag, was een grote ontgoocheling. Maar ja, op televisie tellen alleen de show en de kijkcijfers. Dat heb ik aan den lijve ondervonden. Ik moest bijvoorbeeld het verlegen meisje spelen terwijl ik niet eens verlegen ben."

Balleux kreeg vooral lof voor haar haarfijne techniek. Die bouwde ze op door jarenlange training. Ze was nochtans begonnen als zwemster, maar toen in 1996 het bad De Zwaardvis in Etterbeek uitbrandde, moest ze op zoek naar een nieuwe sport. "Ik was meteen verknocht aan dansen. Als dertienjarige wist ik dat ik meer wou en schakelde ik een versnelling hoger; op mijn vijftiende mocht ik naar de Koninklijke Balletschool in Antwerpen."

Met haar diploma op zak schuimde Balleux audities af in binnen- en buitenland. Zo belandde ze uiteindelijk bij een dansgroep in Portugal. Wat begon als een mooi avontuur, draaide verkeerd uit. "Alle mensen van de groep woonden samen in een gebouw. Dagelijks kregen we dansles en bereidden we ons voor op een spektakel. En dan, na zes maanden, werd het project ineens opgedoekt. Van de ene dag op de andere werd ons gebouw opgeëist door de gemeente en kregen we een paar uur om onze spullen te pakken. Ik keerde terug naar België met een degout van dansen. Op dat moment wou ik er echt mee stoppen."

Balleux liet de dans links liggen en vond werk als administratief assistent. Maar de dans­microbe liet haar niet los, en ze keerde terug naar de les. "Ik kan gewoon niet zonder dansen, het hoort bij mij. Af en toe krijg ik les van een tachtigjarige dame die vol overgave danst. Dat is het mooiste bewijs dat je het dansen niet uit je lijf krijgt."

"Na die korte break heb ik de draad weer opgenomen en ging ik dansen in Brussel, Aalst en Namen. Op die lessen ontmoette ik verschillende choreografen die me aanraadden deel te nemen aan SYTYCD. Laurent Flament, die ook in het programma zit, was een van hen. Ik aarzelde, maar heb me toch ingeschreven."

Gêne bij de jury
De eerste kennismaking van de jury en de kijker met Balleux was nogal ongelukkig. Ze begreep een vraag in het Engels niet goed en kwam onzeker en verlegen over. Maar bij haar eerste danspassen verleidde ze iedereen. Ze was vertrokken voor een mooie reeks en werd de eerste Franstalige Brusselse danseres die zo ver is geraakt. "Uiteindelijk heb ik een paar weken in de show gezeten, en ik ben ook meegegaan naar Cuba. Dat was echt super. Dat ik er tijdens de eerste live-uitzending uit lag, is zuur. Zeker omdat heel wat mensen me complimenteerden: volgens sommigen was ik zelfs de beste danseres van heel de groep. Ik dacht toch mee te kunnen tot de halve finales of zelfs de finale. Goed, ik nam niet deel om te winnen, maar om me te doen opmerken, zodat ik mooie aanbiedingen zou krijgen. De jury heeft me achteraf zelfs geen uitleg gegeven. Ik denk dat ze misschien wat gegeneerd waren dat ik er zo snel uit lag. Ach, ik ben weer een ervaring rijker. Ik raad het elke danser aan."

Balleux heeft voor het dansconcours loopbaanonderbreking genomen en kan zich de komende zes maanden volledig aan het dansen wijden: nog een bewijs dat ze echt in haar kansen geloofde. Een nieuwe deelname aan SYTYCD sluit ze uit. Ze staat wel open voor nieuwe voorstellen. "De vroege uitschakeling heeft me gemotiveerd; het geeft me honger naar meer. Ik wil dánsen. Tot nu toe heb ik een paar mails met aanbiedingen gekregen, maar dat waren kleinere projecten. Ik wacht nog op de grote vissen. Ik ben beschikbaar..."

Tot voor haar deelname aan het concours gaf Balleux les. Vanaf januari kan ze die draad weer oppakken. Maar voor ze anderen leert dansen, wil ze vooral zélf dansen, en dan bij voorkeur in musicals. Een groep ziet ze niet meteen zitten. "Via een meisje die ik nog ken van mijn tijd in Portugal, krijg ik de kans om in Canada te gaan dansen. Maar ik twijfel. Ten eerste omdat ik in de finale van SYTYCD moet dansen, en daarvoor zou ik niet tijdig terug zijn. En daarbij komt dat ik mijn gezicht hier moet laten zien en op de golf van SYTYCD moet voortsurfen. Ik moet me hier nog wat tonen. Het is nu of nooit."