Shorttracker Selim Tanrikulu: 'Ik droom van de Spelen'

Selim Tanrikulu (19) heeft voor de Turkse shorttrackploeg gekozen. Ondanks zijn talent kreeg hij te weinig kansen en belandde in een dipje. Tot de gloednieuwe Turkse shorttrackbond hem opriep. Die selectie gaf hem de nodige motivatie om weer voluit te gaan trainen. Tanrikulu groeit nu naar zijn beste vorm.

'I k ben beginnen shorttracken toen ik drie was," vertelt Tanrikulu. "Mijn zus was ermee begonnen toen ik twee was. Zij stopte, maar ik ging er voluit voor."

Shorttrack is een vorm van schaatsen op een ovale baan waar je per competitie zowel de 500, 1.000 als 1.500 meter moet afleggen. Elke wedstrijd wordt met vier tot zes deelnemers geschaatst. "Tactiek en snelheid zijn belangrijk. Eigenlijk mag je niet duwen, maar je kunt dat omzeilen. Duwen zonder echt te duwen, of de deur dichtdoen. Je probeert de tegenstander ook af en toe een diskwalificatie aan zijn been te lappen. Soms heb je het zelf aan je been."

"Ik behoorde tot de subtop, maar nooit tot de absolute top. Ik trainde in Liedekerke, maar mijn ouders konden mij niet altijd brengen. Omdat er in Liedekerke niet genoeg trainingsuren meer waren, ben ik naar de Gentse club overgestapt."

De specialiteit van de Brusselaar is de 500 meter. "Mijn sterkste punten zijn explosiviteit en techniek. Ik sta technisch verder dan de meeste Belgische shorttrackers. Kracht en conditie zijn hier de sterkste punten, en daar ben ik niet zo goed in."

Dipje
Na een uitstekend carrièrebegin belandde Tanrikulu in een dipje. Daar speelde de Belgische ploeg een rol in. "Rond mijn vijftien jaar was ik in mijn categorie top in Europa," vervolgt hij. "Ik was de beste van mijn leeftijdsgroep op de 500 meter. Toen belandde ik in de Belgische ploeg. Ondanks mijn goede prestaties werd ik nooit geselecteerd om voor België uit te komen. Terwijl ik dezelfde tijden had als mensen die wel opgeroepen werden. Ik vroeg me af waarom ik er nooit bij was, maar ik heb er nooit een reden voor gekregen. Nog een jaar later werd gezegd dat ik de selectietijden niet haalde, maar de jaren ervoor zeker wel."

De niet-selecties zorgden ervoor dat de shorttracker niet vooruit ging. Hij miste heel wat grote competities en verloor naar eigen zeggen drie jaar. Tot vorig jaar iemand van de Turkse federatie speciaal voor hem naar België vloog. "Hij kwam me vragen of ik voor Turkije wou schaatsen - ik heb de dubbele nationaliteit. Ze organiseren volgend jaar de winteruniversiades, olympische spelen voor mensen aan de universiteit. Ik volg toegepaste economische wetenschappen aan de VUB. Ze hebben een nieuwe federatie en nemen mij als voortrekker. Ik kreeg weer belang en ben harder beginnen trainen. Op een paar maanden tijd ben ik heel wat verbeterd, vooral dankzij die motivatie. Nu zit ik weer in de Belgische top drie."

Turks recordhouder
Tanrikulu traint drie keer per week in Gent en op zaterdag in Liedekerke. Hij betaalt de kosten van het vervoer en de trainingen. Zijn materiaal wordt terugbetaald door de Turkse federatie.

"Ik ben in september een week op stage geweest met een paar nieuwe Turkse schaatsers. Ik was de enige van mijn niveau. De andere jongens keken naar mij op. Ik heb er ook het Turks kampioenschap geschaatst, gewonnen en ben Turks recordhouder. Op dit moment ligt het niveau er nog vrij laag."

Met de nieuwe motivatie van de Turkse bond ziet Tanrikulu het volledig zitten. "Dit jaar is mijn doel het wereldkampioenschap junioren. Ieder land mag een drietal schaatsers sturen. Ik heb geëist om er naartoe te gaan, omdat het mijn laatste jaar is als junior. Ik zou er een goed resultaat moeten halen, want ik ben toch wat ouder. Ik wil van deze sport mijn werk maken. Ik droom van een medaille op de Olympische Spelen."