Showman Denis Verlinden: 'Je moet zot zijn om aan Crashed Ice-schaatsen te doen'

Denis Verlinden (25) houdt van sterke emoties. Zijn portie adrenaline haalt hij door in spectaculaire Crashed Ice-wedstrijden tegen hoge snelheden naar beneden te stormen. Met Ice Skating Brussels Freestyle haalt hij dan weer allerhande zotte kunstjes uit. Verlinden zoekt de spotlights graag op als schaatser, maar niet als mens.

'I k heb voor het eerst schaatsen aangetrokken om meisjes te ontmoeten tijdens een discofuif in Poseidon," vertelt Verlinden over zijn eerste stappen op de ijspiste. "Ik was toen al zeventien. Tot dan toe had ik allerhande sporten uitgeprobeerd. Dat ging van karting - waarin ik als jonge ket met de besten concurreerde - tot kitesurf, dat ik vooral tijdens mijn vijfjarig verblijf op de Dominicaanse Republiek beoefende."

Toch koos de Brusselaar voor de koude van het ijs. Hij had de smaak meteen te pakken, en bleek een natuurtalent te zijn. Aanvankelijk beperkte hij zich tot wekelijks schaatswerk, maar daar kwam verandering in toen hij het bestaan van Red Bull Crashed Ice ontdekte.

"Ik had altijd al gezegd dat ik graag een parcours zou schaatsen waarop sprongen en obstakels waren aangebracht. Toen een vriend me drie jaar geleden over Crashed Ice sprak, heb ik me door omstandigheden niet ingeschreven voor de Belgische kwalificaties. Maar uiteindelijk belandde ik in de kwalificaties van de officiële wereldbekermanche in Nederland. Door mijn goede prestaties was ik opgevallen op een ander Crashed Ice-evenement, en mocht ik een uitgevallen finalist vervangen."

"De kwalificaties bij onze Noorderburen zijn niet van de poes. Op donderdag moet elke schaatser individueel het parcours afdalen om zich te plaatsen voor de vrijdagreeksen. En op dat moment begint het echte, spectaculaire werk, want dan komen de internationals in het spel. Dat zijn onder meer Amerikanen en Canadezen die bijna voltijds bezig zijn met Crashed Ice. Je daalt per vier af, en het kan er stevig aan toe gaan. Je mag niet duwen of trekken, of een tegenstander destabiliseren. Maar je mag je wel zetten, en je schouders gebruiken. Bij elke wedstrijd komen er valpartijen voor. Het is op fysiek vlak redelijk zwaar, maar ik denk niet dat uren doorbrengen in de fitness veel voordeel oplevert."

"Eigenlijk houd ik niet echt van contact. In hockey is dat bijvoorbeeld meestal gewelddadig, soms met de intentie om pijn te doen. Bij Crashed Ice is dat niet het geval. Het kan gebeuren dat iemand je raakt, maar die doet dat normaal niet opzettelijk."

Beetje zot
Met zijn acceleratie en goed gevoel voor evenwicht als voornaamste sterktes eindigde Verlinden de vorige twee jaar telkens op het podium van de Belgische kwalificaties. Op het Nederlandse tornooi kon hij voorlopig nog geen rol van betekenis spelen.

"In België gaan de wedstrijden op een gewone ijspiste, waarop wat obstakels zijn aangebracht, door. Een braaf, zelfs makkelijk parcours. Het echte Crashed Ice-parcours in Nederland is dus andere koek. Al ken ik ook dat intussen al uit het hoofd."

"Ons probleem is dat we in België geen plek hebben om te trainen. Amerikanen doen dat tijdens de winter bijvoorbeeld op bevroren meren, waar ze door quads worden voortgetrokken. Om die reden train ik dan ook niet specifiek. Met uitzondering van de twee kwalificatietornooien sta ik wat Crashed Ice betreft heel het jaar droog."
Afgelopen week strandde Verlinden tijdens de vrijdagsessies van de editie 2013 waardoor hij de finalestrijd tussen de 64 beste Ice Cross Downhill-atleten miste. Hij kwam tijdens de tweede bocht ten val, en kon zijn achterstand niet meer goedmaken. "Volgend jaar kom ik gewoon terug om beter te doen," reageerde hij.

Want zijn honger is zeker nog niet gestild. "Ik wil andere wedstrijden schaatsen, andere technieken en routes leren kennen, en in de officiële Belgische ploeg opgenomen worden. Momenteel telt die twee schaatsers die ook financieel gesteund worden, en meteen gekwalificeerd zijn voor de verschillende wedstrijden. Nu betaal ik alles zelf."

"Met de nodige training zal ik nog beter worden. Daar ben ik zeker van, want ik hou erg van de sport. Al moet je wat zot zijn om ze te beoefenen. Maar als je van adrenaline houdt, dan zit je goed."

Met Icemou naar de top
In Brussel houdt Verlinden zich vooral bezig met freestyle. Met de Ice Skating Brussels Freestyle (ISBF) haalt hij allerhande kunstjes uit op het ijs. Zaken die je er niet meteen verwacht.

"België telt maar een paar ploegen, maar in Frankrijk is freestyle uitgegroeid tot een grote sporttak. We willen ons laten opmerken, en daar slagen we vrij goed in. Er zijn periodes waarin we bijna elke week naar Frankrijk trekken om er deel te nemen aan evenementen."

"Ik heb ISBF met twee vrienden opgericht. Van de uitbaters van schaatsbaan Poseidon krijgen we elke vrijdag een afgebakende freestylezone. Dat is nodig, want door onze moves kunnen er gaten in het ijs komen met eventuele valpartijen tot gevolg."

Verlinden blinkt bij ISBF vooral uit door zijn sprongen. Binnenkort trekt hij naar een evenement van de Franse groep United waar een vijfduizendtal mensen wordt verwacht. En wie staat op de affiche? Icemou. "Dat is mijn bijnaam. Omdat ik zo hoog spring, zetten ze mij op een voorname plaats in de show. Al heb ik het tegelijk een beetje moeilijk met al die aandacht. Want ik toon me graag als schaatser, maar als mens ben ik discreet."