Sportcolumn David Steegen: Onvergetelijk

De kleine vleugelaanvaller komt glimlachend van het veld. Hij geniet van de staande ovatie. Alle aanwezige Ajacieden staan uitgelaten op de banken. Miralem Sulejmani heeft zonet twee weergaloze doelpunten tegen RSCA in de Europa League gescoord.

Nog niet zo lang geleden leek Sulejmani afgeschreven door de Amsterdamse topclub. Hij werd dit seizoen zelfs uitgeleend aan West Ham, maar dat ging niet door omdat hij niet over de juiste papieren beschikte. De Serviër voetbalde eerder voor SC Heerenveen. De Friese club staat bekend om haar gezonde koopmansgeest. De Friezen verdienden fortuinen aan de verkoop van wereldsterren als Ruud van Nistelrooy, John Dahl Tomasson, Klaas-Jan Huntelaar en Afonso Alves. Voor Sulejmani hoestten de Amsterdammers 16,25 miljoen op. De helft van het budget van RSCA, een waanzinnige som.

Aanvankelijk maakte Sulejmani het niet waar. De druk is moordend, de eisen van een topclub loodzwaar. Van Sulejmani heb ik altijd gehouden. Ik weet niet waarom. Je hebt zo van die voetballers die nooit helemaal doorbreken en toch eeuwig in het geheugen gegrift staan. Zoals de voormalige center-voor van Racing Jet Brussel, Jan Goyvaerts. Topschutter in 1986 in de tweede klasse met negentien doelpunten. Hij hield er een transfer aan Club Brugge over. Met Club won hij de Supercup en de titel, maar Jantje scoorde maar één doelpunt, tegen Racing Jet nota bene, en hij verliet Club langs de achterdeur. Of Hakan Fred Ingvar Lindman. In 1987 haalde Georges Leekens de rijzige Zweed naar het Astridpark om de aanval te versterken. Hij debuteerde in een kolkende Bosuil tegen het grote Royal Antwerp FC van Hans-Peter Lehnoff en Frans van Rooy. Paars-wit verloor. Enkele weken later werd Leekens ontslagen na een gelijkspel op RWDM. Raymond Goethals nam over en Luc Nilis en Edi Krncevic verdrongen de Zweed definitief naar de bank. Hij keerde al gauw terug naar zijn geboorteland, om nog een beker te winnen met Malmö FF. Meer was het niet, maar Lindman vergeet ik nooit meer.

Maandagmiddag. Ik kijk naar buiten. De verzamelde pers kampeert massaal voor de hoofdingang. Ze wachten op Mbark Boussoufa. De kleine magiër kan in Tsjetsjenië fortuinen verdienen die zelfs Engelse topclubs doen duizelen. Hoewel beide clubs vooralsnog geen akkoord bereikt hebben over de transfersom en we dat ook officieel laten weten, publiceren de media dat alles al rond is. Er is zelfs een officieel Belga-bericht uitgestuurd. Ik zucht. Ze doen maar. Elke beweging van RSC Anderlecht stimuleert de verkoop. We bestaan.

Terwijl ik de talrijke telefoons beantwoord om telkens hetzelfde uit te leggen, komt Mbark Boussoufa langs een geheime ingang het stadion binnen gewandeld. Hij kijkt bedrukt. Of ik 'die Joos' - Filip Joos van de VRT - niet even kan bellen? "Die man stalkt me," zegt hij met een zucht. Ik laat Joos weten dat Bous niet naar Extra time komt. De journalist antwoordt dat Bous toch een ex-speler is van RSCA en dat hij dus niet via de club hoeft te passeren.

Ach, iedereen probeert, dat is nu eenmaal het spel. Als hij zou vertrekken, behoort Boussoufa ongetwijfeld tot de categorie 'Helden'. Ludo Coeck, Paul Van Himst, Robbie Rensenbrink, Juan Lozano,...

Miralem Sulejmani neemt me even apart in de spelerstunnel van de ArenA. Hij schenkt me zijn wedstrijdshirt. Dat is onvergetelijk.

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht