Sportcolumn David Steegen: Sport voor gentlemen

Als een mens zich beperkt tot het volgen van de twee nationale sporten, voetbal en wielrennen, dan gaat de krachttoer bijna onopgemerkt voorbij. De Red Lions, de Belgische nationale mannenhockeyploeg, hebben zich geplaatst voor de Olympische Spelen in Londen volgende zomer. Voor de tweede maal op rij mag het Belgisch hockey meedingen naar een olympische medaille. Dat is opmerkelijk, gezien de kleinschaligheid van ons land.

We kunnen de hernieuwde aandacht voor het vaderlandse hockey alleen maar toejuichen. Hockey is hier een erg Brusselse sport: de meeste clubs zitten in de hoofdstad en omgeving. Het is ook een prachtige sport. Heftig, technisch en met eerbied voor de tegenstander en de refs. Een sport voor sportliefhebbers, in de eerste, ware betekenis van het woord. Voetbalvaders en -moeders schrijven hun zonen (en dochters) steeds vaker in bij hockeyclubs.

Hockey eerbiedigt de juiste waarden. Elke hockeybeoefenaar streeft ernaar om welgemanierd aan sport te doen. Emoties worden niet uit de weg gegaan. Ja, er zijn weleens incidenten, zoals in alle sportcompetities, maar het blijft altijd beschaafd. Stilaan is de edele sport niet meer exclusief voor de meest bemiddelde sociale klasse, de middenklasse heeft de weg naar de hockeyvelden gevonden. Zoals het tennis in de jaren 1970 en 1980, met Björn Borg en John McEnroe.

Een van de architecten van het succes is Marc Coudron, de bondsvoorzitter. Hij behoort tot het ras der echte sportleiders. Zijn beleidsplan staat in het teken van de sport. Geen opgeblazen verklaringen, geen oppervlakkige visieteksten, geen schreeuwerige marketingplannen, maar een krachtdadig sportief beleid dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. Alles staat in het teken van de sport, van de onderbouw, opleiding en trainingen. De bondsvoorzitter heeft zich omringd met binnen- en buitenlandse toptrainers die op het eerste gezicht onhaalbaar lijken voor een klein land als België. Coudron was zelf de grootste van zijn sport. Hij is recordinternational (358 selecties), hij was zeven jaar kapitein van de nationale ploeg.

De prestatie van de nationale ploeg krijgt weerklank op de gekste plaatsen. Na de emotionele voetbaltopper Club Brugge-RSC Anderlecht probeer ik het mediaverkeer in goede banen te leiden. Geen sinecure. Milan Jovanovic scoort de gelijkmaker in de laatste minuut en zorgt er zo voor dat heel Brugge ietwat zuur reageert. Bovendien hebben de Kosovo-kreten de Serviër geweldig op de heupen gewerkt. Na zijn doelpunt reageert hij iets te uitbundig.

Een vrouwelijke steward bekijkt het allemaal met de glimlach. Ik raak met haar aan de praat. "Ongelofelijk toch?" zegt ze met een brede grijns. Ik antwoord dat voetbal emotie is, of iets dergelijks. "Dat niet," zegt ze met een zucht. "Jammer dat we geen medaille halen in Mönchengladbach." Ze heeft het over het EK hockey, waarin België zopas de kleine finale tegen Engeland verloren heeft. "Maar we zijn wel gekwalificeerd voor de Olympische Spelen," antwoord ik. Ze lacht breeduit.

Marc Coudron is een van de grootste sportleiders van het land. Royal Sporting Club Anderlecht zal de Red Lions en hun voorzitter dan ook gepast eren voor de wedstrijd tegen KV Kortrijk van 11 september. Dat is het minste wat we kunnen doen. Coudron is een gentleman én een Brusselaar.

---------------
David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht