Union is opnieuw dé te kloppen ploeg: 'Samenhang is uniek'

Weer zijn alle ogen gericht op Union. Het team van trainer Alexander Blessin leidt de dans in de competitie en wordt na acht overwinningen op rij nu al met stip aangeduid als titelfavoriet. Derde keer, goede keer? “Na het trauma van vorig seizoen zijn de supporters wel een pak terughoudender.”

Na veertien speeldagen is Union al zeker van de herfsttitel, de symbolische titel voor de ploeg die op de helft van de reguliere competitie de meeste punten verzameld heeft, maar voor de rest weinig waard is. Hoewel: in de voorbije veertien seizoenen pakte de herfstkampioen acht keer ook effectief de landstitel.

Dat de woorden ‘Union’ en ‘landstitel’ midden november al aan elkaar gekoppeld zouden worden, hadden weinigen durven dromen na de massale exodus van sterkhouders afgelopen zomer – uitgerekend heel wat sleutelnamen waarmee Union twee keer op rij nipt naast de titel greep.

“De verwachtingen lagen een stuk lager, dat voelde iedereen,” vertelt Sporza-journalist en Union-watcher Bert Sterckx aan BRUZZ. “Logisch: er was aan kwaliteitsverlies geleden. Union-verdediger Fedde Leysen had het er afgelopen weekend nog over in een interview. De media, de volgers, de mensen van de club, de supporters: iedereen dacht dat Union het na die twee wonderseizoenen misschien zelfs moeilijk zou hebben om bij de eerste zes (de plekken die recht geven op play-offs, red.) te geraken. Dat is nu wel anders.”

Supporter Fabrizio Basano erkent dat gevoel. “Maar er is wel altijd een blijvend vertrouwen in de sportieve werking van de club geweest,” zegt hij. De doortastende en hyperefficiënte transferpolitiek van Union blijft inderdaad een ongeziene troef, weet ook Sterckx. “Niet elke transfer is een voltreffer, maar ze brengen toch maar weer een ploeg op de been die autoritair aan de leiding staat.”

Spaanse uitblinker

Vooral de samenhang maakt van Union dé te kloppen ploeg in onze competitie, klinkt het in koor. “Die samenhang was al een belangrijk element in de succesformule, maar is nog belangrijker geworden. Er staan misschien minder leiders à la Teddy Teuma op het veld, maar er staan andere spelers op. Kijk naar middenvelder Cameron Puertas, die erg veel initiatief neemt, richting geeft aan het spel en het vuile werk opknapt,” aldus Sterckx.

Ook bij Basano niets dan lof voor de Spaanse uitblinker die vorig jaar vooral genoegen moest nemen met invalminuten.

“Hij neemt zijn verantwoordelijkheid en heeft alle capaciteiten om uit te groeien tot een absolute leider. Maar ook de defensieve basis staat er, met Koki Machida die de handschoen opneemt – nog iemand die vorig seizoen meestal naast de basis viel. En dan heb je natuurlijk de nieuwe namen, met topschutter Mohamed Amoura als absolute verrassing. Ondertussen staat met Noah Sadiki ook een speler klaar die misschien volgend seizoen weer kan uitgroeien tot basispion. En op die manier creëer je een heel efficiënte rotatie.”

Roteren

Ook vandaag kiest coach Alexander Blessin er al opvallend vaak voor om spelers te roteren. “Dat versterkt de samenhang nog meer,” vindt Sterckx. “Er is weinig ontevredenheid binnen de ploeg, maar natuurlijk bepalen de goede resultaten alles. Neem die weg, en er komt een reden om te mekkeren.”

Die dip zal er wellicht wel eens komen, maar dat de figuur-Blessin goed bij Union past, staat vast. “Hij geeft kansen aan iedereen, heeft een aura van wijsheid rond zich hangen en is een echte inspirator,” klinkt het bij Basano.

Lees verder onder de foto

‘Alles-komt-wel-goed-gehalte’

Toch gaat het Union niet overal voor de wind. Het team kan de resultaten op Belgische bodem niet doortrekken in de Europa League, waar het met 4 op 12 en een lastig programma voor de boeg (Toulouse uit en Liverpool thuis) nog zal moeten knokken voor Europese overwintering.

Desondanks zag Sterckx, die dit seizoen enkele keren in het zog van het team zat in Europa, “heel toegankelijke en vriendelijke” spelers bij de competitieleider.

“Er heerst een hoog alles-komt-wel-goed-gehalte. Denk bijvoorbeeld aan het moment na de Europese uitwedstrijd bij Union Berlin vorig jaar, toen de club onverwachts de nacht op hotel moest doorbrengen. Een ferme streep door de rekening als je enkele dagen later alweer in de competitie moet spelen. De spelers reageerden door muziek op te zetten en elkaar op sleeptouw te nemen. Dat alles-komt-wel-goedgevoel is alleen maar sterker geworden. Het lijkt wel alsof het contrast tussen de minutieus gecontroleerde werking van het bestuur en de sfeermakerij bij de spelers synergetisch werkt.”

Titeltrauma

Betekenen de uitstekende resultaten en de koppositie dan ook meteen dat de titelkoorts (nu al) opsteekt? “Daar heerst wel enige terughoudendheid over,” zegt Basano.

“Zeker na de voorbije twee jaren, toen we eerst in de play-offs voorbijgestoken werden door Club Brugge, en nadien op de laatste speeldag de titel weggaven. Bovendien zijn de play-offs dit jaar langer omdat er zes in plaats van vier teams meedoen. De ploeg die aan het einde van het seizoen de goede vorm te pakken heeft, is dus extra bevoordeeld. Laten we maar eerst die play-offs halen,” klinkt het.

Toch ziet Sterckx een groot verschil met afgelopen seizoenen. “Ze staan er meer tegen topclubs. Op die verliespartij tegen Genk na, die Union altijd had moeten winnen, en het gelijkspel tegen Antwerp, winnen ze van Anderlecht, Club Brugge en Cercle Brugge. Het wordt uitkijken naar het duel tegen AA Gent na de interlandbreak. Maar de echte kracht zit misschien wel in het feit dat ze nauwelijks iets laten liggen tegen kleinere clubs, terwijl andere titelpretendenten dat vaker doen.”