Wandelclub Evertrotters zoekt jonge leden

De Evertrotters moeten hun snelheid afbouwen: de gemiddelde leeftijd blijft maar stijgen, de opvolging blijft uit. Nochtans zijn de sfeer en het spektakel langs de wandelpaden meer dan de moeite waard.

"Vroeger wandelden we tochten van 25 kilometer, ondertussen zijn we gezakt naar maximaal vijftien kilometer," vertelt voorzitter Victor Van Audenrode (77). "Iedereen heeft wat extra jaren op de teller. Heel wat leden zijn al in de zeventig, en de oudste is zelfs tachtig. We haalden in het verleden gemiddeld twintig leden per wandeling, maar nu moeten we ons tevreden stellen met een twaalftal stappers. We wandelen tegen het gezapige tempo van 3,5 kilometer per uur."

De wandelclub zag het levenslicht in 1984 op initiatief van Roger De Cleen, die toen verantwoordelijk was voor de sociaal-culturele raad in Evere. Hij lanceerde verschillende projecten voor Nederlandstaligen en slaagde in zijn opzet. De Evertrotters zagen hun ledenaantal snel groeien. "We zijn dan ook redelijk snel van één naar twee wandeltochten per maand overgeschakeld.

Dat is vandaag nog altijd het geval: een korte wandeling op een namiddag en een lange wandeling die een hele dag in beslag neemt. Het Nederlands is nog steeds de voertaal, maar iedereen is welkom. We voeren geen uitsluitingpolitiek."

"We spreken altijd af aan het gemeentehuis van Evere en vertrekken samen, meestal rond negen uur 's ochtends voor de dagwandelingen en halftwee voor de middagwandelingen. Voor onze korte tochten gaan we niet te ver van huis. Dat is, nu het sneller donker wordt, zeker geen overbodige luxe. Af en toe wandelen we ook in Brussel, maar dat is dan eerder voor een kortere tocht van acht à negen kilometer. Na de wandeling nemen we altijd de tijd om iets te nuttigen. En dan durven we wel eens te blijven plakken. Elk jaar organiseren we ook een weekendje weg."

Leden nemen de organisatie van de wandelingen voor hun rekening en zorgen regelmatig ook voor een woordje uitleg bij bezienswaardigheden. En of het nu regent of vriest, de wandelgroep trekt erop uit. "In de winter wandelen we alleen na de middag. Er breekt nu een periode aan waarin je in het bos de prachtigste kleuren kunt zien. Onlangs zijn we aan de Wijngaardberg in Wezemaal gaan stappen: dan krijg je met het juiste zonlicht echt een knap schouwspel te zien."

"We nemen altijd onze tijd. Wandelschoenen zijn wel een absolute must. Ik heb het eens meegemaakt dat een dame met hoge hakken aan kwam draven. Ze heeft het heel de wandeling volgehouden, maar het kostte haar wel heel veel moeite."

De stapsessies verlopen traditiegetrouw met veel gebabbel en plezier, er heerst een goede groepssfeer. Maar dat dreigt dus verloren te gaan als de opvolging uitblijft. "We proberen wat met mond-tot-mondreclame en denken eraan om in het gemeenschapscentrum Everna flyers te leggen. We weten het niet goed... Het probleem is dat er geen enthousiasme is bij jongere stappers. En dan bedoel ik niet per se twintigers; het mogen ook dertigers en veertigers zijn."

"Als het zo doorgaat, zal het op een bepaald moment eindigen. Er kruipt nochtans niet zoveel werk in en geloof me, het is echt leuk. Geïnteresseerden mogen mij altijd bellen op 02-757.06.39. Iedereen is welkom."