Zwemkampioene Van Obberghen (72) gaat voor goud

72 jaar, maar nog lang niet versleten. De kranige Agnes Van Obberghen zwemt nog altijd in competitieverband. Sterker nog: ze behoort in haar categorie tot de wereldtop. "Over twee jaar is er het wereldkampioenschap in Amerika. Ik weet nog niet of ik daar naartoe ga. Zo ver vliegen."

In juni van dit jaar haalde Agnes Van Obberghen nog drie zilveren medailles op de wereldkampioenschappen van de masters in Italië. Vanaf 25 jaar kun je deelnemen aan die masters, die onderverdeeld worden in leeftijdscategorieën: van 25 tot 29 jaar, van 30 tot 34 jaar enzovoort. Van Obberghen zwom in de categorie 70 tot 74 jaar. Telkens moest ze het onderspit delven tegen een twee jaar jongere landgenote, Eliane Pellis uit de Kempen. "Maar," zo zegt ze, "over twee jaar zit ik in een andere leeftijdscategorie dan zij - die van 75 tot 79 jaar -, en dan kan ik eindelijk gaan voor die gouden medaille."

Van Obberghen zwemt al bijna haar hele leven. In de jaren veertig vergezelde ze als tienermeisje haar broer altijd als die ging zwemmen. Hij had de raad gekregen om aan te sterken door te gaan zwemmen. En hoewel het helemaal niet haar bedoeling was om aan competitiezwemmen te doen, werd ze toch door de microbe gebeten. "Maar ik moest wel eerst goede punten halen op school. Als mijn rapport niet goed was, dan mocht ik niet gaan zwemmen."

In het begin ging ze vooral naar het zwembad van Vilvoorde. De eerste keer was dat in 1942, in volle oorlogstijd. "In die tijd was dat nog een buitenzwembad. Daardoor waren de omstandigheden om te trainen niet altijd ideaal, vooral niet in de winter," herinnert ze zich.

Liefde in het water
Daarna ging Van Obberghen zwemmen in Sint-Joost, om eind jaren vijftig te kiezen voor het zwembad van Schaarbeek. Daar werd ze lid van de Cercle Royal de Natation de Schaerbeek et Neder-Over-Heembeek (CRNS). Ze was er dus bij toen in 1958 het nieuwe bad werd ingehuldigd.

Maar dat is niet de enige prettige herinnering die ze aan die tijd bewaart. "Via de secretaris van de club heb ik mijn man leren kennen. Mijn toekomstige schoonvader stelde ons aan elkaar voor. Het waren andere tijden dan nu. Mijn man deed het papierwerk, ik trok baantjes en gaf zwemles. Het gebeurde vaak genoeg dat ik na een race zelf nog de uitslagen moest intikken om ze op te sturen naar de sportkranten. Nu staat er voor elk werkje wel iemand klaar. Wij deden in die tijd alles gratis. Het was allemaal vrijwilligerswerk, nu moet je iedereen betalen."

Of haar man ook soms de borst nat maakte? "O nee. Als hij zich maar met de administratie kon bezighouden."

Limburgse aartsrivale
Agnes Van Obberghen heeft een indrukwekkende palmares bijeen gezwommen. Zo is ze 25 jaar lang kampioen van Brabant geweest "omdat er niemand tegen mij wou zwemmen (lacht)."

In de jaren vijftig en zestig was ze een van de beste zwemsters in België. Ze is ook tweede en derde geworden op het Belgisch kampioenschap. Ze is vice-Europees kampioen geworden, en dit jaar werd ze vice-wereld-kampioen op zowel de vijftig, de honderd als de tweehonderd meter in de leeftijdscategorie van 70 tot 74 jaar. Telkens achter die andere Belgische, Eliane Pellis.

Als goede wijn
Je zou het niet zeggen, maar deze vrouw heeft bijna vijftien jaar lang niet aan competitie gedaan. "In 1985 ben ik gestopt met zwemmen omdat mijn vader was gestorven. Ik had besloten voor mijn moeder te zorgen. Toen later mijn man stierf en ik niets meer om handen had, heb ik in 1999 besloten de draad weer op te pikken en opnieuw te gaan zwemmen."

Met succes, want in de periode 2000-2004 werd ze elk jaar opnieuw Belgisch kampioene in haar leeftijdscategorie. "Ik ben zoals wijn, ik word beter met de jaren," zegt ze. "In mijn jeugd ben ik er nooit in geslaagd om kampioen van België te worden."

Tussen 12 en 21 november is het Zwemweek in acht Brusselse zwembaden. Meer informatie en het volledige programma krijgt u bij de VGC, 02-413.04.48 of sportdienst@vgc.be. Voor meer info over de honderd-jarige club CRNS belt u naar 02-242.25.79 of 02-268.07.17, of u faxt naar 02-242.86.18