‘Huidige Beursschouwburg is resultaat van veto’s van toen’

Deze week raakte bekend dat de Beursschouwburg zijn gelijkvloers wil omgooien. Sven Grooten, die voor het vorige ontwerp tekende, begrijpt dat maar voelt zich niet schuldig. “Het huidige gebouw toont vooral de veto’s van de opdrachtgevers van toen.”

De Beursschouwburg lanceert een haalbaarheidsstudie om zijn gelijkvloers te herorganiseren. Dat is nodig omwille van het groeiende bereik en aantal activiteiten van de instelling, zei directeur Tom Bonte daarover aan onze redactie.

Bonte had het ook over ontwerpfouten door B-architecten, dat met de Beursschouwburg zijn eerste grote opdracht binnenhaalde. Hij benadrukt dat ook de opeenvolgende directies in de ontwerpfase daarin een verantwoordelijkheid hadden. Die directies vroegen belangrijke wijzigingen terwijl de werf al bezig was. En die wijzigingen veroorzaakten grote meerkosten waardoor er op andere bouwdelen diende bespaard te worden.

Sven Grooten van architectenbureau B-architecten wil graag de puntjes op de ‘i’ zetten. “Het klopt dat het huidige gebouw kan aangepast worden aan de noden van vandaag. Het café dat achteraan zit zonder contact met de straat, de grote trap die in de weg zit en de kassa die op die vreemde plek naast de trap zit, dat zijn allemaal zaken die je best anders oplost.”

Grooten wijst erop dat het niet om ontwerpfouten gaat, maar om aspecten die de opdrachtgever van toen – in theorie de Vlaamse overheid en de facto eerder de ploeg van de Beursschouwburg - absoluut zo wou.

“Het probleem situeert zich eerder op het niveau van het “programma van eisen” dat de bouwheer ons oplegde. Dat zat vol veto’s. Wij hebben toen bijvoorbeeld al gepleit voor een café aan de straatzijde, om de verbinding met de straat te maken. Maar we kregen te horen dat de positie en de vorm van het Beurscafé onaantastbaar waren. Omdat de omgeving van de Beursschouwburg helemaal anders was dan vandaag, wilde de bouwheer dat het café een donker en alternatief hol moest blijven."

"Als architect kan je zo’n keuze in vraag stellen, maar niet veranderen. Met de trap en de inkom verliep het op een gelijkaardige manier. De trap was heilig.”

Bouwheer die aan toekomst denkt

Bonte zei dat klanten al aan de ingang de weg verliezen. Grooten legt uit dat het ontwerp de inkombalie niet op de huidige plaats zag. “De inkom moest helemaal rechts zitten, waardoor je een logischere circulatie krijgt, maar op een bepaald moment heeft de ploeg beslist dat ze de nachtkassa daarvoor gingen gebruiken, waardoor de situatie onduidelijk wordt. Dat is vandaag nog steeds zo.”

Het dossier van de Beursschouwburg toont voor Grooten het belang van een duidelijke visie bij de opdrachtgever: 'Goede gebouwen komen er niet door het talent van een architect, maar enkel door een bouwheer die weet wat hij wil. Een bouwheer die keuzes durft maken in het belang van de toekomst en zich niet laat verleiden door het sentiment van het moment.'