Zwangere Guy is een vat ener-Guy, een creatieve motor die ook andere jonge makers naar voor stuwt. De Brusselse rapkoning kijkt vol verwachting uit naar het werk van deze aanstormende artiesten.
© Karen Vandenberghe
© Karen Vandenberghe
UM! is ne crème van ne ket, maar hij moet leren op tijd komen, da pateeke!
UM! (23)
DJ en beatmaker
Ik kende Zwangere Guy voor hij mij kende,” vertelt Umi Defoort, die sinds drie jaar de beats levert tijdens de concerten van Zwangere Guy. “Gorik (van Oudheusden, zoals de Brusselse rapper echt heet, tz) was erg present in die jonge scene. Als freestyler op Sainte-Catherine, maar ook als jeugdhuisbegeleider. Jazz van STIKSTOF heeft me na een concert aan Gorik voorgesteld. We hebben wat muziek uitgewisseld en we bleken op dezelfde vibe te zitten.” UM! is de zoon van de Belgische jazzpianist- en componist Kris Defoort en de Japanse Tomoko Nakayama. Thuis kreeg hij samen met zijn broer Kaito Bach en Keith Jarrett als ontbijt geserveerd, maar ook Sting en Björk. “Ik ben als twaalfjarige nog naar Oscar Peterson en Ornette Coleman gaan kijken. Die brede muzikale blik heeft ervoor gezorgd dat ik geen klassieke hiphopsound heb.” UM! ging muziekproductie studeren aan het conservatorium van Rotterdam, maar hield er vroegtijdig mee op. “Ik had het gevoel dat ik daar niets meer bij-leerde.” De 23-jarige Brusselaar, die ook veel gevoel voor mode en stijl aan de dag legt, werkt op dit moment aan materiaal dat hij wil uitbrengen als UM! Een releasedatum wil hij er nog niet op plakken. “Het is mijn eerste project, het duurt wat langer dan verwacht, maar ik ben er bijna. (Lacht) Ik heb acht nummers. Het is geen album, het is ook geen ep, noem het een mixtape. Ik wil de focus weer op de producer leggen. Rappers eisen vandaag alle aandacht op. Dat was ooit anders, kijk naar artiesten als Grand Wizzard Theodore in de jaren 1980. Daar wil ik opnieuw naartoe. Ik heb mijn eigen artistieke visie. Ik produce de beats en nodig rappers uit.” Op zijn eerste single, ‘Enelix’, zijn zo het rapcollectief Le 77, Stikstof-rapper Jazz en Zwangere Guy te horen. En dat terwijl hij ook jazzpianist had kunnen worden! “Muziekproductie is de toekomst, hè. Maar ik speel ook piano, live bij Zwangere Guy.”
© Karen Vandenberghe
De hele Brusselse hiphopscene is al voor de lens van Yaqine gepasseerd. Zij begrijpt het helemaal. En ze heeft haar eigen touch
Yaqine Hamzaoui (22)
Fotografe en videoclipmaakster
Het moet wat geweest zijn daar op Sainte-Catherine, want ook de Molenbeekse fotografe en videoclipmaakster Yaqine Hamzaoui kent Zwangere Guy van de freestylebattles die er plaatsvonden. “Voor een fotograaf waren dat supercoole momenten,” vertelt ze. Hamzaoui was toen nog een tiener, intussen is ze 22. Zwangere Guy noemt ze een “baas”, hij haar een “boss lady”. Hamzaoui studeerde twee jaar film aan het RITCS en verhuisde daarna naar het KASK in Gent, maar maakte die studies niet af. “Ik heb een tijdje in een fotowinkel gewerkt en sindsdien ben ik gewoon mijn eigen ding aan het doen.” Ze roemt de creatieve omgeving die Brussel op dit moment is. “Iedereen gaat hier voor zijn eigen ding. Dat werkt heel motiverend. Het is de kracht van Brussel.” Ze is heel close met Blu Samu sinds die Antwerpen voor Brussel inruilde. “En met Martha Da’ro woon ik samen. Miss Angel zit voorlopig nog in Antwerpen, maar die komt vroeg of laat naar hier.” (Lacht) De jongens van Le 77 zijn ook vrienden. Net als die van STIKSTOF. “Iedereen kent iedereen. Het is één grote familie.” Hamzaoui is een ruw talent, ze werkt vanuit de buik, heel erg DIY. “Ik heb alles al experimenterend geleerd. Ik volg mijn gevoel. Ik heb ook nog niet alles gezien. In tijden van sociale media is het goed om op je eigen ding te focussen.” Voor Hamzaoui is de tijd die ze doorbrengt met een onderwerp net zo belangrijk als het eindresultaat. “Ik wil iets kunnen losmaken bij mensen. Als ik dat voel of zie, probeer ik dat in beeld te brengen.” Hamzaoui werkt ook met bewegend beeld. Momenteel draait ze de tweede videoclip voor Martha Da’ro, nadat ze eerder al samen ‘Summer blues’ maakten. En ze werkt met haar, Le Motel en Miss Angel aan een clip die bij de film Binti van het jonge Brusselse filmgeweld Frederike Migom hoort. “Frederike heeft me veel vrijheid gegeven. Zo werk ik het liefst.”
© Karen Vandenberghe 06
De Kapitein heeft zijn naam ni zomaar, met zo iemand kunde in zee gaan
De Kapitein (25)
Tatouagekunstenaar en illustrator
Mijn artiestennaam is me aangereikt in een droom,” zegt De Kapitein, bij landratten ook wel bekend als Felix D’Huys. De kunstzinnige bootsman met de wilde dromen die voor de fraaie omslag van de dit magazine zorgde – een collector’s item! – groeide op in Overijse, voltooide zijn ontgroening in Brussel, maar ging in Gent studeren, waar hij een master vrije grafiek behaalde aan het KASK. “Ik ben altijd veel bezig geweest met streetart en illustratie,” zegt hij. “Tijdens mijn studies heb ik leren tatoeëren.” Zo kwam hij ook in contact met Zwangere Guy, die hem vroeg om een Z en een G op zijn armen te etsen. “Intussen heb ik designs voor hem gemaakt, en vier tattoos gezet, waaronder een hond en het STIKSTOF-logo. Ik ging hem ook op de achterkant van zijn hoofd tatoeëren, maar hij heeft dat op het laatste moment gecanceld. (Lacht) Gorik is een zalige gast. Een harde werker die zich een doel stelt en daarvoor gaat. Hij slaagt er ook altijd in om het beste in anderen naar boven te halen. Maar hij is vooral zichzelf en dat heb ik graag.” D’Huys tatoeëert ondertussen de vellen van het lijf in de Punctum Tattoo Studio in Gent. Zijn ontwerpen zijn donker en psychedelisch en verwijzen naar middeleeuwse gravures, inspiratie vindt hij in mythes en legendes. “Ik focus nu op full body tattoos, tatoeages die het hele lichaam bedekken en waar ik veel details in kan steken. Ik wil mijn werk zoveel mogelijk uitpuren, en tegelijk zo divers mogelijk gaan en toch mijn eigenheid bewaren. En ik wil de beste worden in wat ik doe.” (Glimlacht) En als hij niet tatoeëert? Dan probeert D’Huys zo veel mogelijk te tekenen, illustraties te maken en muren te beschilderen. “En als ontspanning durf ik al eens te knutselen en bouwen, omdat ik me daar creatief in kan uitleven zonder een bepaalde druk die ik mezelf opleg. Ik kan moeilijk stilzitten, ik vind ontspanning in creatie.”
© Karen Vandenberghe 09
Frederik en ik zijn als Beavis en Butthead, Method Man en Redman, Quick en Flupke. Ge zult nog van ons horen!
Frederik Willem Daem (30)
Schrijver
Ik wilde mijn eerste roman op mijn dertigste uit hebben,” zegt de Brusselse schrijver Frederik Willem Daem, die in 2016 de Debuutprijs won met zijn verhalenbundel Zelfs de vogels vallen. “Maar toen het zover was, besefte ik dat ik nog zeker een jaar werk had. De publicatie is nu voor september gepland, net voor mijn 31e verjaardag.” (Lacht) Het boek zal Tekens van leven heten en speelt zich af in een café. “Dat café is eigenlijk het hoofdpersonage, dat wat iedereen met elkaar verbindt.” Daem kreeg het idee in de mythische bruine kroeg De Raaf in Antwerpen, het stamcafé van wijlen cultauteur JMH Berckmans. “Toen ik daar zat en al die stamgasten zich tot elkaar zag verhouden, besefte ik dat een café zoveel meer is dan een plek waar bier geserveerd wordt. Het is een geliefde, een hobby, een thuis. In Brussel schrijf ik vrijwel elke nacht ergens op café. De dingen die ik daar zie en hoor, voeden mijn schrijven.” Daem leerde Zwangere Guy niet op café kennen, maar tijdens bosklassen in de lagere school, toen Zet Gee nog gewoon een leutigaard met een broske was. Daarna kruisten hun paden aan basketringen en op skateplanken. Waarna hun gemeenschappelijke liefde voor hiphop hen onafscheidelijk maakte. “We herleefden de vetes tussen Amerikaanse rappers. Gorik nam de West-Coast voor zijn rekening, ik de East-Coast.” Daem studeerde film en scenario en rolde zo in het schrijven. “Gorik en ik gingen bij elkaar blowen en dan schreven we rapteksten voor de lol. Daarna heeft hij zijn makkers van STIKSTOF ontmoet op Sainte-Cath. Ze daagden elkaar uit en werden steeds beter. Gorik heeft hard geknokt om er zijn leven van te maken. En kijk, hij heeft in vier jaar vier albums gemaakt. Had ik die ondernemerszin, dan was mijn boek er sowieso voor mijn dertigste geweest.” (Lacht) En wat is volgens zijn makker de magie van Guy? “Er zijn veel puzzelstukken die in elkaar vallen, maar hij heeft Brussel vooral een bakkes gegeven.”
Lees meer over: Muziek
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.