Uitbaatster tweede oudste café van Berchem stopt na 31 jaar

Nergens in een Berchemse herberg is de historische anekdotiek zo levend als in het art-decocafé Quiévrain, gestart in 1932, tegenover het oude kerkhof in de Kasterlindestraat.

Tot in de jaren 1980 - toen Brussel nog duivenkoten mocht hebben - bleef het een legendarische verzamelplaats van prijsduivenmelkers. Vandaar ook de treinstationsnaam Quiévrain, waar 'onze duiven' gelost werden.

Uitbaatster Madeleine Thirry, die geen eigenares is, stopt er echter mee na nieuwjaar. "Ik heb hier 31 jaar goed geboerd, nadat mijn man het van een collega-transporteur overnam," zegt ze, "maar de koning is hier nooit gepaseerd, zo een vedette was ik niet." Toch heeft het café als 'belevingserfgoed' alle charme om stamgasten te blijven bekoren. "Mijn huurcontract zit erop in januari. Wat Brouwerij Alken-Maes van plan is horen we wel, ik ga nu ook eens profiteren van het leven."

Lars Vervoort, woordvoerder van Alken Maes in Mechelen, weet het wel. "We hebben de ambitie om het café open te houden. Er hebben zich al kandidaat-uitbaters gemeld. De brouwerij gelooft er alleszins in dat het café een rendabele toekomst kan hebben op langere termijn." De intentieverklaring haalt de druk van de onzekerheid bij café- en bierliefhebbers in het ruimere Brussel en de Rand. "Of het café zal blijven, heb ik hiermee nog niet gezegd," remt Vervoort. "Alles zal afhangen van de commerciële afspraken."