Asielzoekers in toekomstig Crisiscentrum getuigen: 'Ik verwacht niets meer van België'

Een 70-tal asielzoekers verblijft nu al ruim een week in een gekraakt gebouw in de Noordwijk. Dinsdag buigt de vrederechter zich over een mogelijke uitzetting. Ondertussen blijft de onvrede over het gebrek aan opvangplaatsen groot. “Ik heb alles opgeofferd om mijn kinderen een betere toekomst te geven, niet om deze uitputtingsslag te ondergaan.”

Ergens tussen hoop en wanhoop verblijven zo’n 70 asielzoekers al ruim één week in de toekomstige kantoren van het Crisiscentrum aan de Koning Albert II-laan. Voor de 34-jarige Gaël is het gekraakte gebouw zijn zoveelste noodhalte sinds hij begin januari vanuit Kameroen in België aankwam.

Om te ontsnappen aan een leven op straat kwam Gaël achtereenvolgens terecht in het notoire kraakpand in de Paleizenstraat, het tentenkamp aan het kanaal en de voormalige gebouwen van Allee du Kaai om uiteindelijk hier in de gebouwen van het toekomstige Crisiscentrum te belanden.

“Ook hier is de situatie niet gemakkelijk”, vertelt hij. “We worden beperkt in onze bewegingsvrijheid, want niemand mag het pand verlaten, behalve voor belangrijke afspraken. Dat is frustrerend. Gelukkig krijgen we hier wel voeding en doen de mensen van het steunplatform er alles aan om onze moraal hoog te houden. Het is in zekere zin wel comfortabeler.”

'Proberen tegemoet te komen aan noden'

In het gekraakte gebouw verblijven naast asielzoekers ook een twintigtal mensen van een ondersteuningscollectief. Velen onder hen hebben sinds de start van de actie elke nacht doorgebracht samen met de asielzoekers.

“Wij proberen tegemoet te komen aan hun noden”, vertelt Sacha. “Dat gaat vaak over medische zaken, maar ook over materiële dingen. Zo zijn we bijvoorbeeld slippers gaan halen voor mensen die pijn hadden aan hun voeten. Ondertussen zorgen we met dans, muziek of film ook voor de nodige ontspanning.”

Dat comfort is welkom, beaamt Yasser (50) uit Palestina. “Zeker na vier maanden in de Brusselse straten en metrostations. Ik heb ook even in het kraakpand in de Paleizenstraat geleefd, maar daar ben ik door de onveiligheid snel vertrokken.”

Het gebouw waar hij nu onderdak heeft kunnen vinden, beschrijft de Palestijn als een fort. “We zijn beschermd tegen de kou, de regen en het gevaar op straat. We krijgen hier eten, kunnen ons een beetje opfrissen en voelen eindelijk een greintje waardigheid.”

'Uitputtingsslag'

Toch blijft de desillusie groot. Yasser wacht al ruim honderd dagen op de opvang waar hij recht op heeft, maar beseft dat de bezetting van het toekomstig Crisiscentrum vooral een politieke actie is die hem niet van vandaag op morgen van bed, bad en brood zal verzekeren.

“Mijn zaak is net zoals die van duizenden andere asielzoekers voorgekomen bij de arbeidsrechtbank en hoewel de Belgische overheid veroordeeld is voor het niet voorzien in opvang, gebeurt er niets. Eerlijk: ik verwacht niets meer van dit land”, benadrukt hij.

Ondertussen blijft de familie van Yasser achter in de Gazastrook. “Ik heb alles opgeofferd om in België te geraken: mijn gezin, mijn huis, mijn leven. De bedoeling was hier een nieuw leven op te bouwen om mijn kinderen een betere toekomst te geven en zelf een klein beetje gemoedsrust te vinden. Niet om deze uitputtingsslag te ondergaan.”

Vrederechter

Hoelang Yasser en co nog in de bezette kantoren zullen verblijven, is niet duidelijk. De Regie der Gebouwen heeft vorige week een uitzettingsprocedure in gang gezet, maar daar zullen advocaten die de asielzoekers verdedigen dinsdag bij de vrederechter tegen pleiten.

“De Belgische staat stelt dat haar eigendomsrecht geschonden is", zegt advocate Marie Doutrepont over de zaak in een reactie aan BRUZZ. "Wel eigenaardig dat de Belgische staat, die het recht op opvang van onze cliënten en van asielzoekers in het algemeen al maanden en jaren schendt, zich opeens herinnert dat wij in een rechtsstaat leven. Wij menen dat het recht op een waardig leven van onze cliënten moet primeren op het eigendomsrecht van een gebouw.”

Dinsdag om 10 uur zal de vrederechter zich buigen over de bezetting van het toekomstig Crisiscentrum. Een halfuur voor aanvang van de zitting zal het ondersteuningscollectief manifesteren aan het vredegerecht in Sint-Joost-ten-Node.