In een zoektocht naar haar roots heeft Eva Kamanda het lang vergeten hoofdstuk van het Congolese verzet tegen de nazi-bezetter blootgelegd. Samen met haar partner en journalist Kristof Bohez heeft ze na drie jaar onderzoek ontdekt dat haar overgrootvader François Kamanda in 1941 niet alleen de eerste Congolese kapper in Brussel is geweest, maar dat zijn kapperszaak waarschijnlijk ook als brievenbus heeft gediend voor het verzet.
François Kamanda werkt in de jaren 1930 in Elsene als 'boy' in het huishouden van de advocaat Robert Logelain. Die geeft de clandestiene, anti-Duitse krant La Libre Belgique uit, die vanaf het voorjaar van 1941 op regelmatige basis twee keer in de maand verschijnt. Er zijn sterke aanwijzingen dat de kleine Congolese gemeenschap in Brussel vanaf dat moment werd ingeschakeld om de verboden krant te verspreiden. Eén van de sleutelfiguren in het netwerk is de Elsense verpleger van Congolese origine Isidore Bataboudila, François Kamanda's beste vriend.
Merkwaardig genoeg bezorgen de nazi's zelf het Congolese verzet het perfecte alibi. Zij beschouwen de zwarten namelijk als 'Untermenschen' en achten hen niet in staat om de moed en de intelligentie op te brengen om tegen de Duitsers in het verzet te gaan.
