Voor kinderen: Rosie, het boek
Michael (M): Ja, ik ben gevraagd om er een boek van te maken, dat heel waarschijnlijk in de herfst van 2010 verschijnt. Dat is nog eventjes, maar wel iets om naar uit te kijken als je wil weten hoe het verder met Rosie gaat. Ik kan niet te veel verklappen, maar ik wil wel zeggen dat ze in de stad blijft wonen, en ook eens met de trein én met Moussa naar zee gaat.
Lijkt Rosie op iemand die je kent?
M: Nee, maar een vriendinnetje van mijn dochter heet Rosie en ik vind het wel een mysterieuze naam. En mijn overbuurman heet Moussa, dus die naam heb ik ook even geleend. Ik ga de laatste tijd vaak naar Senegal in Afrika, en daar is bijvoorbeeld een huis met een dak waar je op kan klimmen. Daar heb ik waarschijnlijk aan gedacht terwijl ik zat te schrijven, zonder het goed te beseffen. En terwijl ik nu zo met jou praat, herinner ik me ook dat ik als kind ooit opgesloten zat in een wc, op bouwkamp in Bretagne in Frankrijk. Daar heb ik een hevige angst aan overgehouden om ergens gevangen te zitten.
Was het plezierig om zo'n vervolgverhaal voor Zazie te schrijven?
M: Heel plezierig, ik vind het jammer dat het afgelopen is. Het is spannend om een aflevering telkens zo te eindigen dat je graag wil weten hoe het verder gaat. Dat was niet altijd makkelijk, maar net daardoor ook leuk. En ik ben natuurlijk heel blij dat er nu een boek van komt, en dat Rosie en Moussa nog even in mijn hoofd kunnen blijven wonen...
Proost, daar drinken we op!
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.