Welkom in Ping City!

Gamen in de klas, het bestaat! Myriam (16) en Oussama (16) zitten allebei in het derde jaar Sociaal-technische Wetenschappen in het KTA in Jette, en daar loopt nu het Ping-project (Poverty is Not a Game). ping is een game over twee tieners die in de armoede verzeild geraken.

 S ophia en Jim heten de tieners uit die game, en ze wonen in Ping City. Sophia leeft bij het begin van het spel bij haar oma. Als die naar het rusthuis moet, komt Sophia in haar eentje op straat terecht. Jim beslist op een dag om van huis weg te lopen omdat het niet meer botert met zijn ouders. Hij verkoopt zijn bromfiets en gaat op zoek naar een kamer om alleen te wonen. Maar dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan.

Myriam (M): Ik speel met het personage van Jim. Je moet regelmatig een opdracht voor hem oplossen. Zo wil hij een kamer huren in een goeie buurt, en ik had daar 'ja' op geantwoord. Maar dan blijkt dat dat te veel geld kost, en daardoor staat hij weer op straat. Zo moet je constant op zoek naar wat het beste is om te doen. Niet makkelijk als je weinig of geen geld hebt. Uiteindelijk komt het wel goed met hem - hij gaat zelfs met Sophia samenwonen.

Oussama (O): Het spel duurt ongeveer anderhalf uur, maar omdat er zoveel opdrachten zijn, voelt het niet zo lang. Het zit knap in elkaar, het is heel realistisch. Al zou ik het thuis niet gauw uit eigen beweging spelen.

Hadden jullie v óó r Ping al eens stilgestaan bij arme mensen of armoede in Brussel?

M: Ja, want we zien hier op straat in Jette soms ook mensen bedelen, en in het centrum zie ik vaak daklozen.

O: Vlak bij de Beurs bijvoorbeeld: daar komen precies almaar meer daklozen bij, en vaak ook heel jonge mensen. Als ik dat zie, ja, dan vraag ik me altijd af hoe het zo ver is kunnen komen.

Heb je daar nu een antwoord op?

O: Meer dan één antwoord, eigenlijk. We hebben in dit project geleerd dat er twee soorten armoede bestaan, generatie-armoede en situatie-armoed e. Bij de eerste vorm word je in een arm gezin geboren en is het heel moeilijk om uit de armoede te geraken. Bij de tweede vorm is het meer zoiets als Jim meemaakt: dat je bijvoorbeeld beslist om van huis weg te lopen en daardoor arm wordt. Wat ik nu vooral beter besef dan vroeger, is dat die arme mensen niet altijd met opzet arm zijn. In het spel probeert Jim bijvoorbeeld hard om aan werk te geraken. Als hij dan eindelijk werk vindt, gaat zijn fabriek failliet en moet hij weer van nul beginnen. Soms heb je ook gewoon echt pech.

Dachten jullie vroeger dat alle arme mensen lui zijn?

O: Ja, toch wel.

M: Ik denk dat die er nog altijd zijn. Er zijn luie mensen die bedelen en zelfs meer geld hebben dan wij, maar er zijn er ook anderen die echt arm zijn. Het is gewoon lastig om het verschil te zien.

Geef je soms geld aan bedelaars?

M: Nooit. Al vind ik dakloos zijn wel heel erg. Erger nog dan 'gewoon' arm zijn. Ik zag onlangs een reportage op tv. Daarin toonden ze dat ze in een stad voor die mensen zorgden door hen op te vangen in een grote zaal en hen eten te geven en zo. Ik vind dat goed, het is aan de maatschappij om zich om die mensen te bekommeren.

Denk je daar nu zo over door dit Ping-project?

M: Nee, zo dacht ik vroeger ook al. Alleen begrijp ik door dit spel iets beter hoe het in elkaar zit. Het doet je beter beseffen wat er allemaal in de wereld kan gebeuren, vind ik.

Kunnen we zelf iets tegen armoede doen?

O: Ik vind het meer een taak voor de politiek, ik denk niet dat ze er nu genoeg voor doen.

M: We zouden op school een project kunnen doen door in kleine groepjes arme mensen te interviewen, en dan met die informatie naar de minister of burgemeester te stappen. Dan gaan ze misschien echt inzien hoe het in elkaar zit, en in actie schieten.

Tot slot, een overbodige vraag misschien, maar... gamen jullie graag?

O: Ik wel. Al drie jaar lang speel ik dezelfde game, Counter-Strike. Dat is een schietspel, maar ik vind het vooral tof omdat ik me dan amuseer met mijn vrienden.

M: Ik hou niet zo van games, maar wel als het in de klas mag, zoals nu bij Ping. Het maakt de lessen minder saai, je kan meer zelf ontdekken ook. En omdat je moet overleggen, mag je babbelen met je speelpartner.