Zazie leest: Hoog in een boom...

De Jeugdboekenweek is weer volop aan de gang! Op heel wat plekken, zoals bibliotheken en scholen, wordt er van alles georganiseerd rond boeken en verhalen. Ook in de derde graad van de Kadeekesschool! Maar lezen deze kinderen uit Koekelberg graag? En wát lezen ze dan zoal? En waar? Wij ontfutselden ze enkele van hun leesgeheimen.

 N egentien kinderen zitten er in deze toffe derde graad van de Kadeekes. Drie van hen hebben een hekel aan lezen, vijf vinden het een beetje leuk en maar liefst elf (!) zitten graag met hun neus in een boek, krant of strip. Een klas vol leesbeesten, dus! Twee van die leesbeesten heten Mariem (10) en Veysel (11). We hadden een babbel met hen over leesbomen, grote rijst-met-krentenhonden en nachtmerries die soms uitkomen.

Jullie houden van boeken. Wat lezen jullie het liefst?
Mariem (M): Boeken met geheimen erin, want ik heb graag dat het spannend is. Ook grappige boeken vind ik heel leuk. Eigenlijk lees ik alles graag.
Veysel (V): Ik hou het meest van spannende verhalen met veel fantasie. Waar gekke dingen in gebeuren, bedoel ik.

Zijn jullie nu iets aan het lezen?
M: Ja, gisteren kreeg ik een boek van Fatiha, dat heet Reis door de tijd van de muis Geronimo Stilton. Toen ik begon, wilde ik het meteen uitlezen. Het is goed omdat sommige woorden erin ook speciaal geschreven zijn: zoals het woord springen, dat laten ze dan op de pagina precies ook omhoog springen. Grappig!
V: Het boek De Nachtmerrie Academie heb ik nog niet zo lang geleden gelezen, dat is mijn lievelingsboek. De naam van de schrijver ken ik niet meer. (De schrijver is Dean Lorey, red.) Het gaat over een rijke jongen die zich alleen voelt. Als hij op kamp gaat, komen zijn nachtmerries echt uit. Lekker griezelig!
Hebben jullie een lievelingsplek om te lezen?
M: Ja, in een boom! Als we naar het park gaan in Molenbeek, dan kruip ik altijd hoog in een boom met mijn boek. Ook als de andere kinderen in het park spelen, lees ik vaak in m'n eentje. Ik vind het gewoon superspannend. Als het triestig is, moet ik weleens huilen met dat boek. Dat is eng, maar tegelijk ook wel goed. Als ik moet wenen, dan weet ik dat het boek echt goed geschreven is.
V: Ik lees het liefst in mijn bed, 's avonds, met een klein beetje licht. Bijna altijd voor ik ga slapen. Soms lees ik ook op het internet. Om bijvoorbeeld te weten wat er de volgende keer in de tv-serie gaat gebeuren.

Gaan jullie soms naar de bibliotheek?
M: Ja, en dan neem ik altijd vier boeken mee. Dat is het maximum dat je mag meenemen. Ik kijk altijd eerst naar de titel. En ook of het goed verdeeld is in alinea's en of er niet te veel moeilijke woorden in staan. Anders moet ik die opzoeken in een woordenboek, dat vind ik niet zo leuk.
V: Ik ga bijna elke woensdag en zaterdag. Meestal kies ik voor dikke boeken, maar ook niet té dik, zoals Harry Potter. Ik lees de achterflap en ook altijd één pagina in het boek zelf. Zo weet ik of het spannend genoeg is. Stripverhalen neem ik ook vaak mee.

Lezen mama en papa soms nog voor?
V: Mijn mama heeft me leren lezen toen ik nog maar in het tweede kleuterklasje zat, met een boek van mijn grotere broer. Dat was tof. Maar nu leest ze niet meer voor.
M: Bij mij ook niet meer, maar vroeger wel. Vooral mijn papa. Ik herinner me nog een verhaaltje van Jip en Janneke van de schrijfster Annie M.G. Schmidt. Dat ging over de kinderen Jip en Janneke die onderweg naar de schoenmaker een heel grote dalmatiër zien. Maar ze weten niet wat dat is. Ze noemen het dan maar 'een rijst-met-krentenhond' (lacht). Dan kruipen ze op die hond en gaan ze de schoenen van Janneke ophalen. Het is lang geleden dat ik dat verhaaltje hoorde, ik woonde toen nog in Nederland. Maar ik kan het me nog heel goed herinneren. En nu lees ik soms ook zelf voor, aan mijn kleine broertjes.

Jeugdboekenweek, tot en met 3 april.