Nieuwe eigenaars Inno willen uitbreiding en huismerken: 'Zetten huidige strategie voort'

Warenhuisketen Inno wordt overgenomen door Zweedse en IJslandse investeerders. Die dromen van een nieuw winkelconcept, eigen merken en vooral extra winkels in kleinere steden. Of dat ook een Brusselse uitbreiding betekent, is onzeker. "Een Scandinavisch model past niet per se in België," denkt retailexpert Gino Van Ossel.

Na jaren in handen van de Duitse groep Galeria Karstadt, met wisselende resultaten, stonden de Belgische Inno-winkels sinds vorig jaar in de etalage. Nu is er een nieuwe eigenaar gevonden: de Zweeds-Libanese zakenman Ayad Al-Saffar, met zijn bedrijf Axcent of Scandinavia, en het IJslandse investeringsfonds Skel van miljardair Jón Ásgeir Jóhannesson. De overname raakte dit weekend bekend.

Beide zakenmannen zijn niet nieuw in het wereldje van de retail. Via Axcent of Scandinavia is ondernemer Al-Saffar onder meer eigenaar van de Nederlandse juweliersketen Lucardi (met ook zes Belgische winkels). Ook Jón Ásgeir Jóhannesson is vertrouwd met detailhandel.

Ze beloven voorlopig alle zestien winkels in België open te houden, waarvan vier in Brussel, en mikken zelfs op uitbreiding. “Dat zulke ervaren spelers in de toekomst van Inno geloven, geeft toch bevestiging aan het huidige management. De koers die zij zijn ingeslagen, zal de komende jaren worden uitgebreid,” denkt retailexpert Pauline Neerman van RetailDetail.

Die koers bestaat nu al uit meer beleving in de warenhuizen, aangevuld met een verbeterde webshop. “We bouwen voort op de strategie van de laatste jaren waarin we al beauty bars, juice bars en koffiebars in onze warenhuizen openden,” vertelt woordvoerster Martine Baetslé van Inno. Dat gebeurde onder meer in de winkels in de Nieuwstraat en Louizalaan. “Welke nieuwe winkels we zullen openen en met welk concept, willen we na de zomer duidelijker maken.” Ondanks de nieuwe eigenaars blijft het Belgische management voorlopig ongewijzigd.

Het is nog niet bekend of er ook extra winkels in Brussel komen, maar volgens Pauline Neerman kan dat zeker gebeuren. “Waarom niet in nieuwe hoeken van Brussel openen met een aangepast aanbod?” Gino Van Ossel, professor retail aan Vlerick Business School, ziet dat anders. “Inno blijft een warenhuis met merken voor het hogere middensegment. Geen echte luxe, maar toch duurder dan een warenhuis als Zeb. Dat zie ik niet snel openen in Westland Shopping Center in Anderlecht. Met Woluwe, Ukkel en het centrum is Brussel al goed bediend.”

Zweeds voorbeeld

De Zweeds-Libanese Al-Saffar deed al in horloges en juwelen, maar zijn bekendste eigendom is het Zweedse Åhléns, zowat de tegenhanger van Inno daar. “Hij heeft die warenhuisketen enkele jaren geleden overgenomen en uitgebreid. Volgens Al-Saffar moesten de winkels als een dorpskerk functioneren op kleinere locaties in het land,” weet Pauline Neerman. “Vergelijk hun formaat met Hema-winkels, maar dan met een duurder mode-aanbod dat afgestemd is op de buurt.”

Naar dat Zweedse voorbeeld wordt voor Inno ook gekeken. Aangezien kleding- en schoonheidsmerken er zelf een hoek huren, kan het aanbod in een Inno er nu al anders uitzien in Ukkel dan in de Nieuwstraat. De warenhuisketen is momenteel vooral in grote steden gevestigd met grote warenhuizen. De nieuwe eigenaars zouden vooral nog groei zien in kleinere steden, waar het ook met kleinere warenhuizen zal moeten werken.

Professor Van Ossel heeft daar twijfels bij. “Een Scandinavisch model past niet per se in België. Willen ze echt in kleinere winkels openen, dan is het de vraag welke merken ze daar willen aanbieden en of al die winkels nog een volwaardig warenhuis moeten zijn. Kan je knippen in bepaalde productcategorieën, zoals beddengoed, lingerie of servies?”

Van Ossel vindt het wel “uitstekend” dat het Belgisch management aan zet blijft. “Zo kunnen zij met open geest naar de buitenlandse eigenaars luisteren, maar ook zeggen wat hier niet zou werken,” zegt hij. Van Ossel kijkt naar Nederland, waar warenhuisketen De Bijenkorf enkele jaren geleden net heel wat kleinere winkels besloot te sluiten. “Ze kozen bewust voor minder winkels, maar met beter personeel en meer digitalisering.”

Pauline Neerman vraagt zich af in hoeverre het management van Inno tegen de invloed van de nieuwe eigenaars in kan gaan. “Ayad Al-Saffar is bekend als een heel actieve investeerder, die zich veel bezighoudt met de koers van zijn bedrijven,” zegt zij.

Hoe haalbaar de ambities van de nieuwe eigenaars zijn, zal nog moeten blijken. In L'Echo zegt expert Pierre-Alexandre Billiet van retailmagazine Gondola deze dinsdag dat beide investeerders er mogelijk voor kozen om samen in te kopen om minder risico te lopen. Inno heeft enkele moeilijke jaren achter de rug, maar wist vorig jaar wel voor het eerst weer winst te boeken. “Maar dat ligt ook aan de heropleving van de handel in het hele stadscentrum in Brussel. Een groot deel van de nationale winst van Inno komt van het warenhuis in de Nieuwstraat,” weet Gino Van Ossel.

Toch kon Al-Saffar het verlieslatende Åhléns in Zweden voor het eerst in tien jaar weer boven water helpen. “Hij heeft daarvoor wel wat geherstructureerd. Er is tot twee derde van het kantoorpersoneel aan de deur gezet,” herinnert Neerman zich.

Moeten ook de Brusselse medewerkers van Inno daarvoor vrezen? “Het voordeel is dat Inno de voorbije jaren al heel wat zelf heeft gereorganiseerd,” zegt ze. Dat gebeurde onder meer tijdens de covidcrisis in 2021. De winkels zijn verfrist en de webshop is al vernieuwd. “Inno hecht veel belang aan dienstverlening in de winkel. Als er gesnoeid moet worden, zie ik dat eerder in de kantoren dan in de warenhuizen gebeuren,” zegt Neerman.

Beleving

Hoe het nieuwe winkelconcept er zal moeten uitzien, kan Inno nog niet kwijt. De beleving in de winkel werd vorig jaar al opgekrikt: je kan er koffie drinken en je nagels laten verzorgen. “Daar kan je nog verder in gaan. De Britse warenhuisketen Selfridges heeft bijvoorbeeld een tweedehandshoek en verhuurt feestkleding,” zegt Neerman. Andere warenhuizen experimenteren dan weer met kunst- of modetentoonstellingen.

“In België bereikt Inno dankzij de webshop nu weer een iets jonger publiek. Je zou in de winkels pasruimtes en ophaalpunten kunnen inrichten voor wat zij online bestellen.” Een webshop laat ook toe om te experimenteren met nieuwe producten, zoals meubels of interieurdecoratie. Die kunnen afhankelijk van de interesse extra plaats in de warenhuizen krijgen, zegt Neerman. “Maar hoe wil je dat doen in kleinere filialen?” vraagt Gino Van Ossel zich af. “Zo'n koffiehoek bijvoorbeeld zorgt voor passage, maar niet voor veel winst. Dat is prima in een grote winkel zoals in de Nieuwstraat, maar veel moeilijker op een kleiner winkeloppervlak.”

Inno-CEO Armin Devender ziet in de overname “mogelijkheden om onze eigen merken te ontwikkelen en te verdelen.” Dat zei hij in het persbericht bij de aankondiging ervan dit weekend. Aan welke producten ze denken, is niet bekend, maar investeerder Ayad Al-Saffar heeft al eerder eigen horloges op de markt gebracht. “Hij is een echte fan van producten met marge,” weet Pauline Neerman, die vooral kansen ziet in een eigen kledinglijn voor Inno. “Denk aan basics, want cosmetica is daarvoor al iets te complex. Je kan via samenwerking met winkels in Zweden en IJsland goede inkoopvoorwaarden onderhandelen en op die manier een hogere marge overhouden.”

“Huismerken staat haaks op de historie van Inno als multimerkenwinkel,” vindt Gino Van Ossel daarvan. “Een fysieke winkel is tegenwoordig vooral een reclamepaneel voor je webshop. In Brussel is de naam Inno nog altijd heel evident, simpelweg omdat je er niet kan naast kijken. Ik zie dus vooral ruimte voor uitbreiding in andere steden, mits de koopkracht er voldoende hoog is.”