Voka Brussels-directeur René Konings: ‘Werken moet meer lonen dan niet-werken’

De overheid moet werklozen meer begeleiden naar knelpuntberoepen zoals bakkerspersoneel, vindt René Konings van Voka Brussels.

Het was een opvallende noodkreet die de uitbaatster van patisserie Dhondt uit Molenbeek twee weken geleden slaakte. De Molenbeekse familiale bakkerij met 54 jaar geschiedenis op de teller zal voortaan niet meer openen op zondag. Reden? Het bedrijf vindt gewoon geen mensen meer om tijdens het weekend de bestellingen te helpen beredderen. Werkgeversorganisatie Voka Brussel is zich van het probleem bewust en pleit daarom om het systeem van flexi-jobs uit te breiden. “Ondernemingen mogen niet afgestraft worden als die personeel willen inzetten op moeilijke uren,” vindt Voka-directeur René Konings.

Opvallend: bakkerij Dhondt is niet de enige, ook patisserie Maes in Ganshoren kaartte hetzelfde probleem aan begin dit jaar.
René Konings: “De zoektocht naar talent is voor veel ondernemers momenteel de grootste zorg. In alle segmenten van de arbeidsmarkt worden die geconfronteerd met het feit dat vacatures moeilijk in te vullen raken, of het nu gaat om hoog-, midden-, of laagopgeleiden. Vooral de laagopgeleiden schijnen in Brussel moeilijk te activeren.”

De werkloosheidsstatistieken in het Brussels gewest geven nochtans aan dat er in Brussel een stevige arbeidsreserve aangeboord kan worden.
Konings: “Er is in Brussel zeer veel potentieel te vinden. We zijn het jongste gewest, wat betekent dat we binnen België ook het enige gewest zijn waarin de bevolking op arbeidsleeftijd in de komende jaren nog sterk zal toenemen. Er is dus een fantastisch reservoir aan talent. Ik spreek in die context dan ook niet graag van Neets (Not in Education, Employment or Training, red.), maar van UPs: Unknown Potential. Mensen hebben talenten en competenties, het is aan overheden en arbeidsbemiddelaars om ze een duw in de rug te geven via opleiding en vorming.”

Ja, maar hoe?
Konings:“Wie gaat werken zou meer moeten overhouden dan wie van een vervangingsinkomen leeft, of een vervangingsinkomen combineert met deeltijdse tewerkstelling. Bovendien is de informele economie in Brussel vrij groot. Onze boodschap aan de politici is dat daar ook naar moet worden gekeken als we werken weer lonend willen maken.”

Ligt een deel niet ook bij de bedrijven, die niet willen investeren in nieuwe krachten?
Konings:“Daarom pleit Voka voor kleine fiscale incentives voor bedrijven die werknemers en stagiairs via opleidingen naar een duurzame tewerkstelling willen begeleiden. Een fiscaal voordeel voor werknemer, werkgever en opleidingscentrum verdient zichzelf terug, het is alleszins een productievere investering dan een vervangingsinkomen zonder bijkomende ondersteuning richting werk.”