Naziliederen en pesterijen: gewezen commissaris hondenbrigade riskeert veroordelingen

Een voormalige commissaris van de hondenbrigade bij de zone Zuid (Anderlecht, Sint-Gillis en Vorst) heeft zich woensdag voor de correctionele rechtbank moeten verantwoorden voor pesterijen op het werk. De man had het volgens het Brusselse arbeidsauditoraat vooral gemunt op twee ondergeschikten van Joodse afkomst en een derde inspecteur, die kwetsende opmerkingen zou hebben gekregen over een familiaal drama waarbij haar moeder om het leven was gekomen. De verdediging pleitte vol voor de vrijspraak. “Ik ben aan de schandpaal genageld”, klonk het bij de beklaagde.

De zaak kwam enkele jaren geleden aan het licht nadat een vrouwelijke inspecteur van de hondenbrigade van de zone Zuid naar de Belgische Liga tegen antisemitisme was gestapt. Dat leidde tot een strafklacht tegen haar leidinggevende, die er onder andere wordt van verdacht luide Duitse marsliederen te hebben afgespeeld in het bijzijn van twee ondergeschikten van Joodse afkomst. “De grootmoeder van een van de twee betrokkenen stierf in een concentratiekamp. Die muziek was zeer pijnlijk om aan te horen”, klonk het bij de advocaat van de burgerlijke partijen.

De voormalige commissaris zou volgens de arbeidsauditeur ook discriminerend zijn geweest tegenover een deel van zijn personeel dat bij de man 'in een slechte schuif zat'. “Uit alle getuigenissen blijkt dat er duidelijk twee groepen waren binnen de dienst”, klonk het tijdens de vordering. “De ene groep bestond uit zogenaamde ‘harde werkers’ en de andere uit agenten die dat niet zouden zijn geweest. De beklaagde beweert dat hij de werkethos wilde verhogen, maar wie ‘in de slechte schuif’ zat, kreeg te maken met discriminatie. Er werd moeilijk gedaan over dienstwissels en verlofaanvragen, er was duidelijk favoritisme en er werd tweedracht gezaaid.”

Seksistische opmerkingen

De beklaagde zou ook meermaals seksistische opmerkingen hebben gemaakt ten aanzien van enkele vrouwelijke ondergeschikten en kwetsende commentaren hebben gegeven aan een politie-inspecteur die haar moeder verloor bij een familiaal drama. De Brusselse arbeidsauditeur vordert een celstraf van 6 maanden met uitstel en een geldboete van 4.800 euro tegen de man.

Bij de verdediging klonk een heel ander verhaal. “Mijn cliënt is de afgelopen jaren afgeschilderd als een nazi-commissaris, een antisemiet, een vrouwenhater en een racist”, opende meester Elisa Van Bocxlaer haar pleidooi. “Hij heeft misschien niet altijd voldoende aandacht gehad voor ieders gevoeligheden, maar geen enkele leidinggevende is onfeilbaar. Maar hij is alles behalve een Jodenhater, dat blijkt ook uit zijn gedragingen. Hij was niet van dienst op de dag van de aanslag op het Joods Museum, maar is onmiddellijk ter plekke gegaan om te helpen. Hij heeft zelfs op eigen houtje onderzoek zitten doen. Na een bezoek aan de kazerne van Dossin had hij het personeel aangeraden om het museum te bezoeken, omdat het zo indrukwekkend was.”

Nazimuziek op kantoor

Dat de voormalige politiecommissaris nazimuziek afspeelde op kantoor, ontkent de verdediging ten stelligste. “Zelfs de arbeidsauditeur zegt dat het niet kan worden bewezen dat dat het geval was. Bij de huiszoekingen werd er ook nergens zo’n muziek aangetroffen. Hij is fan van metal en rock en luistert naar Rammstein. Dat is Duitse muziek, maar meer ook niet. Hij heeft nooit de bedoeling gehad om andere mensen te storen of te viseren met zijn muziek.”

Advocaat Van Bocxlaer vroeg dan ook de vrijspraak voor de pesterijen en discriminatie op de werkvloer. “Mijn cliënt wordt er van verdacht dat hij verlofaanvragen niet eerlijk behandelde”, klonk het. “Maar er is in het dossier geen enkele analyse gemaakt van de manier waarop dat dan zou gebeurd zijn. De toekenning van die verlofdagen is trouwens ook wettelijk geregeld. Veel invloed had hij niet als commissaris.”

"Aan de schandpaal genageld"

Ook de kwetsende opmerkingen ten aanzien van de vrouwelijke inspecteur die haar moeder had verloren bij een familiaal drama ontkende de verdediging. “Op het moment van de feiten is hij ter plaatse gegaan om haar te ondersteunen. Nadien heeft hij ook ook nog geholpen bij het behalen van haar brevet.”

De beklaagde nam op het einde van het proces ook nog zelf het woord. “Ik ben aan de schandpaal genageld”, klonk het. “Men heeft alles in het werk gesteld om mij daar weg te krijgen, omdat ik wilde dat ze hun job goed uitvoerden en dat ze werkten voor hun salaris. Als politie hebben wij ons namelijk te verantwoorden bij de bevolking.”

De uitspraak volgt op 20 december.