Horeca leert omgaan met registratieplicht: 'Waarom hier moeilijk over doen?'

Sommige horecazaken vragen hun klanten moeiteloos om hun contactgegevens achter te laten, anderen voorzien eerder schoorvoetend of met frisse tegenzin een invullijst. Horeca Brussel ziet geen bezwaar. “Als je naar de supermarkt gaat, weten ze exact wat je koopt. Dus waarom hier moeilijk over doen? Een tweede lockdown zou veel erger zijn.”

‘Eén koffie, dat is dan 2,5 euro. Kan u nog even daar uw naam en telefoonnummer invullen op de lijst? Dank u. U mag gaan zitten aan tafeltje zes.’ In het café van cultureel centrum De Markten vragen ze in één adem wat je wenst te drinken en of je ook even je persoonsgegevens wil nalaten. Met de glimlach. Aan de behoorlijk lange lijst te lezen, zien weinig klanten hier er graten in. Namen en gsm-nummers staan netjes ingevuld. Zelfs leesbaar.

Sinds dit weekend moet wie zich in het restaurant of café verplaatst, zijn masker over neus en mond schuiven. Dat levert in het centrum van Brussel vreemde taferelen op van tafelende restaurantgangers met een mondmasker bungelend onder hun kin, al is het eerder uitzondering dan regel. Klanten van cafés en restaurants zijn ook verplicht hun persoonsgegevens achter te laten bij een bezoek. Wie zich in het restaurant of café verplaatst, moet een mondmasker op.

In café Au laboreur ligt het schriftje met namen van klanten aan de toog, niet al te opvallend. “De meerderheid van de klanten vult het netjes in”, zegt cafébaas Laurent Vanlaer. ‘Ik stel het voor en laat klanten het in eer en geweten invullen. Maar ik ga het niet controleren, ik ben geen agent. Ik geef toe: ik vraag het omdat ik geen boetes wil, het is zo al moeilijk genoeg.”

Valse naam

In het uitstalraampje van het Brusselse restaurant Aux Armes de Bruxelles is de corona-affiche al aangepast. ‘Het dragen van een mondkapje wordt verplicht behalve aan tafel.’ Aan de geïmproviseerde receptie ligt een registratieboek klaar. “We zijn op alles voorzien, de politie is welkom om te komen controleren”, zegt maître d’hôtel Pascal Van Rymenam. Maar ook hij moet met lede ogen toezien hoe de annulaties binnen komen. Dat heeft meer met ongerustheid over de tweede golf te maken, dan met de registratieplicht. Echt veel verandert die niet.

“Als klanten bellen om te reserveren, noteren we sowieso de naam en doorgaans ook het telefoonnummer”, verduidelijkt Van Rymenam. “Eén klant heeft zijn nummer niet gemeld, dat vraag ik straks bij aankomst.” De klanten doen er niet moeilijk over. “Ik heb wel gehoord dat ze elders soms een valse naam opgeven zoals Vladimir Poetin of Donald Trump, maar dat zie ik hier niet meteen gebeuren. Ons cliënteel bestaat vooral uit iets oudere Brusselaars, zij begrijpen wel waarom dit nodig is.” Hij zelf ook. “Mijn broer en schoonzus zijn zwaar ziek geweest, ik heb een perfecte gezonde vriend van 85 verloren aan covid-19.”

Van Rymenam is eerder beducht voor extra maatregelen die de Veiligheidsraad nog zou kunnen nemen. “Wat als ze restaurants verplichten om net als de nachtwinkels vervroegd te sluiten? Ons cliënteel was al gehalveerd en blijft verder dalen. Zo’n maatregel zou de doodsteek kunnen betekenen.”

Online registratie

Philippe Trine, voorzitter Horeca Brussel, houdt de moed erin. “Zélfs als dat zou ingevoerd worden, hoeft het geen probleem te zijn als klanten om 7uur ’s avonds komen eten. Dan lukt het wel. We moeten hier hoedanook proberen uit te geraken.” De invoering van de registratieplicht vindt Trine geen obstakel voor de horeca. “Vandaag de dag moet je je al voor zoveel aankopen registreren. In de supermarkt weten ze exact wat je koopt, bij de apotheek welke ziektes je hebt. Dat is veel verregaander. Restauranthouders vragen al jaren contactgegevens bij reservaties. De meeste klanten vinden dat geen enkel probleem.”

Horeca Brussel biedt vanaf vandaag (maandag, NAC) de mogelijkheid tot online registratie. Bij aankomst kan een klant een QR-code scannen, die leidt naar een korte vragenlijst waar je je naam en email of telefoonnummer kan invullen. “Dat wordt 14 dagen bewaard. Heel eenvoudig, zonder extra papierwerk.”

Zelfs dan blijft discretie mogelijk, verzekert hij. “Per groep hoef je maar één naam te vermelden. Je kan perfect privé houden met wie je uit eten gaat. Als ik mijn naam opgeef, hoeft niemand anders te weten dat ik met u op restaurant zat.”

Discretie

Alain Blond, uitbater van De Plattesteen in Brussel denkt daar anders over. “Ik vind het vrij verregaand om contactgegevens te vragen aan mijn klanten. Heel wat mensen denken ook dat het niet moet, ik ga hen niet verplichten.” Blond kiest voor het Belgische compromis. “Er ligt een boekje bij de ingang waarin ze hun naam kunnen noteren, maar ik ga niet aandringen.” De Plattesteen is gelegen in de homobuurt van Brussel. “Voor sommige van mijn klanten is discretie ook gewenst. Toen ik hier camera’s installeerde, kreeg ik om die reden ook wel wat opmerkingen van klanten die dat niet apprecieerden. Zeker Franse klanten moet je niet vragen om zich te registreren, zij staan héél erg op hun privacy.”

“Ik heb niets te verbergen, maar ik heb er toch moeite mee dat je anonimiteit volledig weg is”, beaamt één van de klanten, Geert Debaere. Zijn compagnon Kenneth Schepmans knikt. “Onze generatie heeft de aidscrisis vroeger meegemaakt, privacy ligt gevoelig. Ik ben zeker bereid mijn gegevens achter te laten, maar ik heb er een dubbel gevoel bij. Iedereen heeft toch wel een jardin secret?“

“Ik wist wel dat het verplicht was, maar het is ons hier nog niet gevraagd”, zegt de Rotterdamse toeriste Mia. “Ik had er nog nooit van gehoord”, zegt haar vriendin Kimberley. Desgevraagd zouden ze het zonder problemen invullen. “Als ik in een café of restaurant heb gezeten waar iemand ziek is geworden, wil ik het wel weten,” zegt Mia. “In ruil voor je gegevens krijg je toch een stukje veiligheid”, beaamt Kimberley. In Nederland hoeft het niet. “Maar daar vragen ze je wel of je geen gezondheidsklachten hebt voor je binnengaat.”

Niet streng genoeg

De meningen zijn verdeeld. Jan Verbeke, een andere klant, vindt de huidige controle niet streng genoeg. Voor hem passen horecazaken de coronamaatregelen nog te veel toe naar eigen goeddunken. “Ik heb de indruk dat het er in Brussel toch lakser aan toegaat dan elders. Waar ik daarnet een koffie dronk, vroegen ze mijn gegevens en hier (in De Plattesteen, NAC) hebben ze me niets gevraagd. In het restaurant waar ik gisterenavond at, droeg de dienster zelfs geen mondmasker. Toen ik haar vriendelijk verzocht om dat wel te doen, heeft ze me buiten gezet. Ik heb vervolgens de politie verwittigd. Vannacht kreeg ik een dreigtelefoon omdat ik dat deed, de dienster had een foto genomen van het gsm-nummer op het dashboard van mijn wagen. Ik wil de horeca steunen, maar dat schokte me echt.” Privacy vindt hij in het geval van covid-19 geen argument. “Ik ben erg gehecht aan mijn vrijheid, maar in dit geval mogen ze me zelfs traceren met een app."