Nieuwe voorzitter Franstalige rechtbank eerste aanleg: ‘Apart statuut voor Brussel nodig’

Nog deze lente treedt Paul Dhaeyer aan als voorzitter van de Franstalige rechtbank van eerste aanleg in Brussel. In een interview met La Libre Belgique toont hij zich voorstander voor een apart statuut voor de rechtspraak in de hoofdstad. Ook stelt hij dat het aantal vervolgingen door het Brussels parket verviervoudigd is sinds de aanstelling van de nieuwe Procureur des Konings.

Dhaeyer kondigt zijn vertrek aan met opgeheven hoofd. “De Ondernemingsrechtbank is een cruciale speler geworden in de strijd tegen witwaspraktijken en frauduleuze bedrijven. Dat gevecht wil ik voortzetten aan het hoofd van de Franstalige rechtbank van eerste aanleg in Brussel.”

Hij erkent dat de hoofdstad met grote veiligheidsuitdagingen kampt. Zo verwijst hij naar de rol van Brussel, en ook Antwerpen, als toegangspoorten voor cocaïne in ons land. Als toekomstig voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg zal hij zich meer richten op de winsten die criminele organisaties daarmee maken, door onder meer een nauwere samenwerking met het Brussels parket.

Dhaeyer pleit ook voor een ‘elektroshock’ als reactie op het toenemende wapengeweld. “We moeten tonen dat justitie aanwezig is en haar werk doet. Sinds de aanstelling van Procureur des Konings Julien Moinil is het Brussels parket daarmee bezig.”

Apart statuut

Hij onderlijnt onder meer dat het aantal vervolgingen door het parket verviervoudigd is sinds de benoeming van Moinil. “Ik zal erover waken dat de rechtbanken in staat zijn om het werk van het parket te volgen.”

Toch is het volgens Dhaeyer niet de bedoeling om zo meer mensen achter tralies te krijgen. “Er is de wil om het snelrecht te versterken, zodat kleinere dossiers sneller behandeld worden. En voor drugsverslaafden wordt een specifieke kamer ingericht. Uitspraken zullen er niet enkel bestraffend van aard zijn.”

Eerder gaf Maurice Krings, voormalig stafhouder van de Franstalige balie in Brussel, aan dat de hoofdstad een apart statuut zou moeten krijgen met de daarbij horende middelen. Ook Dhaeyer toont zich daar voorstander van. “In Parijs en Londen is dat al het geval. Magistraten worden er meer betaald, aangezien de situatie in grote steden anders is.”

Dhaeyer hoopt tot slot dat de nieuwe federale regering de beloofde middelen voor justitie vrijmaakt. “Het is mijn ambitie om de rechtbank te reorganiseren met de huidige middelen, om het hoofd te kunnen bieden aan de enorme hoeveelheid werk in Brussel. Maar om echt efficiënt te zijn, hebben we meer nodig.”