Oud-leraar verwijt GO!-onderwijs en school gebrek aan steun na pesterijen

Voor de Brusselse arbeidsrechtbank heeft een voormalig leraar van een Everse middelbare school een schadevergoeding gevraagd omdat zijn schoolbestuur en het gemeenschapsonderwijs (GO!) te weinig zouden gedaan hebben om hem te steunen nadat hij het slachtoffer werd van pesterijen.

De 61-jarige man was aan de slag op een technisch atheneum in Evere maar werd daar, net als verschillende andere collega's, het slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag en pesterijen door de toenmalige schooldirecteur, ook in de periode dat de man arbeidsongeschikt was na een arbeidsongeval. Mensura, de Externe Dienst voor Preventie en Bescherming op het Werk, maakte daarover begin 2015 een rapport, waarbij het aan duidelijkheid niet ontbrak.

Zo is er sprake van verbaal geweld, dreigtaal, publieke vernederingen, pesterijen door de controlearts intensief en disproportioneel in te schakelen, uurroosters met veel springuren, het onvoldoende ter beschikking krijgen van lesmateriaal, geen vast klaslokaal regelen, en een oneerlijke verdeling van het takenpakket.

Daarbij werd er ook melding gemaakt van favoritisme, aangezien de dochter van de directeur, die op dezelfde school actief was, duidelijk werd voorgetrokken en beschermd. De schooldirecteur werd daarop preventief geschorst, en ook zijn dochter werd van de school verwijderd, maar een van de aanbevelingen van Mensura was ook dat de betrokken leraar emotionele ondersteuning zou krijgen bij zijn reïntegratie.

'Psychologische schade'

Bij de toepassing van die aanbevelingen bleef de school en het GO! echter in gebreke, pleitte de advocaat van de leraar, Mario Van Essche. "Er werd aan mijn cliënt meegedeeld dat er ten aanzien van de directeur een tuchtmaatregel werd genomen, maar dat klopt niet", klonk het. "Die directeur is enkel preventief geschorst, als ordemaatregel, en dan is er gewacht tot hij met pensioen kon gaan. Van een tuchtmaatregel of -sanctie is nooit sprake geweest, zelfs geen blaam."

Dat hoewel de situatie op de school al gekend was voor het rapport van Mensura in 2015, aldus Van Essche. "Daarnaast is aan mijn cliënt ook nooit de gevraagde emotionele ondersteuning geboden. Hij heeft gevraagd om gereïntegreerd te worden, en is daarvoor zelfs tot bij de ombudsman gegaan, maar tevergeefs."

"Als gevolg daarvan is hij nooit opnieuw aan de slag kunnen gaan, en is hij op pensioen gesteld. Dat heeft niet alleen psychologische schade aangericht, maar ook een aanzienlijk inkomstenverlies. Niet alleen heeft hij al die jaren geen volwaardig loon kunnen ontvangen. Doordat hij vervroegd op pensioen is gezet, ligt zijn pensioenbedrag ook lager dan na een volledige en volwaardige carrière."

Geen werkhervatting

Volgens de advocaat van de scholengroep en het GO! valt er beide instanties weinig te verwijten. "Allereerst kan de scholengroep niet gedagvaard worden, zij heeft geen rechtspersoon", pleitte advocaat Jan Fransen. "Daarnaast is er nooit foutieve informatie meegedeeld over de tuchtprocedure. De voorlopige schorsing is wel degelijk een tuchtmaatregel, maar dat is nog iets anders dan een tuchtsanctie."

"Die tuchtmaatregel is door de betrokken oud-directeur aangevochten, maar in beroep bevestigd geweest. Alleen is het zo dat de man op pensioen is gegaan voor het einde van de tuchtprocedure. In ieder geval heeft de scholengroep door de directeur te schorsen, de "risicofactor" weggenomen."

"Mensura vroeg begeleiding bij de werkhervatting, maar er is nooit een werkhervatting geweest", klonk het verder. "Meneer heeft in 2013 een arbeidsongeval gehad en is in 2019 op pensioen gesteld omdat hij nog steeds in ziekteverlof was. De school zelf heeft hem nog een brief gestuurd met de boodschap dat hij, als hij wilde terugkeren, contact kon opnemen met de nieuwe directeur én met de vertrouwenspersoon. Dat is nooit gebeurd."

"Het inkomstenverlies is te wijten aan die lange afwezigheid, niet aan het optreden van de school of het GO! Bovendien vraagt meneer voor de rechtbank in Mechelen ook een schadevergoeding van de voormalige schooldirecteur."

"De emotionele ondersteuning moest geboden worden vóór de werkhervatting, net om die mogelijk te maken", reageerde de advocaat van de leraar nog. "De brief van de school is er ook pas gekomen twee jaar nadat mijn cliënt de ombudsdienst had gecontacteerd." De arbeidsrechtbank velt haar vonnis ten laatste op 13 mei.