De zwanenzang van een kibbelkabinet

Er zijn geen zekerheden meer. Vorige week heeft de Franse gemeenschapsregering, dankzij de steun van de PVDA het Décret Paysage herzien. Daarmee werd coalitiepartner MR volledig in zijn hemd gezet. Zo’n vijftig dagen voor de verkiezingen is er de facto geen Franse gemeenschapsregering meer en gaat ze in lopende zaken.

De Brusselse regering is er al niet veel beter aan toe. De meerderheidspartijen staan haast met getrokken messen tegen over elkaar. Dat werd duidelijk in het parlement afgelopen vrijdag. De PS zocht en vond handtekeningen om de behandeling van de codex dierenwelzijn in het parlement te kunnen vertragen via een advies van de Raad van State.

Omdat Ecolo en Groen weigerden te tekenen – de groene partijen vinden dat het parlement zijn werk moet kunnen doen – besliste de PS om die andere ordonnantie, op de volksraadpleging – een project dat de groenen nauw aan het hart ligt – te saboteren. De PS heeft zich massaal onthouden, in de hoop dat er geen tweederdemeerderheid zou zijn. Dat is ongezien: de PS heeft die ordonnantie zelf mee ondertekend.

In de Brusselse regering gaat het intussen van kwaad naar erger. Minister van Dierenwelzijn Bernard Clerfayt (Défi) is boos omdat de PS de codex dierenwelzijn niet wil goedkeuren, zodat die tekst naar het parlement kan. Zoals bekend vreest de PS een amendement voor een verbod op onverdoofd slachten.

Sindsdien blokkeert Clerfayt tal van PS-dossiers, zoals de dringende financiering van de Gewestelijke Sociale Huisvestingsmaatschappij, en meteen ook het Good Living-project van staatssecretaris Ans Persoons (Vooruit). Er staan zo zachtjes aan meer geblokkeerde dossiers op de agenda van de ministerraad dan gewone agendapunten.

Zandbank

Ans Persoons haalde vrijdag bij BX1 zwaar uit naar Clerfayt. “Het lijkt wel een zandbak vol kinderen waar het ene kind een speeltje kapot maakt, omdat de andere een speeltje heeft afgepakt.”

Persoons heeft helemaal gelijk. Alleen zit Vooruit in hetzelfde bad. Zo steunt Vooruit de PS om de codex dierenwelzijn over de verkiezingen te tillen. En dus ook de stemming over het verbod op onverdoofd slachten. “We kunnen dat niet op een drafje doen,” zei parlementslid Pascal Smet hierover.

Het toppunt van dat bizarre schouwspel is dat de oppositie nu een regeringstekst heeft ingediend. De codex dierenwelzijn van Clerfayt wordt woensdag besproken in de commissie Leefmilieu, op voordracht van MR en N-VA. De kans is miniem dat de tekst nog voor de verkiezingen goedgekeurd raakt.

Een ‘groot akkoord’ binnen de regering over de geblokkeerde dossiers zit er niet meer in. Rudi Vervoort (PS) had zich zijn laatste weken als regeringsleider ongetwijfeld anders voorgesteld.

Dolk in de rug

Politiek is stratego. Zo is het altijd geweest. Partijen mogen alles uit de kast halen om hun gelijk te halen. De Belgische politiek is bezaaid met tactische spelletjes, sabotage en verraad, en op tijd en stond een dolk in de rug. Alleen gebeurt het vandaag in een verschroeiend snel tempo, en open en bloot.

De partijen maken er ook geen geheim van dat het om een louter electorale strategie gaat. Net voor de verkiezingen nog snel kunnen scoren. Door het Décret Paysage te wijzigen, of het verbod op onverdoofd slachten tegen te houden. Voor de PS is het dan zaak om zich sterker te kunnen profileren tegenover de PVDA die de wind in de zeilen heeft.

De calculus is die van het snelle electorale gewin tegenover het aura van de betrouwbare bestuurspartij. Het is zeer de vraag of de kiezer de PS hier écht voor zal belonen en of ze zo de kiezer niet juist in de armen van de radicale partijen duwt.

Het toppunt van cynisme is dat diezelfde Brusselse regering hoopt om opnieuw met elkaar in zee te kunnen gaan ná de verkiezingen, met een PS-Ecolo-as. De partijen die elkaar vandaag in de haren zitten, zitten na de verkiezingen gewoon opnieuw met elkaar aan tafel. En over krek dezelfde dossiers. Politiek is politiek, maar een schoonheidsprijs valt hier niet mee te winnen.