Michaël Vossaert keert Défi de rug toe: ‘Ik herken me niet meer in mijn partij’

Met Michaël Vossaert verliest Défi alweer een Brusselse pion. De crisis in de links-liberale partij lijkt een straat zonder einde. “Défi wordt niet meer democratisch beheerd”, zegt Vossaert, die in 2022 de voorzittersverkiezingen verloor van François De Smet.

Nog voor de eerste stem uitgebracht is, lijken de verkiezingen Défi al de das om te doen. Het heeft er alle schijn van dat ex-voorzitter Olivier Maingain en zijn opvolger François De Smet door hun politiek straatgevecht over de Brusselse kieslijsten de partij kamikazegewijs naar de afgrond leiden. Extra pijnlijk (en tegelijk een mogelijke verklaring voor de teloorgang) is dat Brussel, in tegenstelling tot Wallonië, net de regio is waar Défi in het verleden scoorde, vandaag mee in de regering zit en dus (voorlopig) nog enige politieke invloed heeft.

Dat Défi-godfather Maingain, die de kabinetschef van voorzitter De Smet had beschuldigd van fraude bij de opstelling van de Brusselse kieslijst, niet opkomt bij de verkiezingen, heeft een kettingreactie in gang gezet. “Maar dit gaat niet over de figuur van Maingain”, countert hij.

‘Noordwesten uit het oog verloren’

Hoe dan ook zal naast Maingain ook oud-burgemeester van Oudergem, gewezen minister en notoir stemmenkanon Didier Gosuin, niet opkomen bij de verkiezingen. In Sint-Lambrechts-Woluwe, waar Maingain de burgemeesterssjerp draagt, trekken dan weer twee gemeenteraadsleden zich terug van de gewestlijst.

Michaël Vossaert, die in 2022 de duimen moest leggen voor De Smet in de voorzittersverkiezingen, gaat een stapje verder en verlaat de partij. Volgens de Défi-fractieleider in het parlement van de Franse gemeenschap is De Smet niet alleen ondemocratisch te werk gegaan bij de opstelling van de kieslijsten. “Hij heeft ook het aandeel van het noordwesten van Brussel in de partij volledig uit het oog verloren”.

U heeft aangegeven dat u het vertrouwen in het democratisch beheer van Défi volledig verloren bent na de heisa rond de Brusselse kieslijsten.

Michaël Vossaert: Laten we beginnen bij het begin. De oorspronkelijke Brusselse kieslijst is correct tot stand gekomen en democratisch gestemd. Ook ik ben ermee akkoord gegaan, hoewel ik de zevende plek had gekregen terwijl mij minstens de vijfde plaats was beloofd, als overkoepelende voorzitter van de vijf lokale afdelingen van het Brusselse noordwesten. Maar toen is de kabinetschef van de voorzitter plots de stemmen gaan hertellen, waarvoor hij totaal geen bevoegdheid heeft.

Waarop de nieuwe, tweede versie van de Brusselse kieslijst er is gekomen?

Vossaert: Omdat er na die plotse nieuwe telling van de stemmen geen meerderheid meer was voor de kieslijst. Er is dan een open oorlog uitgebroken, waarna Olivier Maingain en Didier Gosuin in hun poging om de gemoederen te bedaren De Smet een voorstel hebben gedaan: Maingain zou de federale lijst duwen, Gosuin de Europese trekken, er zouden enkele aanpassingen doorgevoerd worden aan de Brusselse kieslijst om het evenwicht te herstellen, en de kabinetschef van De Smet zou een stap opzij moeten zetten.

Dat is een hele boterham.

Vossaert: Als de partij in zo’n open crisis verkeert, moet je spanningen proberen af te vlakken en de plooien gladstrijken. Maar wat gebeurt er? De voorzitter roept een nieuwe vergadering bijeen en keurt de nieuwe versie van de kieslijst goed. Dat is ondemocratisch en onbegrijpelijk. Iedereen vraagt zich af waarom hij die demarche gedaan heeft.

U stond op die nieuwe versie op de dertiende plaats.

Vossaert: En dat als voorman van de vijf noordwestelijke afdelingen. Ik heb achttien jaar een lidkaart gehad, maar heb nooit gedacht dat ik dit zou meemaken.

Lees verder onder de foto

Olivier Maingain is in het hele verhaal frontaal in de aanval gegaan en heeft achter de rug van De Smet de pers samengeroepen. Is dat de beste aanpak gebleken?

Vossaert: Ik spreek vanuit mijn eigen positie, niet die van Maingain. Maar wat ik wel weet is dat we, toen hij aan het roer stond, interne strubbelingen aan de kant konden schuiven om verenigd naar de kiezer te gaan. Die wil tot samenwerking zie ik vandaag niet meer.

Je kan in de handelingen en positie van Maingain ook stuiptrekkingen lezen van een politicus die maar moeilijk afscheid kan nemen van de macht.

Vossaert: Kijk, ik baseer me op de feiten, op het verslag van de secretaris-generaal van de partij. En daaruit blijkt dat De Smet de statuten van de partij niet heeft gerespecteerd. Défi wordt niet meer democratisch beheerd. Daar gaat het over. Niet over Olivier Maingain.

Hoe moet het nu verder met Défi? De achterdeur van de partij staat wagenwijd open. In uw gemeente, Molenbeek, is uw opvolger in de gemeenteraad ook opgestapt.

Vossaert: Iedereen moet zijn eigen analyse maken. Ik stel alleen vast dat mijn jarenlange werk om Défi op de kaart te zetten in het noordwesten van Brussel nu volledig overboord gekieperd wordt. In diezelfde periode, na de voorzittersverkiezingen, heb ik me op de achtergrond gehouden om de tegenstellingen binnen de partij niet te verergeren – ik kreeg 41 procent van de stemmen achter mijn naam bij die verkiezingen. Maar kijk waar we vandaag staan. Er is geen vooruitgang geboekt, de partij is verdeelder dan ooit en ligt in puin.

Blijft u in de politiek?

Vossaert: Ik kan dat vandaag nog niet zeggen. Ik weet wel dat deze exit mij zwaar valt, maar ik zal mijn werk in het parlement van de Franse gemeenschap de komende maanden afronden. Wat er daarna komt, zien we binnenkort. Ik blijf in ieder geval in Molenbeek wonen en zal mij met nog meer energie smijten op mijn voorzitterschap van voetbalclub FC Ganshoren.