Raven (10): 'Als burgemeester zou ik met iedereen een praatje slaan'

Elke week gaat BRUZZ op bezoek bij een kind in Brussel in zijn of haar slaapkamer. Deze keer is dat bij de tienjarige Raven uit Anderlecht. Als hij niet met lego speelt op z’n kamer, is hij waarschijnlijk op de chiro, aan het tekenen of een sprintje aan het trekken op de atletiekpiste. "Soms blijf ik echt over dingen nadenken omdat ik ze wel wil, maar niet kan begrijpen."

Je hebt veel lego!
Ja, ik hou van lego. Ooit wil ik mijn eigen legoset ontwerpen en alles wat ik cool vind laten samenkomen in één set. Het liefst wil ik later ook iets met lego doen in mijn beroep: ontwerper van legosets worden, bijvoorbeeld. Maar dat is waarschijnlijk niet zo gemakkelijk, dus misschien word ik wel tekenaar of architect. Alleszins iets met uitvinden en ontwerpen, want ik kan ook goed tekenen.

Wat teken je zoal?
Dieren, maar ook veel plattegronden en huizen. Samen met een vriend ontwerp ik reuzen­villa's met de gekste kamers erin. Voor mezelf wil ik later een superklein huisje op wielen, zodat je er de hele wereld mee kunt rondrijden. Zoiets als een tiny house, maar dan nog kleiner.

Woon je graag in Anderlecht?
Ik woon in een leuke buurt vlak bij het Zuidstation. Het is hier best veilig omdat er bijna nooit auto’s komen, ik kan dus zoveel spelen als ik wil. Het is hier wel heel vuil, ik begrijp niet goed waarom de gemeente daar niks aan doet. Er staan bijna nergens vuilnisbakken en als er zijn, worden ze veel te weinig leeggemaakt. Het probleem ligt ook bij de mensen: soms zie ik vanuit mijn raam auto’s passeren die hier van alles storten: zetels, matrassen, buggy’s ...

Hoe kunnen we dat oplossen?
Er moeten veel meer vuilnisbakken komen, maar ik denk dat het ook belangrijk is om meer inzicht te krijgen in de job van onze vuilnismannen. Volgens mij beseffen veel mensen niet dat dat niet altijd een fijne of gemakkelijke job is. De mensen die ons vuilnis ophalen helpen ons, maar wij moeten hen ook helpen door de juiste zakken buiten te zetten en goed te sorteren. Want als je zo’n zetel op straat zet die niet eens in hun wagen past, wat moeten zij daar dan mee aanvangen?

Zijn er nog dingen die je anders zou willen aanpakken?
Als ik burgemeester was, zou ik af en toe gaan wandelen om met de mensen te praten en hen te vragen of alles oké is. Op sommige plekken is het vuil of is de sfeer een beetje grimmig, en het is belangrijk dat de burgemeester dat weet. Er zijn ook bijna geen speeltuinen of pleinen waarop we kunnen voetballen. Het Crickxpark is niet zo ver, maar dat vind ik een beetje een enge plek.
Het zou leuk zijn mochten er meer activiteiten voor jongeren georganiseerd worden, zodat Anderlecht een leuke, kleurrijke en actieve gemeente wordt. Nu wandelt iedereen die van het station komt hier voorbij, maar niemand lacht of kijkt op. Het zou toch leuk zijn dat iedereen die hier toekomt meteen ziet: wow, Anderlecht is een leuke gemeente om in te wonen. Want dat is ook zo!

Volg je het nieuws?
Ja, ik kijk samen met mijn ouders naar het journaal en soms lees ik artikels. Sommige dingen vind ik een beetje saai, maar andere dingen vind ik wel belangrijk. Het nieuws over de aardbevingen probeer ik bijvoorbeeld goed te volgen, omdat ik wil begrijpen hoe zoiets is kunnen gebeuren. Misschien is er wel een belangrijke oorzaak en dan is het goed om die te kennen, zodat we er iets uit kunnen leren. Maar da’s niet altijd even gemakkelijk: soms blijf ik echt over die dingen nadenken omdat ik ze wel wil, maar niet kan begrijpen.