Cinema Nova goed op weg naar eigen beheer: ‘Die erfpacht halen we binnen’

Cinema Nova zocht tegen eind deze maand 794.000 euro om te kunnen blijven voortbestaan. Het ziet ernaar uit dat dat budget al deze week wordt opgehaald. De crowdfundinge was een zodanig succes dat de bioscoop de campagne nu uitbreidt tot begin juni. “Zo kunnen we meer mensen de kans geven om aandelen te kopen,” klinkt het. Drie coöperanten vertellen waarom ze dat met plezier deden. “Het is een levensreddende plaats.”

Eerst de cijfers: 776.850 euro heeft Cinema Nova tot nog toe opgehaald bij ruim drieduizend aandeelhouders van binnen en buiten Brussel. Met nog minder dan 20.000 euro te gaan, ziet het er dus naar uit dat de onafhankelijke bioscoop deze week de kaap van 794.000 euro haalt. Dat budget was nodig om het pand in de Arenbergstraat, dat ze al 27 jaar huren, zelf in erfpacht te krijgen. Huren ging niet meer, want het contract daarvoor loopt dit jaar af. De voorlopige deadline voor die geldinzamelactie was op 31 maart gepland.

“We zijn er nog niet, maar we twijfelen er niet meer aan dat we de erfpacht zullen kunnen overnemen,” zegt Marie-Eve Cosemans van Cinema Nova. “De Supernova Coop-campagne was een ongelofelijk succes en is zeker sinds januari in een stroomversnelling geraakt. Ik veronderstel dat er een sneeuwbaleffect speelde en mensen er meer en meer over zijn gaan praten.” De voorbije weken liet de cinema, die volledig op vrijwilligers draait, ook enkele regisseurs eigen campagnefilmpjes maken en verspreiden via sociale media.

Maar de campagnekosten vielen hoger uit dan gepland en ook de nieuwe verwarmingsketel moet betaald worden, dus zoekt de bioscoop tegen juni nog zo’n 5 procent bijkomend budget. “In totaal komen we uit op 833.700 euro,” zegt Cosemans. Nog ruim 50.000 euro meer dan vandaag behaald, maar dat is volgens de organisatie een haalbaar doel. “We merken dat mensen aandelen willen blijven kopen, dus willen we hen die kans ook geven,” zegt Cosemans. (Lees verder onder de foto)

Zo’n aandeel kost 50 euro per stuk. Een veelvoud daarvan of een grotere bijdrage van 1000 euro kan ook, dan is het een investering. De aandeelhouders gaan van filmliefhebbers tot kunstenaars, gewone burgers en grote regisseurs zoals Jaco Van Dormael. Drie coöperanten vertellen waarom ze hun portefeuille opentrokken voor Cinema Nova.

Pieter Van Eecke, filmmaker: ‘Ik geef mijn kinderen een cinema’

“Wij hebben het familiaal aangepakt. Ik heb een paar aandelen gekocht, mijn vriendin ook, en dan hebben we er samen nog enkele voor onze kinderen gekocht. Die zijn nu 13 en 15, maar van zodra ze meerderjarig zijn, zullen ze dus mede-coöperant zijn. Ik vond het een fantastisch idee om mijn kinderen een cinema te schenken. Niet dat ze er rijk van zullen worden, want het gaat net uitdrukkelijk niet om speculatie. De bedoeling is om een vrijplaats te creëren in een stedelijke context die steeds minder betaalbaar wordt om te wonen of ondernemen. Ik vind het mooi dat het bedrag daarin helemaal niets uitmaakt: of je nu 50 euro of veel meer geeft, iedereen is gelijk.

“Sinds enkele weken maak ik deel uit van de Raad van Beheer. Maar de invulling van de programmatie ligt volledig bij de vrijwilligers. Hun energie zorgt meteen voor de charme van Cinema Nova. Nu het budget (bijna) binnen is en de financiële onafhankelijkheid gewaarborgd is, hoop ik dus dat ze hun rebelse werk voortzetten. Want zo heb ik Cinema Nova leren kennen. Bij de oprichting in 1997 woonde ik zelf nog in Gent, maar de bioscoop was altijd een mythische plek voor mij wanneer ik naar Brussel kwam. Het gaat er niet om zachte pluche stoelen of popcorn, maar om de goesting om een gezamenlijke plek te creëren voor film en maatschappijkritiek. Denk maar aan projecten als PleinOPENair, met openluchtcinema in de stad. Het typeert helemaal wat de cinema wil doen. Zo was er vorig jaar nog een openluchtvoorstelling in het Wiels-moeras, om de open natuur te behouden. Die mix van politiek-culturele actie, ik vind dat geweldig.”

Bea Suys, actieve burger: ‘Brussel mee bewaren’

“Ik heb één aandeel van 50 euro gekocht. Dat doe ik hier en daar met allerlei projecten in de stad, zoals vroeger ook eens bij het conservatorium. Ik heb verder niets met film, maar ik wil ervoor zorgen dat Cinema Nova geen risico loopt op een sloop of stopzetting. Als je nu ziet hoe ze in Brussel het Zuidpaleis willen afbreken, dan vraag ik me soms af waar de fierheid is bij onze politiek? Mensen komen heus niet alleen naar België voor de chocolade of Manneken Pis. Ik wil het totaalbeeld van Brussel mee bewaren.

“Het gaat voor mij om de onafhankelijkheid van het project. Die wil ik steunen. Cinema Nova heeft een mooie locatie, het is er gezellig en je ziet er films die andere zalen misschien niet aandurven. Je kan er nog een glaasje drinken en het programma is gevarieerd, los van het commerciële opbod. Met 50 euro doe ik niet veel, maar alle beetjes helpen en ik hoef er niets voor terug.”

Antje Van Wichelen, kunstenaar: ‘Vrijwilligers aanmoedigen’

“Ik heb een lange geschiedenis met Cinema Nova. Zelf ben ik nooit vrijwilliger geweest, maar ik kende de oprichters al van voor de start. We waren samen betrokken bij sociaal activisme in Brussel, zoals de bezetting van Hotel Central (een leegstaand pand in 1994, red.). In de rand heb ik altijd met veel liefde en bewondering naar hun project gekeken. En ik heb er zelf ook weleens kunstinstallaties getoond. Cinema Nova is een van de weinige plekken in Brussel waar ze nog 16 mm-film kunnen afspelen. Maar ze vertonen ook heel gedurfde films, soms zelfs zonder budget gemaakt, het soort dingen die elders geen plek krijgt.

“Ik heb de bioscoop altijd een levensreddende plaats gevonden. Mensen die zich niet helemaal vinden in de dominante cultuur, kunnen er thuiskomen. Voor film, maar ook voor concerten, tentoonstellingen en zoveel meer. Het is een vrijplaats om te experimenteren met cultuur. En zo hebben we er maar eentje in Brussel. Nova is de humus van onze cultuur: andere dingen kunnen erop groeien en andere filminstellingen komen ernaartoe voor inspiratie.

“Ik heb zelf maar een kleine bijdrage geleverd, maar wel zoveel mogelijk andere mensen aangemoedigd om het ook te doen. Ik weet alvast van enkele kennissen dat ze dat hebben gedaan. Voor mij gaat het puur om culturele winst. Het belangrijkste is dat de vrijwilligers hun werk kunnen voortzetten en wat kunnen uitrusten van het vele werk van deze campagne. Al lijkt het me een enorme aanmoediging om te weten dat zoveel mensen je steunen.”