De Raad voor de Meertaligheid heeft zijn memorandum klaar. Het is een boeiende status quaestionis over de Brusselse meertaligheid.
| Filosoof en econoom Philippe Van Parijs, hoogleraar aan de Université Catholique de Louvain en Harvard University.
“Het meest verrassende cijfer erin voor mij is de vluchtigheid van de Brusselse bevolking,” zegt filosoof en voorzitter van de Raad Philippe Van Parijs (UCL), “Er zijn sinds 2000 meer mensen komen wonen dan de huidige bevolking van Brussel. Het verloop is enorm. Veel nieuwkomers kennen geen Nederlands of Frans. Brussel is een enorme verfransings- en vernederlandsingsmachine, grotendeels in het voordeel van de andere gewesten, want velen van hen komen uiteindelijk in Vlaanderen of Wallonië terecht.”
Nog verrassende cijfers?
Philippe Van Parijs: Zeker. Bij de politie bestaan ook premies voor andere talen dan het Frans of het Nederlands, bijvoorbeeld voor Turks of Arabisch. Dat was nieuw voor mij. Het aantal premies voor het Engels is bijna even groot als voor de andere landstaal. Dat betekent dat Brussel zich voorbereidt op die meertalige samenleving.
Dan is er de kolossale transformatie van het Nederlandstalige onderwijs. In 1979 sprak 4 procent van de leerlingen geen Nederlands thuis. Vandaag is dat 74 procent. Dat betekent dat de voornaamste taak van dat onderwijs, Vlamingen recht geven op onderwijs, gewijzigd is. Het dient nu om kinderen van overal klaar te maken voor de samenleving.
"Het grootste vraagstuk is: hoe krijgen we de kinderen in het Franstalige onderwijs voldoende Nederlandstalig? Dat kan door meer immersieonderwijs en taalpremies, maar de uitdaging is enorm"
Hoogleraar, filosoof en econoom (UCL)
Jullie willen de meertaligheid in Brussel stimuleren. Hoe?
Van Parijs: Het grootste vraagstuk is: hoe krijgen we de kinderen in het Franstalige onderwijs voldoende Nederlandstalig? Dat kan door meer immersieonderwijs en taalpremies, maar de uitdaging is enorm. Er is al een lerarentekort. Daarbovenop verplicht Wallonië Nederlands als tweede taal vanaf 2027. Dat zal tot arbeidsconcurrentie leiden met Brussel. En dan is er de thuistaal. De ouders moéten hun eigen taal spreken met hun kinderen. Zodat die taal goed verankerd wordt. Dat zal nadien alle andere vormen van leren, inclusief andere talen, vergemakkelijken. Daarnaast vormen die andere talen een interessante link met de rest van de wereld.
Brussel slaagt er niet in om tweetalig te zijn, hoe wordt de stad ooit meertalig?
Van Parijs: Dat kan, net omdat die meertaligheid aan die tweetaligheid zal bijdragen. Tegelijk is het evident dat het Frans en het Nederlands een geprivilegieerde positie moeten behouden, omdat Brussel zeer klein is, de hoofdstad is en midden die twee andere landsdelen ligt. Er is vandaag geen enkele politieke partij die nog gelooft dat Brussel helemaal Nederlands- of Franstalig zal worden. Die fase zijn we al lang voorbij.
Meer info op http://betalky.brussels
Meertaligheid
Lees meer over: Brussel , Samenleving , Meertaligheid , Philippe Van Parijs , Raad voor de Meertaligheid , memorandum meertaligheid
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.