Uit onderzoek van VUB-doctoraatsstudente Lisa Van Hove blijkt dat een op tien ouderen zelfdestructief gedrag vertoont. En dat is meestal het gevolg van een eenzaam bestaan. "Het gaat vooral om 60-plussers die geen verbinding meer voelen met andere mensen. Ze kunnen nergens terecht voor een goed gesprek en vluchten weg in drank en medicatie, of hongeren zich volledig uit." Alternatieve samenwoonprojecten kunnen soelaas bieden.
Zelfbeschadiging bij ouderen: 'Eenzaamheid is grootste trigger'
De uitdaging is groot, maar er wordt ook nagedacht over oplossingen. Daarvoor wordt bijvoorbeeld gekeken naar alternatieve woonvormen. In de de huizen van de vzw Abbeyfield leven 55-plussers bijvoorbeeld zelfstandig samen, ieder in zijn eigen appartement of studio, zonder begeleiding.
Net als alle andere bewoners hebben Sonia Moureau en Giuseppe Cavallotto eerst enkele weken stage gelopen in het huis voor ze er gingen wonen. "Je moet enkele dagen blijven om te wennen, aan de omgeving én aan de mensen", zo legt Cavallotto uit. “Want het zijn de bewoners die beslissen, je moet de goedkeuring krijgen van de bestuursraad én de bewoners om hier te mogen komen wonen", vult Moureau aan. “En dat kan enkele maanden duren."
Veel ouderen voelen zich eenzaam en lijden daaronder. Verhuizen naar een woonzorgcentrum kan daarvoor een oplossing zijn. Veel ouderen zijn echter bang om hun autonomie te verliezen in zo'n woonzorgcentrum. Daar is in Abbeyfield geen sprake van. “Je kan zien, we hebben onze eigen deurbel en brievenbus. Als je de deur hier dichtdoet, dan zijn we thuis in ons eigen huis. Je moet hier aan niemand rekenschap afleggen.”
Sonia en Giuseppe zijn zelfstandig, energiek en gepassioneerd. Het lijkt wel alsof deze woonvorm hen jong houdt. Maar dat werkt langs twee kanten.
Bewonerstype
“Dat is voor een stuk gekoppeld aan de woonvorm, maar dat ligt ook aan het soort mensen dat interesse heeft in dit soort van wonen", zo legt Charlotte Hanssen, voorzitter van Abbeyfield Vlaanderen, uit aan BRUZZ.
“Dat zijn mensen die op zoek zijn naar sociale relaties. Mensen die ook aangeven dat ze op zoek zijn naar een woonomgeving waar ze het heft in handen hebben en houden. Dat zijn typisch mensen die initiatief nemen. Ze wonen samen en inspireren elkaar. Ze versterken elkaar en dat heeft ook een positieve impact op hun welbevinden.”
"Soms is het al genoeg om te weten dat er mensen in de buurt zijn", zo bevestigt Moureau. "Dat kan volstaan om je niet eenzaam te voelen. Want je kan alleenstaand zijn en toch vlot alleen wonen. Maar dan wel in een vriendelijke en open omgeving met empathie voor elkaar. Dat stelt gerust."
Lees meer over: Brussel , Samenleving , Lisa Van Hove , eenzaamheid , ouderen