100 afleveringen Radio Radzinski‘: Nooit gedacht dat jullie het zo lang zouden volhouden'

Radio Radzinski, de BRUZZ-podcast over RSC Anderlecht, bereikt met zijn honderdste aflevering een mijlpaal.

Met onverwachte goals en overwinningen tegen Manchester United, Real Madrid en Lazio Roma maakten Jan Koller en Tomasz Radzinski zich in de jaren tweeduizend onsterfelijk bij de paars-witte fans. Dat is ook zo voor Godfried Roelant, Reinout Vander Hulst en Pico – Pieter Coppens – die hun Anderlecht-podcast bij BRUZZ hebben vernoemd naar de kleinste van de twee. Radio Radzinski zit aan honderd afleveringen en speciaal voor dat Jubileum schuift Tomasz Radzinski zelf mee aan tafel.

Was je op de hoogte van het bestaan van de podcast?
Tomasz Radzinski: Zeker. Al na een paar afleveringen ben ik erover aangesproken. Ik was een beetje verrast en had niet gedacht dat jullie het zo lang zouden volhouden. Ik kon dus moeilijk nee zeggen toen jullie mij vroegen om langs te komen.

Hoe vaak word je vandaag nog aangesproken op je periode bij Anderlecht?
Radzinski: Heel veel. Het is best bijzonder wat de ploeg in drie jaar heeft neergezet. Die Champions League-wedstrijd tegen Manchester United waarin ik twee keer scoor, zal voor altijd een mythische avond blijven. Maar de successen onder Aimé Anthuenis waren er voor mij nooit gekomen zonder zijn voorganger Jean Dockx. Die heeft mij net als Anthuenis enorm veel vertrouwen gegeven. Hij liet ons bovendien complexloos voetballen en paste zich nooit aan de tegenstander aan.

Dockx was ook een soort vaderfiguur bij wie je voor alles terechtkon. Ik was dus niet meteen blij toen Michel Verschueren in 1999 Aimé Anthuenis ging wegplukken bij kampioen Racing Genk. Maar goed, in die tijd kwamen de beste spelers en coaches van het land altijd naar Anderlecht. En het heeft gewerkt.

Niemand die aan Tomasz Radzinski denkt zonder ook aan Jan Koller te denken. Was het voetbalchemie van bij het eerste contact?
Radzinski: Eigenlijk niet. Ik herinner mij nog goed die eerste trainingen. Frank Vercauteren trapte als assistent altijd de centers. Daarbij werd vaak gezocht naar Jan, maar die bakte er in het begin niet al te veel van. Zijn eerste ballen zijn we letterlijk mogen gaan halen op de parking.
Jan heeft zich wel snel aangepast aan het niveau. Ook op persoonlijk vlak is hij enorm geëvolueerd. Bij de start van zijn eerste seizoen was hij nog bang van zijn rechtstreekse tegenstander. Mocht je hem dan tegen een type Burgess (centrale verdediger bij Union, red.) hebben laten spelen, hij had geen duel gewonnen. Gelukkig heeft dat niet lang geduurd en zijn we redelijk snel uitgegroeid tot het beste spitsenduo van België.

Beluister de podcast via je favoriete podcast-app of via BRUZZ.be