Brusselse fanclub Bayern München: 'Kompany komt heel authentiek over'

Elke week zoekt BRUZZ een interessant verhaal uit de Brusselse sportwereld. Deze week: de Brusselse Bayern München-fanclub Red Sharks, die trainer Vincent Kompany nu al op handen draagt.

Thomas Bickl: het zijn vier lettergrepen die vlekkeloos van de tong van een Sportschau-commentator zouden kunnen glijden, een naam die geboetseerd is voor het collectieve geheugen.

In zijn tienerjaren droomde Bickl als verdediger bij het provinciale SSV 63 Schönbrunn ook even van een leven in de spotlights van de Bundesliga, van het truitje van Der Rekordmeister en de catacomben van het Olympiastadion. Maar zo'n vaart liep het niet. Het lot leidde hem naar een EU-job in Brussel, waar zijn clubliefde aangewakkerd werd in de Kitty O'Shea's, de Ierse pub in de schaduw van de Europese instellingen.

“Uitgerekend in de traumatische Champions League-finale tegen Manchester United in 1999 is de kiem voor onze Bayern-fanclub gelegd,” vertelt Bickl. Het Bayern van Lothar Matthäus gaf toen een 1-0-voorsprong in blessuretijd nog helemaal uit handen.

“Pas vier jaar later, toen Bayern op bezoek kwam bij Anderlecht, is onze supportersclub echt ontstaan en zijn we ook uitwedstrijden in het westen van Duitsland beginnen mee te pikken. Maar de basis blijft Champions League-wedstrijden volgen in cafés in de Europese wijk.”

Met verve

De Brusselse supportersclub telt niet meer dan vijftig 'Red Sharks', onder wie een aanzienlijk aantal Duitse expats, maar evengoed Brusselse arbeiders die opgegroeid zijn met Jean-Marie Pfaff. Nu met Vincent Kompany de Brusselse voetbalambassadeur bij uitstek aan het roer staat van Die Bayern, zou dat aantal weleens crescendo kunnen gaan.

Volgens Bickl is Kompany – hij noemt 'zijn' coach steevast Vincent, Duitse tongval incluis – voorlopig met verve geslaagd. In de competitie liet Bayern tot dusver niets liggen, de Champions League-campagne werd geopend met een 9-2-zege tegen Dinamo Zagreb.

“Je mag niet onderschatten hoe hoog de druk ligt: de landstitel is het minimum. Twee wedstrijden op rij verliezen, staat gelijk aan een crisis.” In die zin is het handig dat Kompany na een – naar Bayern-normen – horrorjaar aan het stuur kwam van de club. Vorig jaar eindigde de grootmacht derde in de competitie in een seizoen zonder prijzen, na elf titels op rij.

Barrières

Na een rampjaar vol chaos zorgt Kompany met zijn stijl en présence voor een nieuwe wind, zegt Bickl. “Door zijn verleden als topvoetballer wordt hij geapprecieerd door de spelers. Bovendien is zijn Duits (Kompany speelde drie seizoenen voor Hamburg, red.) uitstekend. Hij oogt relaxed, heeft gevoel voor humor, voegt in zijn communicatie vaak een persoonlijke toets toe en komt heel authentiek over.”

Dat toonde Vinnie vorige week nog tijdens een persconferentie na die 9-2-zege tegen Dinamo Zagreb. Een journalist stelde een vraag over de kritiek die weerklonk na zijn aanstelling bij Bayern: dat hij te weinig had bewezen om zo'n grote club te coachen.

“Ik ben in de Noordwijk in Brussel opgegroeid, als zoon van een vluchteling. Hoe groot waren mijn kansen om ooit in de Premier League of voor de nationale ploeg te spelen? 0,00 procent. Nu ben ik coach. De vraag is: stop je gewoon met in jezelf te geloven door wat andere mensen zeggen? De mentaliteit is blijven verdergaan, of je nu mislukt of slaagt, want je wordt telkens beter. Laten we net mensen aanmoedigen om barrières te breken,” dixit Kompany.

Een boodschap voor ketjes die, als centrale verdediger van pakweg FC Ganshoren, dromen van een carrièrepad à la Kompany, net zoals Bickl luidop droomt van de Champions League-beker eind dit seizoen. Waar de finale gespeeld wordt? De Allianz Arena in München.