Randje buitenspel: Brussel bekert

Met Union, RWDM en Anderlecht telt Brussel drie voetbalteams in eerste klasse. In ‘Randje buitenspel’, een nieuwe column, focust BRUZZ beurtelings op het wel en wee van de traditieclubs uit de drie buurgemeenten. Union mag de reeks aftrappen, volgende week komt RWDM aan de beurt.

Na een periode van vijf maanden waarin het wedstrijden regende in zowel binnen- als buitenland, brak een periode van droogte aan: de winterstop. Dit betekent 22 dagen wachten op de volgende wedstrijd, en hoewel het de kortste dagen van het jaar zijn, voelt deze periode een stuk langer aan. Een verslaafde probeert zich dan te laven aan wat softdrugs zoals transfergeruchten en oefenwedstrijden, maar die komen in de verste verte niet in de buurt van het echte werk.

En dan plots... Geen geleidelijke terugkeer, maar meteen een shot van vijf wedstrijden in twee weken, met drie Brusselse derby’s als extase. Beginnen doen we op 17 januari met Union-Anderlecht in de Beker van België. De laatste cupmatch au Duden tegen Anderlecht dateert van 11 februari 2021. COVID-19 had het land, en al haar voetbalsupporters, toen nog in zijn macht. Buiten wat paarse vuurpijlen die vanuit het park het veld op werden gegooid, was het een match zonder supporters. Nu zal het stadion helemaal vollopen.

Ondanks haar belachelijke sponsornaam -excuseer: Croky Cup - blijft de Beker van België een speciale beleving. De weg ernaartoe voelt misschien even familiair als bij een competitiematch, eenmaal in het stadion voelt een supporter de elektriciteit in de lucht hangen. Een alles-of-nietsmatch, zonder herkansing, leidt tot een soortgelijke gemoedstoestand achteraf. Hoewel la butte altijd sfeervol is, komt er meer dan anders stress naar boven. Dat zorgt dan weer voor geroezemoes, gefluit en gezever, ten koste van de anders eindeloze gezangen. In elk geval zullen we de hartslag na de match even moeten laten zakken. Als winnaars wordt het hierbij opletten voor een kater, als verliezers zal deze helaas onafwendbaar zijn. Er is slechts één zekerheid: donderdagochtend zal voor velen te vroeg komen. Anderzijds: tes wel nen derby, tedoemme.

En een derby speel je niet, die win je! Een obligaat zinnetje dat tijdens de kleedkamerspeech van elke derby in ieders oor wordt gebruld. Je kunt je afvragen of dit bij spelers, die nog maar vijf maanden in België wonen, doordringt. Waar het bij spelers en staf wat geforceerd kan overkomen, is het gevoel bij de aanhang allerminst gespeeld. De euforie na zo’n winst, die gepaard gaat met het jennen van vriend en vijand, kent geen gelijke. Zelfs na zeven derbywinsten op rij voor Union: wennen doet het niet. Zo wordt het tegen de stadsgenoot opnieuw een gekkenhuis, mét een uitgelaten uitvak, en dat hoort ook zo. Het gebruik van pyrotechnisch materiaal zorgt dan meestal voor de illusie dat het park, en haar beschermde bomen, even in lichterlaaie staat. De gedachte alleen al aan de openingsminuut geeft iedere fan keekebisj. Soit, un bon match pour tout le monde, quoi.