WK wielrennen 2030: vindt Brussel een parcours op maat van 'Onze Remco'?

BRUZZ zoekt elke week een interessant verhaal uit de Brusselse sportwereld. Deze week: het WK wielrennen van 2030.

Iedere Brusselaar herinnert zich nog de uitbundige sfeer in de stad tijdens de start van de Ronde van Frankrijk in 2019. Maar, wie kent nog de naam van de winnaar van de eerste rit, die eindigde in een tumultueuze sprint voor het Paleis in Laken? Surf niet meteen naar de gespecialiseerde wielersites, mocht uw geheugen u in de steek laten, verderop in dit stukje volgt het antwoord.

Midden volgende week wordt allicht duidelijk dat Brussel in 2030 het WK wielrennen op de weg mag organiseren, de eerste grote koersgebeurtenis in deze stad sinds de Grand Départ van de Tour. De kans dat het managementcomité van de internationale wielerunie (UCI) voor de hoofdstad van Europa kiest is heel groot. Er hebben zich voorlopig geen ernstige tegenkandidaten gemeld en het onderliggende thema – de viering van 200 jaar België – zal de directieleden, niet ongevoelig voor decorum, vast en zeker aanspreken.

Dat neemt niet weg dat ook hier geld de doorslaggevende factor is. Zo overtuigde Abu Dhabi, waar het WK van 2028 plaatsvindt, de UCI met de belofte dat een speciaal circuit van 28 km langs de Perzische Golf gebouwd zal worden om de kans op een spectaculaire finale maximaal te vergroten. De kostprijs van dit project is tot op heden onbekend.

Het is dan ook geen wonder dat vorige week, op de laatste gemeenteraad van Brussel-Stad, de financiering van het WK tot pittige discussies leidde. De liberale oppositie heeft haar bedenkingen bij de 10 miljoen euro die het stadsbestuur bijdraagt aan het budget, dat in totaal op 30 miljoen euro wordt geschat. Nooit eerder kostte een sportevenement in Brussel zoveel geld.

Burgemeester Close, die maar al te graag in de schaduw van wieleridool Remco Evenepoel opduikt, vindt het bedrag echter gerechtvaardigd. En in welke mate de volgende gewestregering Brussel-Stad financieel zal ondersteunen zijn zorgen voor later voor hem en zijn paars-witte amice Wouter Vandenhaute, voorzitter van WK-organisator Flanders Classics. Misschien nog een kleine waarschuwing voor de zegezekere burgemeester: ook Vlaanderen (WK-piste in Zolder) en Wallonië (WK-veldrijden in Namen) willen in 2030 een groot wielerevenement binnenhalen. Het zal toch niet gebeuren dat Brussel in dat spel van wheelen en dealen aan het kortste eind trekt?

Omdat wij uitgaan van een gunstige afloop: hoe zorgt de hoofdstad ervoor dat Remco Evenepoel – geboren in Aalst en opgegroeid in Schepdaal, maar door zijn huwelijk en enkele nevenprojecten heel vaak als Brusselaar omschreven – in 2030 een parcours op zijn maat krijgt? En vermijden we dus een scenario zoals in die openingsrit van de Tour. Toen was de etappe op het lijf geschreven van Greg Van Avermaet en de debuterende Wout van Aert. Maar door een valpartij in de finale, net voorbij De Trooz, en de daaruit voortvloeiende chaos stond 's avonds geen Belg in het geel op het podium, maar, godbetert, de onbekende Nederlander Mike Teunissen.

Om de moeilijkheid van de opdracht te schetsen: in de voorbije 44 jaar slaagde maar één renner (de Italiaan Alessandro Ballan) erin in eigen land wereldkampioen te worden. Ook het wedervaren van Eddy Merckx, die andere Brusselse wielergod, in 1975 kan leerzaam zijn voor Close en co.

Merckx moest en zou in het Waalse dorpje Yvoir voor de vierde keer (een record) wereldkampioen worden, maar omdat zijn Belgische rivalen het hem niet gunden, ging dat feest niet door. De bijna 80-jarige Merckx kan er vandaag nog flink boos over worden.

Hier volgen drie vuistregels van BRUZZ voor hen die ‘een regenboogtrui voor Remco' de best denkbare apotheose van 200 jaar België vinden: laat de Belgische ploegmaats van Evenepoel vooraf contractueel vastleggen dat hun enige betrachting een zege van de kopman is, weersta aan de druk om in ruil voor geld gevaarlijke kasseiwegen in de andere gewesten op te zoeken en vind een slopende en lange helling waar 'Onze Remco' hetzelfde kan doen als op de Spelen in Parijs: stukje bij beetje de concurrentie versmachten.

Voilà, wij zien elkaar over zes jaar op de flanken van de Beukenberg in Vorst.