BIG CITY. De Beeldentuin naast het KMSK is de tuin van een verdwenen paleis

De poort naast de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten loop je zo voorbij. Maar wie wel afslaat, stapt de Beeldentuin binnen. Dat hellende park is een verbinding tussen de Regentschapstraat en de Ruisbroekstraat. De kleine groene oase is niet enkel een fijne doorgang of rustplaats, het is een van de laatste overblijfselen van een verdwenen paleis.

De koninklijke wijk waar de Beeldentuin ligt, heeft haar naam niet gestolen. Kort bij elkaar staan verschillende paleizen uit verschillende tijden. Uiteraard het Koninklijk Paleis, op de plaats van het vroegere Coudenberg­paleis. Iets verderop ligt het Egmontpaleis. En ook het Koninklijk Conservatorium was voordien het paleis van de familie Thurn en Taxis.

Maar er zijn ook een paar verdwenen adellijke residenties. Het Granvellepaleis is daar eentje van. En dan is er nog die andere parel, waar enkel schilderijen en straffe verhalen over bestaan: het Paleis van Nassau. Het kreeg die naam omdat het lange tijd eigendom was van het geslacht Nassau, later de koninklijke familie van Nederland. Maar het gebouw kwam pas in de vijftiende eeuw in hun bezit.

Willem van Duivenvoorde bouwde het een eeuw vroeger. In de eeuwen die volgden, kende het paleis verschillende gedaanteverwisselingen en eigenaars. Elk van hen maakte het paleis een tikkeltje extravaganter.

Bed voor vijftig man

Het paleis was omringd door een landgoed, binnen vond je er een grote kunstgalerij en gigantische feest­zalen. Door de eeuwen heen zijn er ontelbaar veel festijnen en banketten gehouden, aan lange tafels gevuld met adellijke gasten. Het gerucht gaat dat er een bed stond, waar vijftig mensen in konden liggen. Zelfs voor katers na het feest waren de voorzieningen blijkbaar extravagant.

Het Nassaupaleis lag op een boogscheut van het Coudenbergpaleis. Toen dat in 1731 afbrandde, was de Nassau-residentie het ideale toevluchtsoord. Het hof verhuisde naar die plek en daardoor kreeg het de naam 'Het nieuwe hof'.

In 1757 maakte Karel van Lotharingen het met de grond gelijk, om er een gebouw naar zijn smaak op te zetten. Dat paleis staat nog steeds in de Museumstraat en draagt zijn naam, het Paleis van Karel van Lotharingen.

Van het Nassaupaleis blijft helaas zo goed als niets meer over, behalve dan de Sint-Joriskapel. En natuurlijk de Beeldentuin, een restant van het veel grotere landgoed dat het Nassaupaleis omringde. De bomen zijn geen eeuwen oud, de bankjes om even te rusten al helemaal niet. Maar het idee dat Willem van Oranje hier ooit flaneerde, blijft toch bijzonder.

Wie zelf eens wil gaan kijken, moet geduld hebben tot eind juni. Tot dan is het hek gesloten wegens renovatiewerken.

• VOLGENDE KEER Hoe Brussels is Audrey Hepburn?
  
  

Zelf ook een vraag voor Big City? Stel hem hier