Heel even kwamen ze in beeld in de campagne: activisten die vonden dat stemmen geen zin heeft. Ook in onze omgeving kwamen we ze allemaal wel tegen. Mensen die vooral wisten op wie ze niet moesten stemmen, maar voor de rest met de handen in het haar zaten.
© Wauter Mannaert
Opinie
Edito: de donkerrode uitslag is geen accident de parcours
Lees ook: De winnaars van de verkiezingen
Toch zijn ze wellicht wél gaan stemmen. En dan zullen ze gezien hebben dat de kiezer wel degelijk een verandering teweeg kan brengen. Want Brussel ontwaakte maandag in een lichtjes vertekende stad. Blauw verliest fors, PS kan de schade beperken en Ecolo en PVDA exploderen. Een ruk naar links, anders kan het niet genoemd worden.
Vijf burgemeesters verliezen hun sjerp. De MR houdt er nog maar twee over. Voor het eerst in de Brusselse geschiedenis kan een PVDA’er de schepensjerp omgorden en Ecolo mag in minstens twaalf gemeenten mee besturen, vaak dan nog vanuit een sterke positie in de gemeenteraad.
De Brusselse uitslag staat in schril contrast met Vlaanderen, waar rechts wel goed scoort. Verder in het blad proberen we verklaringen te vinden voor de uitslag die al bij al redelijk onverwacht kwam.
Vraag is, nu het stof wat gaat liggen, wat dat betekent voor de gewestelijke verkiezingen van over zes maanden. De traditionele partijen kunnen de uitslag alvast niet links laten liggen.
"De Brusselse uitslag staat in schril contrast met Vlaanderen, waar rechts wel goed scoort"
Bij de liberalen zal men zich moeten afvragen of het mobilititeitsprogramma – ‘vrijheid blijheid’ - nog stand kan houden. Open VLD lijkt zich van vijand te hebben vergist. Niet de N-VA, maar Groen vormt een bedreiging voor de machtspositie van Open VLD in mei 2019. De kiezer is de luchtverontreiniging en de dichtgeslibde straten spuugzat.
Maar ook bij PS en SP.A mag men zich beraden. PVDA verviervoudigt haar stemmenaantal ten opzichte van 2012. Zonder heel echt zichtbaar te zijn in de campagne. Dat is een tour de force.
PVDA heeft deels tactisch gespeeld: inzetten op de gemeenten waar ze al sterke basissen heeft en geen energie verspillen in gemeenten waar ze moeilijker voet aan de grond krijgt. De PVDA scoort intussen vooral door de sterke wijkwerking. Zo afwezig ze zijn in de televisie- en radiostudio’s, zo aanwezig zijn ze in de buurten.
In die grotendeels armere stadsdelen leeft sterk het gevoel dat de politiek hen aan hun lot heeft overgelaten. De precariteit is er immens. Dat is het gat waar PVDA in springt, en met succes.
De straat is ook de omgeving waar PVDA zich het best in haar vel voelt. Veel meer dan de pracht en praal van de burgerlijke gemeentehuizen.
Alleen al om die reden zal de partij zich niet zo makkelijk laten vermurwen om mee te besturen. Uit de eerste berichten vanop het PVDA-partijhoofdkwartier blijkt alvast dat de lat zeer hoog wordt gelegd.
Maar ook vanuit de oppositie kan PVDA, als een echte zweeppartij, de traditionele politiek het leven zuur maken. Wie denkt dat deze donkerrode uitslag een accident de parcours is, heeft het verkeerd voor. Daarvoor is te lang, en op een slimme manier, aan de weg getimmerd.
Lees meer over: Brussel , Brussel Kiest 2018 , Opinie , Brussel Kiest 2018 , gemeenteraadsverkiezingen
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.