BRUZZ wil weten hoe het is om in Brussel te wonen. Wij belden aan bij vier opmerkelijke bewoners.
| Kristof Devuyst, voorzitter Gemeenschapscentrum Haren.
Lees ook: Alle ogen gericht op Brussel-Stad
In Brussel onder de kerktoren wonen: daarvoor moet je in Haren zijn. De deelgemeente in het noorden telt zo’n 5.000 inwoners en voelt, zeker bij een gezellig avondzonnetje, allesbehalve Brussels aan. “Ik ben op reis in Zuid-Frankrijk al lelijkere kerken tegengekomen,” lacht Kristof Devuyst (35) vanuit zijn portiek in de schaduw van het dorpsplein.
Behalve voorzitter van het lokale gemeenschapscentrum is hij ook gewoon een Harenaar in hart en nieren. Op twee jaar na woont hij heel zijn leven in Haren, waar hij nu ook al vier jaar voorzitter is van het plaatselijk gemeenschapscentrum De Linde. “Er is sinds enkele jaren een nieuwe dynamiek ontstaan rond De Linde. Met onze drie modules Nederlands zitten de klaslokaaltjes vol, en we werken nu ook met jongeren met problematische opvoedingssituaties of met een mentale handicap.”
Haren, dat was vroeger dan ook een Vlaams dorp, tot het in 1921 geannexeerd werd door Brussel-Stad. “Van het Vlaamse karakter blijft vandaag niet veel meer over,” zegt Devuyst. “Er zijn wel nog wat Vlaamse families die hier al enkele generaties wonen, maar de meesten zijn naar de Rand getrokken. Goedkopere woningen en nog iets meer groen, hé.”
Voor het overige is Haren bijna volledig een afspiegeling geworden van de Brusselse bevolking, zegt Devuyst. “Sterker nog: de ‘verbrusseling’ gaat hier nog veel sneller dan in andere gemeenten. In Laken heb je nog een instroom van Nederlandstalige inwoners, maar die kiezen niet spontaan voor Haren. Dat maakt dat je hier vaak een grappige dynamiek hebt van een heel diverse bevolking, maar dan in de structuur van een dorp waar iedereen elkaar nog kent.”
"Fuseer ons maar met Evere en Schaarbeek, dan hebben we misschien wat meer te zeggen"
Een charmante spreidstand tussen de Rand en Brussel, noemt Devuyst het aanvankelijk, maar wel een die een hypotheek legt op de toekomst van Haren. Het grote Brussel-Stad heeft immers de gewoonte om niet alleen veel publieke woningen in Haren te bouwen, maar ook zowat elk megaproject op het grondgebied van zijn kleinste broertje neer te poten.
“De NAVO hadden we al, maar het nieuwe gebouw ligt nog dichter bij het bewoonde gebied. Het grootste MIVB-depot ligt hier ook. En dan is er natuurlijk nog de megagevangenis die hier moet komen.”
Dat laatste gevecht lijkt verloren, maar Devuyst hoopt wel dat de inwoners nog inspraak zullen krijgen in wat er met Schaarbeek-Vorming zal gebeuren, de grootste grondreserve van het gewest die, ondanks wat de naam doet vermoeden, bijna volledig op Harens grondgebied ligt. “Maar dat is het nadeel van deel uit te maken van zo’n grote structuur – met 5.000 bewoners op een totaal van 180.000 inwoners heb je amper inspraak. Dat we dan nog eens bij de hoofdstad van dit land horen, helpt ook niet bepaald (lacht).”
En toch laaien ook in Haren de typische discussies over een eenmaking van de Brusselse gemeentes vaak op. “De fusie van de politiezones, bijvoorbeeld: dat zou ons niet slecht uitkomen. Het commissariaat van Evere ligt hier bij wijze van spreken een kilometer verder, maar daar kunnen we niet terecht. De interventiediensten moeten helemaal vanuit Laken komen.”
Hoe moet het dan wel verder met Haren? “Fuseer ons maar met Evere en Schaarbeek. Dat is geografisch gezien veel logischer, en dan hebben we tenminste iets te zeggen (lacht).”
Lees ook de interviews met Rajae Chatt, inwoonster van Neder-Over-Heembeek, Bie Vancraeynest, inwoonster van Laken en Roel Kerkhofs, inwoner van Brussel-Stad.
De Ronde: Brussel
Lees meer over: Haren , Brussel Kiest 2018 , De Ronde: Brussel , gemeenschapscentra , kerktoren
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.