Activering van werklozen: ideeën vliegen over en weer

De werkzaamheidsgraad in het Brussels gewest is deze legislatuur weliswaar gestegen tot 66,5 procent, maar daarmee is het federale streefdoel van tachtig procent tegen 2030 nog lang niet in zicht. Een groot contrast met Vlaanderen, waar 76,8 procent van de 20-64-jarigen aan de slag is.

Meer mensen aan het werk is niet alleen een must voor de economische dynamiek, het is ook de beste manier om de overheidsfinanciën weerbaar te maken.

Brussel telt ruim negentigduizend werkzoekenden, van wie een groot aantal langdurige. Huidig Brussels minister van Werk Bernard Clerfayt (Défi) wil hen vooral opleiden volgens hun talenten en interesses, eerder dan hen te verplichten een job tegen hun zin aan te nemen.

Met de verkiezingen op komst is de discussie over de activering weer opgelaaid. Hoe kordaat moet die gebeuren? Het is een ideologische discussie met aan de ene kant PS, PVDA-PTB en de ecologisten en aan de andere kant MR, Les Engagés en de meeste Vlaamse partijen.

Aanklampen

Voor dat laatste kamp moet het Brusselse activeringsbeleid in de volgende legislatuur strenger en efficiënter: werkzoekenden zouden door Actiris aangeklampt moeten worden, sneller gevormd en bij werkweigering gesanctioneerd.

PS, groenen en PVDA-PTB wijzen die hardere aanpak af. Zij willen de werklozen vooral niet met de vinger wijzen. Voor hen ligt de oplossing in duurzame, aantrekkelijke jobs, niet in verplichte banen of sancties.

Zij verzetten zich ook tegen het idee om de werkloosheidsuitkering te beperken in de tijd, een voorstel dat na 9 juni op de federale onderhandelingstafel zou kunnen belanden, aangezien steeds meer rechtse en centrumpartijen zich erachter scharen. Zelfs Vooruit is niet meer tegen.

Het moge duidelijk zijn: werk wordt een belangrijk verkiezingsthema. De voorstellen vliegen in het rond. Zo wil MR de gewesten responsabiliseren door hen extra federale middelen te geven als ze meer werklozen aan een baan helpen, en omgekeerd. De PS ijvert dan weer voor een 32-uren werkweek (met loonbehoud). Intussen lanceren zowat alle partijen, elk volgens hun overtuiging, recepten om het financiële verschil tussen werken en niet-werken te vergroten.