De doorbraak van Fouad Ahidar: 'Je ziet hem niet om de vijf jaar, maar om de drie dagen'

De lijst van Fouad Ahidar is bij de Brusselse verkiezingen als een komeet omhooggeschoten. Met een mix van eigen thema’s en Brusselse bezorgdheden heeft de kopman niet enkel een moslimpubliek aangesproken, klinkt het. “Hij wil voor alle religieuze vrijheden strijden.”

“Toen ik campagne aan het voeren was in Jette, kwam ik een woning tegen met een zwartgeblakerd gordijn,” vertelt Fouad Ahidar in zijn kantoor in het Brussels parlement. “Leegstand, dacht ik. Toch heb ik aangebeld. Een oudere vrouw kwam naar buiten, een autochtone Brusselse. ‘Ik zie mijn kinderen al vijf jaar niet meer,’ zei ze. ‘Erfenisproblemen. Ze komen niet op bezoek.’ Weet je hoeveel ouderen eenzaam overleven in Brussel? Ik heb een paar mensen opgetrommeld om haar gordijnen te wassen. Nu schijnt er weer wat licht in haar huis.”

In een theehuis op de Leopold II-laan in Molenbeek kijken ze niet op van het verhaal. Fouad Ahidar, de onvervalste verkiezingsverrassing, heeft zijn glansscore te danken aan zijn warmte en nabijheid, klinkt het daar. “Altijd een luisterend oor, altijd met de bedoeling om niet zichzelf maar de mensen te dienen,” zeggen Aomar en Mohamed. “Hij is toegankelijk, je komt hem drie keer per week tegen. Andere Brusselse politici zien we slechts om de vijf jaar.”

20.000 volgers

Ahidar heeft zijn strepen als Brussels politicus al verdiend. De Jettenaar kampeert ondertussen bijna twintig jaar in het Brussels parlement. Straks vaart hij er onder eigen vlag en neemt hij op de koop toe twee volksvertegenwoordigers met zich mee. Deze week is hij de eerste die Groen-kopstuk Elke Van den Brandt zal opbellen om de Brusselse coalitievorming aan Nederlandstalige kant te bespreken.

Dat Ahidar zestien procent van de Nederlandstalige stemmen wist te veroveren, had hij zelf ook niet verwacht. “Ik mikte stiekem op twee zetels, maar ik merkte tijdens de campagne dat de mayonaise pakte. Ik begon op TikTok met vijfhonderd volgers, net voor de verkiezingen waren dat er twintigduizend geworden. Dan begin je van meer te dromen.”

Op TikTok lijkt de serene, maar innemende Ahidar qua cijfers en overtuigingskracht inderdaad zijn gelijke niet te kennen in het Brusselse politieke landschap. De voertaal is weliswaar steevast Frans.

Lees verder onder de foto

Nadrukkelijk Brussels

In Molenbeek en Anderlecht veroverde Ahidar zelfs een kwart van de Nederlandstalige stemmen. Maar de gewezen Vooruit-politicus ontkent dat hij enkel met zijn aandacht voor onverdoofd slachten, Gaza en religieuze vrijheden heeft gescoord en vooral Franstaligen heeft kunnen overtuigen om een uitstapje naar de Nederlandse taalgroep te maken.

“Mijn lijsten waren wel degelijk divers. Naast mensen met roots in Marokko of Turkije, bevatten die ook kandidaten die Congolees, Vietnamees of Portugees spreken. We hebben ons nadrukkelijk willen profileren als Brusselse lijst,” klinkt het.

“Ik denk ook dat ik veel Franstaligen heb kunnen overtuigen van wie de kinderen naar Nederlandstalige scholen gaan. Dat idee past enigszins bij mijn opzet: een Brusselse beweging creëren over de taalgrenzen heen. Ik ben zelf een Franstalig product, maar spreek net zo goed vloeiend Nederlands. Ook dat heeft mijn politieke ideeën beïnvloed, bijvoorbeeld met betrekking tot initiatieven rond het gebruik van het Nederlands buiten de schoolmuren.”

Pesten

Volgens zijn aanhang wist Ahidar tijdens de campagne thema’s aan te raken die veel Brusselaars beroeren. “Ik denk inderdaad dat eenzaamheid daarbij hoort, en dat hij zo veel ouderen heeft kunnen aanspreken. Maar hij heeft het bijvoorbeeld ook veel over pesten,” zeggen Aomar en Mohamed. “Dat vormt een groot probleem op Brusselse scholen, maar politici praten er niet over.”

“Fouad heeft als kind zelf de gevolgen van pesten aan den lijve mogen ondervinden. Hij wil op die sociale thema’s werken, maar is ook voor een kordater veiligheidsbeleid, voor betaalbaar wonen en voor een mobiliteit die mensen meeneemt in plaats van ze achter te laten.”

Dat gevecht tegen pesterijen heeft Ahidar naar eigen zeggen getekend. Wanneer hij erover praat, springt hij van zijn stoel en plakt tegen het raam van zijn kantoor, alsof hij zichzelf wil beschermen. “Ik ben een ervaringsdeskundige,” zegt hij.

“Tussen mijn zevende en twaalfde hebben ze mij in containers gegooid, mij geslagen en op mij geklopt. Het zorgt er mee voor dat ik altijd de rechten van lgbtqia+-mensen zal verdedigen wanneer zij geweld moeten ondergaan, ook al wordt de strijd voor die gemeenschap niet altijd op applaus onthaald bij mijn achterban.”

“Maar op die manier profileren mijn tegenstanders mij liever niet. Weet je, ik heb vier dochters. Mijn mening is duidelijk: handen thuis. Tegelijkertijd zeg ik aan hen: amuseer je, geniet van het leven. Maar als je voor geluidsoverlast zorgt, respecteer dan ook de grenzen van anderen met wie je samenleeft.”

‘Authentiek alternatief’

Op het vlak van veiligheid wil Ahidar dus een ietwat forsere wind doen waaien, maar ook door zijn posities in het mobiliteitsdebat heeft hij stemmen gehaald. Het gaat dan niet alleen over de manier waarop Good Move geïmplementeerd is – met een gebrek aan overleg, vindt hij – maar bijvoorbeeld ook over de opschorting van het geplande verbod op voertuigen met emissieklasse Euro 5.

“Dat was voor mij een doorslaggevende reden,” zegt de Lakense Jean-Marc. “Ik stemde vroeger MR, maar Fouad is iemand die nabijheid en vertrouwen uitstraalt.”

Bij andere stemmen in zijn achterban valt te horen dat Ahidar stemmers heeft weggehaald bij de PS en de PTB. “Hij is een authentiek alternatief gebleken voor die partijen. Voor de PS omdat die partij symbool stond voor de macht, voor de PTB omdat die – in tegenstelling tot Ahidar – niet lijkt te mogen meebesturen.”

Lees verder onder de foto

Exit Vooruit

Ahidar wist op vijf maanden tijd zo’n vijftig kandidaten te verzamelen rond zijn partij, die hij zelf “een beweging” noemt. Zijn exit bij Vooruit hakte er zwaar in, klinkt het bij zijn politieke peetvader Bert Anciaux.

Ahidar vertrok bij de Vlaamse socialisten uit onvrede met de racistische en seksistische uitspraken van gewezen voorzitter Conner Rousseau, maar was zelf ook kop-van-jut nadat hij de aanval van Hamas op Israël “een kleine reactie van een deel van Hamas” noemde.

“Er zijn een paar dingen gebeurd, maar Fouad heeft wel vaker het gevoel gehad dat hij niet gerespecteerd werd binnen de partij. Dat hij dan geen correcte plaats kreeg bij de lijstvorming was de druppel,” vertelt Anciaux. “De stap naar zijn eigen lijst was risicovol, en Fouad voelde zich als een vrije vogel. Hij is iemand die naar geborgenheid zoekt, maar die voelde hij niet meer bij Vooruit.”

‘Ogen en hart’

Dat Ahidar nu sterk scoort, ligt ook volgens de gewezen Vlaamse minister aan de manier waarop Ahidar zich onder de mensen mengt. “Hij draagt zorg voor mensen, hij steunt hen wanneer ze moeten rouwen, helpt bij het invullen van documenten. Nu heeft Fouad een sterk mandaat gekregen en is hij klaar voor de volgende stap. Hij is al decennialang de ogen en het hart van de stad.”

Die volgende stap is een ministerpost. Ahidar zelf droomde er eerder luidop van om staatssecretaris van Huisvesting te worden. “Minister of niet, er zal altijd een sociale dimensie gekoppeld moeten zijn aan wat ik op politiek vlak doe. Ik wil gaan slapen en tegen mezelf kunnen zeggen: vandaag heb ik weer mensen kunnen helpen.”