Formateur David Leisterh (MR) gaat komende dagen op zoek naar mirakel

Brussels formateur David Leisterh (MR) staat voor de week van de waarheid. Momenteel ziet het er niet naar uit dat de gedoodverfde minister-president binnenkort onderhandelingen over een nieuwe Brusselse regering kan aanvatten.

De verschillende hindernissen die Leisterh de voorbije maanden op zijn pad tegenkwam, zijn bekend. De PS wil niet rond de tafel met de N-VA en Ecolo is niet van plan om de plaats van de Franstalige socialisten samen met Défi in te nemen.

Aan Vlaamse zijde ziet Frédéric De Gucht (Open VLD) op zijn beurt de mogelijke komst van CD&V ten koste van de N-VA niet zitten, zeker niet als daarmee de indruk zou ontstaan dat de Vlaamse minderheid plooit voor Brussels PS-kopman Ahmed Laaouej. Groen-formateur Elke Van den Brandt houdt dus, enigszins noodgedwongen, vast aan haar meerderheid.

Uit het kamp van de formateur klonk het in de marge van de ‘gesprekken van de laatste kans’ deze week ook meermaals dat de MR zich niet gaat moeien met de samenstelling van de Nederlandstalige coalitie met Groen, N-VA, Open VLD en Vooruit.

Al helemaal niet als dat tot de exit van de N-VA zou leiden, de voornaamste partner van de MR in de federale regering. Het is dus niet zo dat de MR dezer dagen De Gucht van zusterpartij Open VLD op andere gedachten probeert te brengen.

Ondertussen blijft Leisterh dit weekend (telefoon)gesprekken voeren met verschillende partijen, ook Ecolo en Défi. Die partijen zijn mathematisch voldoende om de PS te vervangen. Al lijken die contacten meer pro forma.

De Franstalige groenen hebben immers al meermaals laten verstaan dat ze voor oppositie kiezen en zeker de nieuwe Brusselse kopvrouw Zakia Khattabi loopt niet hoog op met de N-VA. Défi wil dan wel de sprong wagen, maar is vandaag een partij die niet de Brusselse formatie, maar vooral zichzelf moet zien te redden.

Onbekend terrein

Dat Ahmed Laaouej (PS) plots zijn kar zou keren en de N-VA in de armen sluit, is vervolgens al helemaal ondenkbaar. De Franstalige liberalen lijken dan ook te broeden op een scenario waarbij ze de handdoek in de ring gooien. Misschien in het begin van volgende week al.

Dat MR-voorzitter Georges-Louis-Bouchez vorige week in De Morgen verklapte dat hij in juli al zijn vertrouweling David Leisterh had aangemaand “om te stoppen met de formatie omdat de PS toch alles zou saboteren”, is bovendien veelzeggend.

Maar: Laaouej van diezelfde PS zal de fakkel van Leisterh wellicht niet overnemen. Er bestaat ook geen enkel draaiboek dat hem daartoe verplicht. Op die manier surft het financieel geplaagde Brussels Gewest richting onbekend terrein.

Het zal uitkijken worden naar de middelen die het federale niveau zou kunnen bovenhalen om Brussel tot de orde te roepen, maar die instrumenten lijken niet even realistisch. Een samenwerkingsakkoord waarbij Brussel budgettair in toom gehouden wordt, kan er bijvoorbeeld enkel komen als de huidige Brussels regering daarmee instemt. Dat lijkt onwaarschijnlijk.

Verder kan de federale regering bepaalde bevoegdheden zoals ruimtelijke ordening, openbare werken en mobiliteit als het ware overnemen van Brussel. Al los je daar de begrotings- en veiligheidsproblemen niet mee op. Nog een optie, die als een communautaire atoombom wordt omschreven door grondwetspecialisten, is die waarbij de federale regering Brussel tegenhoudt om nog leningen aan te gaan.