Franstaligen in het Brussels parlement: MR wint fors, PS houdt stand

In het Brussels parlement overtreft MR de verwachtingen: de liberalen halen 26 procent. PS houdt het verlies beperkt en ziet PTB tot op één zetel komen. Ecolo en Défi krijgen klappen.

In de peilingen haalde de MR rond de 23 procent, maar daar gaat ze vlot over. De partij stijgt met 9,1 procentpunt tot 26 procent, goed voor twintig zetels in het Brussels parlement.

"Ik had nooit durven te hopen om er zoveel halen," zegt lijsttrekker David Leisterh (MR). "Dit zal ons kracht geven voor de nodige hervormingen, te beginnen met de begroting."

PS houdt stand

PS houdt goed stand, maar verliest door het telsysteem toch een zetel. De partij is nu tweede en ziet Ahmed Laaoej wellicht geen minister-president worden, waardoor er toch teleurstelling heerste. Alleen Fadila Laanan was op de verkiezingsavond bereid tot een reactie. "We hebben kiezers kunnen overtuigen om voor een nuttige partij zoals de PS te stemmen."

Daarmee verwijst ze naar de radicaal-linkse PTB. Die stijgt, zoals verwacht, naar 20,9 procent. PTB gaat van 10 naar 15 zetels, uiteindelijk eentje minder dan PS.

Nog een stijger: Les Engagés. De partij van Christophe De Beukelaer gaat met 3,1 procentpunt omhoog tot 10,7 procent. Dat is niet de grote stijging zoals in Wallonië, waar de partij met bijna 10 procentpunt stijgt. Maar het is desalniettemin een opsteker voor een partij die in Brussel in 2019 op verdwijnen stond.

Verliezers

Ecolo en Défi staan in de hoek waar de klappen vallen. De partij van aftredend minister Alain Maron (Ecolo) klokt af op 9,9 procent en halveert zowat. "Het was een harde campagne," verklaart Maron. "Ik denk dat we als partij de nadruk te veel gelegd hebben op bijvoorbeeld het conflict in Gaza en niet genoeg op het klimaat."

Défi moet 5,6 procentpunt inleveren en is nu met 8,1 procent de kleinste zetelende partij aan Franstalige kant.

_{In de grafiek hieronder vind je de resultaten voor het Brussels parlement, opgedeeld per taalgroep. Deze resultaten worden voortdurend bijgewerkt.}

Afgetapt

MR is afgetekend winnaar. "Het gaat om het beste resultaat in twintig jaar," zegt Cédric Istasse, hoofdredacteur bij het politieke onderzoeksinstituut CRISP. "Een hele prestatie voor lijsttrekker David Leisterh, die halverwege de legislatuur nog een nobele onbekende was."

"Ik ga ervan uit dat ze Défi en Ecolo hebben leeggeschraapt," gaat hij verder. Dat Parti Populaire en Listes Destexhe ophielden te bestaan, hielp wellicht ook. Daardoor was MR weer de meest rechtse partij, en kon het veiligheid, dat als thema ook aan Franstalige kant begon te leven de laatste weken, goed capteren.

"Bij Ecolo zie je dan weer die typische jojobeweging," gaat Istasse verder. "In de verkiezingsjaren eindigend op 9, winnen ze. Eindigt het jaartal op 4 dan verliezen ze. De oorzaak? Hun verzet tegen het verbod op onverdoofd slachten en het verlengen van de kerncentrales. Dat is veel militanten van het eerste uur in het verkeerde keelgat geschoten. En een vrij onzichtbare lijsttrekker Zakia Khatabi."

Het midden herschud

Les Engagés stijgt, maar veert niet even krachtig op als in Wallonië. "Om nog beter te scoren moeten ze zich sterker verankeren in de gemeenten", verklaart professor emeritus Pierre Vercauteren (UCL), "iets waar ze vroeger erg goed in waren."

Die partij zal wellicht, net als MR, stemmen bij Ecolo en Défi hebben gehaald. "Die laatste ging ruziënd de campagne in, wat ongetwijfeld meespeelde", zegt Vercauteren. "Al heeft het communautaire in Brussel ook aan belang ingeboet. Al kan dat terugkomen, gezien de (Vlaamsgezinde, red.) uitslag in Vlaanderen."

Links blok blijft

Tot slot de PS en PTB. De eerste partij baalt om het verlies van de leidersplaats, maar heeft goed standgehouden tegen een beukende PTB. Die partij haalt wel een historische score en stijgt, net als MR trouwens, in elk van de 8 kieskantons.

Heeft rechts dan wel gewonnen in Brussel? "Symbolisch wel," zegt Vercauteren (UCL). "MR is de grootste. Maar het linkse blok met PS, PTB en Ecolo, blijft belangrijk."

Als je de linkse partijen optelt, kom je in 2024 aan 52,8 procent van de stemmen, nauwelijks minder dan de 54,6 procent in 2019. "Bekijk je ook de Nederlandstaligen, dan is er zelfs een lichte stijging van links," besluit Istasse. "Van een ruk naar rechts, zoals in Wallonië, zou ik dus zeker niet spreken."