Sint-Gillis: straks een coalitie met de communisten?

De ‘hipste gemeente van Brussel’ kwam de voorbije jaren vooral in het nieuws door drugsoverlast en gebakkelei over het circulatieplan. Hamvraag lijkt vooral met wie nieuwbakken burgemeester Jean Spinette (PS) na de stembusgang in Sint-Gillis in zee wil gaan.

Hoe test je het best of iemand een doorgewinterde fietser of automobilist is? Laat die persoon de Bareel van Sint-Gillis oversteken. Lukt dat zonder kleerscheuren of hartaanval, dan is hij of zij best wel geroutineerd.

Het chaotische kruispunt met zeven straten werd niet toevallig de focus voor een nieuw circulatieplan. Het studiebureau, aangesteld om dat plan uit te denken, stelde voor om een deel van het kruispunt tot voetgangerszone om te bouwen, met enkele harde knippen. Prima voor de groenen, inbuvable voor de socialisten van burgemeester Jean Spinette (PS), die hun coalitiepartner wereldvreemdheid verweten.

Het compromis dat de kemphanen na lang dralen goedkeurden zou na de verkiezingen worden uitgevoerd.

Het dossier illustreert hoe moeilijk de verhouding tussen rood en groen vaak was in de meerderheid. De lijst van de burgemeester (PS en Vooruit) zit daarbij gekneld tussen twee fronten: inhoudelijk is het zweten tussen de progressieve kiezers in de erg jonge gemeente enerzijds en de traditionelere, autobezittende achterban anderzijds.

Politiek worden de socialisten dan weer belaagd door zowel Ecolo als de PTB-PVDA. De eerste partij kreeg dan wel flinke klappen bij de gewestverkiezingen, in Sint-Gillis blijven de ecologisten wel van betekenis.

De grootste concurrent is echter PTB-PVDA, die in juni zo maar even (nipt) grootste partij werd in de gemeente van de kuulenkappers, een politieke primeur. De marxisten surfen mee op de protesten tegen het mobiliteitsbeleid, maar fulmineren evengoed tegen een hogere onroerende voorheffing.

Explosieve stijl

Gemeenteverkiezingen zijn natuurlijk geen gewestverkiezingen en als bestuurspartij kan de PS meer bekende lokale boegbeelden uitspelen dan PTB-PVDA. Toch zijn de socialisten ook op dat vlak niet zorgenvrij. Behalve stemmenkanon Charles Picqué – 37 jaar burgemeester – moet de PS ook de populaire Cathy Marcus en Carlo Luyckx missen.

Jean Spinette draagt de tricolore sjerp pas twee jaar. Hij viel in die tijd vooral op door zijn alomtegenwoordigheid, maar ook door zijn vaak explosieve stijl, die de inhoudelijke conflicten met de groene partner niet meteen makkelijker maakten.

De verkiezingsavond belooft spannend te worden. Wellicht wordt de PS opnieuw de grootste partij en kan ze kiezen met wie ze een coalitie wil vormen. Of doorgaan met de groenen van lijsttrekster Catherine Morenville, die ze onder meer in het mobiliteitsdossier als “doctrinair” ervaren? Of voor de liberalen kiezen, die samen met Les Engagés opkomen en al openlijk lonken naar machtsdeelname?

Het nieuwe blauwe boegbeeld Yannis Bakhouche hoopt alvast stemmen te scoren met een ander dossier dat blijft etteren in de gemeente: de drugsproblematiek.

Mogelijk scoort PTB-PVDA zo goed dat er een derde partij in de meerderheid moet. De marxisten willen in Sint-Gillis alvast meeregeren en Ecolo ziet geen graten in die samenstelling. Het zou een primeur zijn in het gewest. Samen met Molenbeek is de gemeente een van de twee plekken waar dat scenario realistisch lijkt.

Het is ook uitkijken naar de resultaten van de Nederlandstalige kandidaten. In een gemeente waar steeds meer Nederlands klinkt, kregen die vaak zichtbare plaatsen. Willem Stevens (Vooruit.brussels) staat derde op de lijst van de burgemeester, Loes Salomez (Groen) krijgt dezelfde plaats voor Ecolo-Groen. En ook bij PTB-PVDA (Anna Milojkowic op vier) en Open MR-Les Engagés (Melanie Verroken op vier) staan de kandidaat-Nederlandstalige schepenen relatief hoog.