Brihang en Brancusi: 'Ik ben eerder een bouwer dan een weghaler'

Brihang is een West-Vlaamse schavuit die in Brussel zijn poëtische rappersdromen najaagt. Een denker in beelden, een jonge beeldhouwersziel, met een stijfkoppig maar o zo schoon steentje in zijn schoen.

“Ik herinner me Brancusi nog van de lessen kunstgeschiedenis. Vooral Vogel in de ruimte, die ene veer, staat me nog voor de geest. Ik moest onmiddellijk denken aan de beroemde anekdote rond dat werk: dat Brancusi het in 1926 voor een expo in de Verenigde Staten moest versturen en dat de douane het tegenhield en er taksen op wilde heffen, omdat ze er geen kunst in konden zien. En er was eigenlijk niemand die kon aantonen dat het dat wel was, omdat het zo abstract was. Een megaschoon verhaal dat voor mij gaat over hoe de mens kijkt naar kunst en over wat kunst precies is.”

“Ik heb na de kunstschool aan Sint-Lucas Gent experimenteel atelier gevolgd. Vooral het boetseren trok mij aan in beeldhouwen, het met je handen bezig zijn. Dat ze vuil waren na een dag werk – in die zin was het kunstschool of automechanica. Intussen beeldhouw ik eigenlijk niet meer, al probeer ik mijn ei als beeldhouwer wel in mijn videoclips kwijt te raken – zoals in de betonnen sokkel waarin het ‘kunstwerk’ Brihang staat in ‘Steentje’.”

“Het denken via beelden is blijven hangen, vanuit mijn studie en via kunstenaars als Brancusi of Miró. Het naar de essentie gaan van de vorm, dat doe ik nu ook in mijn teksten. En vanuit die essentie ook genoeg ruimte laten voor de toeschouwer om een eigen beeld, een eigen idee, een eigen interpretatie te vormen. Brancusi had dat in extreme mate: het herleiden van een vorm tot het abstracte, het weghalen van al het overbodige tot enkel die ene vorm overblijft.”

“Dat perfectionisme heb ik zelf minder. Ik ben ook eerder een bouwer dan een weghaler als Brancusi. Ik laat veel meer dingen toe die toevallig zijn. Net dat onvolmaakte in je werk laten binnensluipen, daar houd ik van. De toevalligheid van een beweging bijvoorbeeld, of in de muziek een auto die passeert of een gsm die begint te bibberen tijdens de opnames. Die dingen wis ik niet, omdat ze dat moment meer charme geven.”