Review | Angèle op CORE: niet langer een exclusief Brussels snoepje

Angèle begroette ons in het Frans en in het Nederlands, zoals een ongeschreven wet in Brussel ons dat… euh… voorschrijft. Ze beklemtoonde hoe opgetogen ze was in haar stad te kunnen spelen. Fijn, alleen waren we niet van bij ’t begin mee.

Het duurde drie liedjes voor Angèle het plein naar behoren meekreeg, niet verwonderlijk met de eerste radiosingle in de set 'Oui ou Non'. Ook 'Tout Oublier' ging lekker, alleen jammer dat broertje Roméo Elvis zijn partij niet live kwam meezingen - bij dit soort thuismatchen is zoiets geen overbodige luxe. De Brusselaar wordt op dat vlak graag op zijn wenken bediend.

Leuke visuele vondst: het roze achtbaanspoor dat van de videoschermen tot over het podium kronkelde, een knipoogje naar de hoes van haar recente album Nonante-Cinq. Angèles leven mag dan sinds haar doorbraak op een ritje in een rollercoaster lijken, deze show was dat hoegenaamd niet van begin tot einde.

Aanvankelijk hadden we wat moeite met de nogal generische uitwerking. We begrijpen dat Angèle niet kan blijven hangen bij de charmante DIY-shows uit haar beginperiode, alleen ging haar CORE-concert wel erg gretig te leen bij de grote internationale voorbeelden. De rigide choreografieën, de dominatrixdansers, de mechanische lichtgewicht-reggaeton van de songs: we hoorden of zagen het al bij Britney en Katy Perry, bij Lady Gaga en Dua Lipa. Die knieval voor de clichés van de popindustrie doen Angèle een stuk minder vrijgevochten lijken dan ze in wezen is.

Pas halverwege de show kwam er meer vaart in het boeltje. 'Je Veux Tes Yeux' werd bijvoorbeeld vertimmerd tot opzwepende dance en kreeg een outro waarin de dansers zich als gekken aan breakdance waagden. Voor 'Amour, Haine & Danger' huppelde Angèle rond in een zilverkleurige babydoll waar Kylie vast stikjaloers op is. ’t Was voortreffelijk campy.

Voor 'Ta Reine' drapeerde de zangeres dan weer de regenboogvlag over haar schouders en stak zo de LGBTQIA+-gemeenschap een hart onder de riem. Op het veld wiegde behoorlijk wat volk heen -en weer, beheerst meezingend: "Mais tu voudrais qu'elle soit ta reine ce soir / Même si deux reines, c'est pas trop accepté". Mooi.

'Balance Ton Quoi' liet de jongste fans vooraan uiterst melodieus fulmineren tegen het patriarchaat, in 'Démons' dook zowaar de Brusselse rapkeizer Damso op om zijn featuring live te rappen. 'Bruxelles Je t’aime' was de gedroomde slotnoot, niet alleen voor Angèle en haar publiek, maar ook voor CORE dat met zijn tweede editie meer affiniteit met het muzikale weefsel van onze hoofdstad beoogt.

Soit, Angèle is niet langer alleen van Brussel maar ook van de rest van de wereld. Geen kat die daar nog aan twijfelt.

Volg ook op dag twee CORE Festival, live bij BRUZZ tussen 16u en 20u. Luister via 98.8 FM of via de livestream op BRUZZ.be.

Lees ook:

• Herbeleef dag 1 van CORE Festival