Brusselaar schrijft bijbel over linkshandige gitaargoden

Het rijtje tegendraadse, linkshandige gitaarvirtuozen in de muziekgeschiedenis is lang. "Ze staan op dezelfde manier als ik in het leven", vertelt John Engel uit Elsene, die zijn fascinatie zag uitmonden in een encyclopedie over 150 linkshandige gitaristen. Ook op eigen bodem lopen er rond: twee van hen komen uit Brussel.

Op 13 augustus valt elk jaar de dag van de linkshandigen. Naast schrijven doet een linkshandige vaak ook andere zaken met zijn of haar dominante hand. Gitaar spelen bijvoorbeeld. Elsenaar John Engel is al lang gefascineerd door het fenomeen en zette 150 muzikanten in de kijker in zijn verzamelboek.

Van beroep is Engel eigenlijk filmproducer. Momenteel werkt hij aan het tweede seizoen van een politiereeks, Unité 42, dat tijdens het najaar wordt uitgezonden. In het verleden stond hij in de Verenigde Staten al aan de zijde van de allergrootsten, onder hen Brian De Palma en Tim Burton. Maar midden de jaren 1990 besloot hij voor de opvoeding van zijn dochter terug te keren naar België.

Het is rond die periode dat Engel met het idee begon te spelen om een encyclopedie te maken over linkshandige gitaristen. "Ik speel zelf ook gitaar en ben linkshandig", verklaart hij. "Alle kunstenaars zijn voor mij interessant. Maar hoe meer ik mij in linkshandige gitaristen ging verdiepen, des te meer ik besefte dat ze een fascinerend leven leiden." Mensen die gitaar spelen met hun linkerhand laten zich niet beperken door de conventies van vele gitaarbouwers en leerkrachten, die voornamelijk inzetten op rechtshandigen.

Muziek van eigen kweek

In het boek passeren een aantal Belgische gitaristen de revue, zoals Ludo Mariman van The Kids en Stef Kamil Carlens uit Zita Swoon. Onder hen ook twee Brusselaars.

Marc De Backer beroerde een tijd lang de snaren bij pop-rock formatie Mud Flow, die intussen is opgehouden te bestaan. Voordien was hij al actief binnen het Amerikaanse Dog Eat Dog, die met hun combinatie van harde rock en hiphop over de hele wereld hebben gespeeld.

Ook Thierry Plas is uit Brussel afkomstig. Tijdens zijn studies heeft hij het welgeteld één uur uitgehouden aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Totdat hij daar verplicht werd om een rechtshandige gitaar op te pikken. Hij koos uiteindelijk voor een autodidactische opleiding. Plas beschouwt "de gitaar als een levend ding, waarmee je in interactie treedt", staat te lezen in het boek. Samen met Machiavel maakte hij tot in 2011 symfonische rock.

Niet één favoriet

De schrijver kan zelf geen favoriete artiest naar voor schuiven. "Want er bestaan geen regels of 'juiste manier' om iets te doen, dat is voor mij de essentie", zegt Engel. Alle muzikanten die hij voor het boek contacteerde bleken ook een interessant verhaal te vertellen te hebben. "En hun manier van leven heeft een impact op hun spel, ze hebben elk een unieke sound."

Engel schrijft op een typerende manier over zijn helden, waarin muziekstukken als kunstwerken omschreven worden. En het duurde even eer zijn honger gestild was. 'Uncommon sound - The left-handed guitar players that changed music', heeft acht jaar op de schrijftafel gelegen. "Ik bleef maar nieuwe linkshandigen ontdekken die gitaar spelen, daarom heb ik een limiet moeten inbouwen", vertelt Engel.

Het boek bevat honderdvijftig hoofdstukken, elk aan één bepaalde gitarist gewijd. Daarin wordt de historiek van de muzikanten geschetst, en wordt hun manier van spelen beschreven. Alle mogelijke muziekgenres komen aan bod. De auteur besloot het boek zelf te publiceren, in een oplage van drieduizend exemplaren. Het 1000 pagina's tellend oeuvre kan tegenwoordig enkel nog online besteld worden.