Met wat 'coronageluk': Keith Haring succesvolste expo ooit in Bozar

Met de overzichtsexpo van Keith Haring behaalde Bozar zijn hoogste bezoekersaantal ooit voor een tentoonstelling. 180.000 mensen kwamen er over de vloer, mede dankzij een versterkt randprogramma én de heropleving na corona. “Keith Haring blijft een stukje magie”

Met het nieuwe bezoekersrecord laat Keith Haring de expo’s van Michaël Borremans (2014) en Frida Kahlo (2010) achter zich in de top drie. Zij lokten respectievelijk 144.000 en 118.000 bezoekers naar Bozar. De verantwoordelijke voor de laatste succestentoonstelling was Alberta Sessa, coördinerend curator voor de editie in Bozar. Zij zegt erg blij te zijn met de cijfers. “We zijn geopend op 1 december en midden maart moeten sluiten door de coronacrisis”, aldus Sessa aan BRUZZ. “Maar sinds de heropening op 20 mei hebben we dagelijks 500 tot 1.000 mensen kunnen ontvangen. Het is bijna ongelooflijk dat we zoveel volk hebben gezien.”

Wat denkt u dat al die mensen zo aansprak in de expo over Keith Haring?

“Ik denk dat mensen echt zin hadden om opnieuw kunst te zien na de coronacrisis. Keith Haring vertelt ons veel over zijn tijd, de jaren 80, maar ook over vandaag. Zijn thema’s zoals racisme, homofobie, machtsmisbruik en het klimaatprobleem blijven absoluut actueel. En dan heb je natuurlijk zijn kunst rond AIDS, die andere epidemie. Ik denk aan een rood werk uit de expo waar een lichaam op de grond ligt en de stad leegzuigt, alsof het een stofzuiger is. Het toont hoe een ziekte een hele stad kan wegnemen. Ik heb vaak aan dit werk gedacht tijdens de lockdown, want het blijft vandaag absoluut werken. Tegelijkertijd stuurt Keith Haring ons ook een positieve boodschap, over het leven en kunnen verdergaan. Dat was misschien belangrijk na de crisis.”

Nog voor er sprake was van corona had de expo ook al veel succes. Opvallend veel jongeren kwamen naar Bozar. Hoe verklaart u dat?

“Dat is waar en ik ben zelf ook verbaasd dat zoveel tieners, studenten en gezinnen blijven komen sinds we weer open zijn. Het komt volgens mij omdat hij over heel eenvoudige dingen praat: liefde, vrienden en seks, vrolijke dingen, jolige thema’s, maar ook de dood, racisme en homofobie. Het blijft allemaal heel simpel, maar tegelijkertijd onmiddellijk herkenbaar. Dat is de sterkte van Keith Haring: de conflicten, problemen en ziekten zijn dan wel verschillend van vroeger, maar de thema’s zijn tijdloos. Dat, in combinatie met de sfeer die we hadden gecreëerd. De jaren 80 zijn nu redelijk iconisch geworden. De hiphopscene stond toen heel sterk in underground New York en veel jongeren voelen zich vandaag aangesproken tot die muziek. Als iemand met zoveel interesse in de verschillende muziekstijlen en diversiteit van die tijd, zorgt Keith Haring toch altijd voor een beetje magie.”

Welke lessen trekken jullie om dit nieuwe, jonge publiek vast te houden in de toekomst?

“We hebben alles natuurlijk op voorhand goed aangekondigd en we hebben fantastische gasten gehad, zoals Dany Johnson en Leonard Abrams uit de New Yorkse underground-scene. We hadden ook geluk dat het de allereerste retrospectieve was in België. Maar wat we vooral hebben versterkt, is ons randprogramma met de educatieve dienst. Vroeger nodigden we jongeren meestal uit binnen de muren van Bozar. Deze keer zijn we zelf naar buiten getrokken. We hebben samengewerkt met partners als Circus Zonder Handen en Cultureghem. Dat vind ik enorm belangrijk voor de toekomst, om te tonen dat we een huis zijn van iedereen. De sfeer die we hebben gecreëerd, met een blacklight-kamer en met een vogue-avond, dat heeft allemaal een rol gespeeld.”

Hoe breng je die diversiteit nog verder binnen in Bozar?

“We gaan onze Walk With Me-tours zeker verderzetten in volgende tentoonstellingen. Daarbij nodigen we activisten uit om een rondleiding te geven, in plaats van gidsen uit onze eigen ploeg. Deze editie hebben bijvoorbeeld mensen van Café Congo, het Rainbow House en de Belgian Pride kleinere groepen rondgeleid. Zij gaven ons en het publiek een andere kijk op het werk van Keith Haring. We zeggen vaak dat Keith Haring de Zeitgeist belichaamt, de kunstenaar van zijn tijd. Ik denk dat Bozar ook een huis van onze tijd moet blijven.”