Resto: Le Transvaal

Een oude slagerij omgetoverd tot een restaurant: het is een scenario dat al vaker een schot in de roos bleek. En Le Transvaal zal daar geen verandering in brengen. Een regelrechte coup de cœur in Oudergem.

Wij hebben een droom. En net als die van Martin Luther King, is het een droom die tegelijkertijd doodeenvoudig en ambitieus is: in elke wijk van Brussel – en België, nu we toch bezig zijn – een restaurant als Le Transvaal. Iedereen zou een zorgzame vakman als chef Raphaël de Sadeleer bij hem of haar in de buurt moeten hebben. Het land zou er wel bij varen.

Nochtans is er in Le Transvaal geen spoor te bekennen van bovenmatige ambities, enkel de zin om het vak zo goed mogelijk te beoefenen met zo goed mogelijke producten. Die bescheiden en heilzame formule vind je in een klein restaurant gelegen in een oude, wit betegelde slagerij met tafeltjes in blank hout en schoolstoelen. Voor alle duidelijkheid: hier kom je niet voor een intiem etentje.

In de zaal waar een twintigtal gasten terechtkunnen, haken de gesprekken in elkaar en verdringen de lachbuien elkaar. Een sfeer waar eerder gezellige vriendschappen goed gedijen dan een amoureus tête-à-tête, en die nog versterkt wordt door een joviale bediening en een bijzonder overtuigende kakelverse keuken.

Omweg waard
Wij namen de maat van de plek met een voorgerecht van twee kaaskroketten op basis van oude Cantal (€14), een van de vier voorgerechten op de vrij beperkte maar gevarieerde kaart, die ook vijf hoofdgerechten aanbiedt. De kaaskroketten waren perfect gepaneerd en waren gevuld met een raskaas die wegsmolt in de mond, verrukkelijk!

Maar het was de kleine salade die de kroketten vergezelde, die het verschil maakte. Terwijl dit soort salades in talrijke restaurants wordt verwaarloosd, was deze bijzonder fris, ongelofelijk verzorgd en opgewerkt met plakjes komkommer, kervel, rauwe Parijse champignons en een heerlijke vinaigrette op basis van morieljes. Dit was de omweg meer dan waard.

En dan moest het hoofdgerecht de lat nog een tikje hoger leggen: een op het vel gebakken kabeljauwrug met een mousseline van erwtjes, cantharellen en tuinbonen (€26). De vis was voorbeeldig gegaard, tegelijk wit en licht transparant, zoals het hoort. De mousseline met een groen accent maakte van het geheel een absolute lekkernij.

We hebben slechts één puntje van kritiek: als je een sowieso al beperkte selectie van vijf witte wijnen aanbiedt, is het belangrijk meteen duidelijk te maken dat er een van die vijf niet meer voorhanden is.

ma/lu/Mo & di/ma/Tu: 12.00 > 14.30
wo/me/We > vr/ve/Fr: 12.00 > 14.30 & 18.30 > 22.00