Bobbejaan

Bobbejaan, de artiestennaam van Modest Schoepen, heeft nog met Josephine Baker en Gilbert Bécaud gespeeld. Toen hij in 1955 een week lang de Ancienne Belgique vulde, verzorgde ene Jacques Brel zijn voorprogramma. Tot in Amerika konden ze de jodelende fluiter met een zwak voor countrymuziek waarderen. Later stampte hij in Lichtaart zijn eigen pretpark uit de grond: Bobbejaanland. Liedjes als ‘Café zonder bier’ en ‘’k Zie zo gere mijn duivenkot’ behoren tot het Vlaamse erfgoed. Toch komen ze in deze documentaire amper aan bod. Archiefmateriaal dat tot de verbeelding spreekt, wordt gecombineerd met ongebruikelijk intieme en bijzonder aangrijpende beelden van de bejaarde Bobbejaan die beseft dat zijn laatste uur geslagen heeft. Aan alle mooie liedjes komt een einde, maar zoon Tom Schoepen doet zijn best om ervoor te zorgen dat ze steeds opnieuw worden gespeeld. Bijvoorbeeld door op fraaie documentaires aan te sturen. De onverwachte heldin van het verhaal is zijn moeder. Het pretpark was er op het einde te veel aan, zingen nooit. Hoed af voor Bobbejaan en de zijnen.



BOBBEJAAN
BE, 2015, dir.: Benny Vandendriessche, 65 min.