Cabin fever: Olivier Masset-Depasse

Tot in de VS maakte Olivier Masset-Depasse indruk met zijn thriller Duelles: Hollywood verzoekt hem om een Amerikaanse remake. Drukke tijden dus, maar dat houdt hem niet tegen om ons tips te geven die het gedwongen binnenblijven een stuk aangenamer maken.

Met het gestileerde, hitchcockiaanse Duelles bezorgde filmregisseur Olivier Masset-Depasse Anne Coesens en Veerle Baetens prachtrollen. Het stak de ogen uit van Hollywood-ster Jessica Chastain. Met haar productiehuis Freckle Films schaart de actrice uit Zero dark thirty en Interstellar zich achter de Amerikaanse remake, die Mother's instinct zal heten. “Gelukkig hoeft het geen exacte kopie te worden. Het mag een variatie zijn,” zegt Masset-Depasse. “Ik ben zeer tevreden over de Belgische versie, maar we kenden enkele budgettaire tegenslagen, waardoor we verplicht moesten knippen in het scenario. Dat zal deze keer niet gebeuren. Jessica Chastain heeft ook enkele wijzigingen voorgesteld die de film ten goede komen. Het is een groot voordeel dat ze niet alleen de hoofdrolspeelster is, maar ook mijn Amerikaanse producente.”

Chastains tegenspeelster is niet minder befaamd. Anne Hathaway won in 2013 een Oscar voor haar bijrol in Les misérables en schitterde ook in The princess diaries, Brokeback mountain en The devil wears Prada. Is onze stadsgenoot het nu aan zijn stand verplicht om élke film van Chastain en Hathaway te hebben gezien? “Van Anne Hathaway heb ik niet elke film gezien, maar wel de belangrijkste. Van Chastain ken ik zo goed als alle films. Ze is mijn favoriete actrice. Ze kan elk register aan en haalt haar neus niet op voor genrefilms, maar ik geef toe dat ze mij vooral ingepalmd heeft met auteursfilms als The tree of life, Molly's game of The disappearance of Eleanor Rigby: Him & Her. Die laatste titel is een minder bekend maar zeer goed tweeluik waarin ze samen met James McAvoy een koppel speelt dat moet herstellen van een groot drama.”

Sterke vrouwenrollen zijn een handelsmerk van Masset-Depasse. “Recent ben ik het meest geraakt door The invisible life of Eurídice Gusmão, een film van Karim Aïnouz over twee zussen die in het Brazilië van de jaren 1950 niet door het leven worden gespaard. Goed geregisseerd, mooi belicht, knap geacteerd: heerlijk.”

Op vrijdag wordt er in gezinsverband naar een film gekeken. “Tijdens onze 'ciné-club' vielen vooral de films van de Japanse animatiegod Hayao Miyazaki in de smaak en, hoe kan het ook anders, die van Steven Spielberg. Je weet wel nooit zeker wat zal aanslaan. The shining van Stanley Kubrick en Blade runner van Ridley Scott vielen tot mijn grote verbazing tegen. Like father, like son, een lange Japanse film van Hirokazu Kore-eda over twee zonen die van familie wisselen, werd dan weer enthousiast onthaald.”

Qua serie is hij een van de vele aanhangers van Fargo. “Zo weinig als ik genoot van de film van de broeders Joel en Ethan Coen, zoveel hield ik van de drie seizoenen van de serie. Het grote verschil is dat de reeks de personages minutieus uitdiept en veel gedetailleerder is.” Weinig boeken lezen blijkt ook geen optie. “Dat kan ik mij niet veroorloven. Een regisseur moet voortdurend lezen: zo vind je projecten. Ik probeer mijn Engels wat op te krikken. (Lacht) Op dit moment ben ik in de ban van I am Pilgrim van Terry Hayes, een page­turner van 891 pagina's rond een geheimagent.”

De passie voor film kleurt zelfs zijn muziek­smaak. “In het lichtere, commerciële genre kan ik het album Free spirit van Khalid smaken. Zijn mooie synthese van soul en r&b is zonnig en dat kunnen we in tijden van quarantaine goed gebruiken. Maar ik luister vooral naar filmmuziek en klassieke muziek. Dé filmcomponist die ik iedereen kan aanraden, is Nicholas Britell. Hij componeerde onder meer voor The big short, Vice, Moonlight, If Beale Street could talk, de HBO-serie Succession en de uitstekende Netflix-film The king met Timothée Chalamet als Hendrik V van Engeland. Ik zou een heel gelukkig mens zijn als hij de muziek voor de Amerikaanse remake van Duelles zou willen componeren. Dat is niet uitgesloten. Voor Jessica Chastain gaan deuren open.”

Eindigen doen we met een strip. Masset-Depasse staat op het punt om de derde Largo Winch-film te regisseren, gebaseerd op de populaire stripreeks van Brusselaars Philippe Francq en Jean Van Hamme over een avontuurlijke miljardair. “Maar ik hoef er geen tekening bij te maken dat opnames in vier verschillende landen op dit moment moeilijk te organiseren zijn. Zodra dat vermaledijde virus ons met rust laat, kan er gedraaid worden. In afwachting ontwikkel ik nieuwe projecten. Ik heb ondertussen materiaal voor wel tien jaar. (Lacht) Als je graag strips leest, moet je La mort à lunettes uitproberen, getekend door Gérard Goffaux en verzonnen door de bekende scenarist Tome.”