Tori et Lokita: de Dardennes pakken uit met een ziedende film

Met Tori et Lokita wonnen Jean-Pierre en Luc Dardenne in Cannes een speciale prijs. In hun hartverscheurende film vinden de regisserende broers de urgentie van Rosetta terug.

Jean-Pierre Dardenne uit Luik en Luc Dardenne uit Brussel zijn boos over hoe België minderjarige vluchtelingen behandelt. Dat zijn nog wel mensen. Maar de broers Dardenne zijn de broers Dardenne. Ze behoren al een kwarteeuw tot de beste filmregisseurs ter wereld en zijn een recordaantal keer in de prijzen gevallen op het prestigieuze Filmfestival van Cannes.

Hun verontwaardiging hebben ze met al hun cinematografische savoir-faire en intellectuele rigueur omgezet in een ziedende film die doet terugdenken aan hun vitale doorbraakfilms La promesse en Rosetta.

De jonge Tori uit Benin en de wat oudere Lokita uit Kameroen, uitstekend vertolkt door Pablo Schils uit Seraing en Joely Mbundu uit Ganshoren, klampen zich aan elkaar vast als broer en zus. Samen proberen de minderjarige migranten er in het Luikse het beste van te maken. Talent en drive te over.

Voor de helft bezingt de in Cannes bekroonde film de hartverwarmende kracht van hun vriendschap. De andere helft is lelijke, kille realiteit. De enige die wel naar de kinderen omkijken zijn mensen die van hen willen profiteren: mensensmokkelaars en achtergebleven familie die hun geld eisen, pizzeria’s op zoek naar goedkope werkkrachten, drugsplantages.

Het contrast tussen de zonnigheid van de kinderen en de harteloosheid van hun omgeving gaat door merg en been. Een vaderlandse film om trots op te zijn over een vaderlandse situatie om zich voor te schamen.

Tori et Lokita is vanaf 7 september in de zalen te zien