Chibi Ichigo en UM! scheppen hun eigen universum: 'Wij omarmen onze verschillen'

2020 suckte niet voor iedereen: Chibi Ichigo en UM! oogstten lof met sterk nieuw werk en veroverden harten met hun deelname aan De slimste mens ter wereld. Maar de grootste vrucht van het voorbije jaar is de big bang van hun gezamenlijke universum: Chibumiverse. “We hadden nochtans gezworen om nooit samen muziek te maken.”

"Welkom in de Chibi Rit, ziet da ge goe vastzit,” gebiedt 'Chibi Rit', de song die je in Chibumiverse zuigt. De eerste ep van het muzikale koppel Chibi Ichigo en UM! blaast een kleurrijk, parallel universum leven in, met vergezichten zoals je die alleen in Brussel te zien krijgt. Een achtbaan die slalomt tussen donkere drum-'n-bass en kletterende breakbeats, die je in loopings zwiert over in syrup gesmoorde schlagers, een Japanse freejazzsample en gloeiend hete technobeats. Met door de intercom de bitterzoete Limburgse zanglijnen en soms rauwe Russische raps van Chibi Ichigo over de chaos én de schoonheid van het leven.

Dat leven lachte Sabina Nurijeva en Umi Defoort, zoals de twee lovebirds echt heten, het voorbije jaar ondanks alles toe. Defoort, muzikant en beatmaker van Zwangere Guy, zag zijn tournee met de rapkeizer in het water vallen, maar etaleerde met verve zijn eclectische smaak met zijn solodebuut UM!. Zijn lief strooide haar unieke, frêle poëzie haast achteloos over de lome beats van haar tweede ep Bloei en toonde op de single 'Sussend' dat ze kon rappen én zingen.

Maar de springplank naar een breder publiek bleek De slimste mens ter wereld, het kijkcijferkanon van Play4 waarin het Brusselse duo tv-kijkend Vlaanderen charmeerde met zijn ontwapenende passage. En waarin Chibi Ichigo haar vriend eruit kegelde met de ontroerende woorden: “Ik ben wel blij, maar ik had liever Conner (Rousseau) gewoon naar huis gezien.”

“De tranen die toen vloeiden, kwamen vooral door de zenuwen,” blikt Chibi Ichigo terug. “Ik wilde ook absoluut vermijden dat we met elkaar vergeleken zouden worden. Wij zijn gewoon twee verschillende personen, de ene hoeft niet beter te zijn dan de andere.” “Die opnames zijn best wel vermoeiend, één aflevering inblikken duurt algauw drie uur,” legt UM! uit. “En je neemt er twee per dag op.” “Ik heb wel veel geleerd uit mijn deelname,” zegt Chibi Ichigo. “Ik zit heel vaak in mijn hoofd, en dat had ik ook tijdens die opnames. Maar dan leef je niet in het moment en gaat alles maar gewoon voorbij. Ik ben nu een boek aan het lezen, De kracht van het nu van Eckhart Tolle. Dat gaat over leven zonder gedachtes. Ik wist niet dat dat kon.”

“Aan succes moet je wennen,” zing je op Chibumiverse. Heeft de aandacht die jullie kregen door De slimste mens ter wereld jullie overvallen?
Chibi Ichigo: Die tekst heb ik voor De slimste mens geschreven. Ik heb dat heel vaak, dat er iets door mijn hoofd waait, en dat ik pas maanden later besef, oh my God, dat gaat eigenlijk daarover. Je moet werken om ergens te raken, maar het is net zo belangrijk om met twee voeten op de grond te blijven.
UM!: Met succes komt verantwoordelijkheid. Je gedrag wordt uitvergroot, je uitspraken ook. Daarmee moet je leren omgaan.

Jij kwam in een stormpje terecht nadat je in het programma kritiek gegeven had op K-pop, UM!.
UM!: De sociale impact van De slimste mens had ik wel onderschat. Wij kijken zelf nooit televisie, we wisten niet dat tv nog zo'n groot ding was.
Chibi Ichigo: Wellicht kwam dat ook door corona, dat heel veel mensen achter de buis kruipen. Op tv wordt alles onder een vergrootglas gelegd. Wat je zegt, wordt je hele karakter.
UM!: Je zit niet in De afspraak of een of andere debatshow, maar in een programma dat mensen wil entertainen. Je kan daarin onmogelijk een mening geven en die voldoende onderbouwen.

Jullie zijn nu BV's, of beter BB's: bekende Brusselaars.
UM!: Dat is de kant die we proberen te vermijden. (Lacht) BV, wat is dat ook voor een concept? Je bent bekend in een déél van het land. Daar was het ons ook helemaal niet om te doen. We deden mee omdat we het een fijn programma vinden waar we als kind al naar keken, en omdat het ook gewoon op een goed moment kwam. Normaal zou ik met Zwangere Guy op tournee zijn geweest in Nederland, maar nu zat ik thuis.
Chibi Ichigo: We worden nu wel vaker op straat herkend, maar ik merk dat meestal niet op omdat ik mijn bril niet draag. (Lacht)
UM!: Dat mensen met ons op de foto willen, blijft absurd. Maar we zijn altijd dankbaar.

In het finalespel moesten jullie elkaar het vuur aan de schenen leggen. Hoe was het om elkaar creatief uit te dagen in de opnamestudio?
UM!: Voor mijn eigen album hadden we samen 'Chibumi' gemaakt, en dat vonden we een coole sound. Daaruit is de rest organisch gegroeid. In een relatie moet je sowieso compromissen sluiten, dus in de studio lukte dat ook.
Chibi Ichigo: We konden al onze ideeën samengieten. En als er een van ons niet akkoord was, gingen we op zoek naar iets anders.

Hadden jullie niet gezworen om nooit samen muziek te maken?
Chibi Ichigo: Helemaal in het begin, ja. Ik studeerde journalistiek in Gent, maar ik voelde me daar helemaal niet op mijn plek. Ik zat heel vaak alleen op kot liedjes te schrijven. Ik had Umi pas leren kennen in Brussel en ik vertelde aan hem dat ik muziek wilde maken. Umi gaf me een paar beats omdat hij weleens wilde zien of ik wel kon rappen, maar ik was nog heel schuchter. Ik had in het middelbaar woordkunst-drama gedaan, ik vond toneelspelen fantastisch, omdat ik dan mezelf niet moest zijn. Maar zingen voor anderen vond ik supereng. Als puber weet je ook nog niet wie je bent.
UM!: In het begin heb ik tough love getoond, ja. Ik wilde graag dat Sabina voor me zong, maar ik was ook eerlijk. Toen dat haar niet lukte, heb ik gezegd dat als ze het zelfs niet voor mij kon, ze er niet klaar voor was.
Chibi Ichigo: Daarna ben ik ingestort en heb ik hard gehuild. Omdat het waar was wat Umi zei. Maar ik wilde niet opgeven. Ik ben naar Ashley Morgan (bevriende producer en dj van Dvtch Norris, red.) getrokken en samen hebben we 'Russian snow' opgenomen, mijn eerste single. Toen Umi dat nummer hoorde, dacht hij: oké, dit wordt wél iets. (Lacht)

De pandemie is voor velen een stevige relatietest. Hoe doorstaan jullie die periode?
UM!: Veel artiesten zijn zichzelf tegenkomen. Voor ons heeft dat positieve vruchten afgeworpen. Met name dit project. Zelfontwikkeling. Hoe we in onze relatie staan.
Chibi Ichigo: Umi en ik zijn sterker geworden samen. En we zijn individueel hard gegroeid. We geven elkaar ook wel de ruimte.
UM!: Er zijn natuurlijk de beperkingen, dat voel je fysiek én mentaal. Maar intellectueel en creatief voel ik me heel vrij.

Chibi, jij postte onlangs een foto van jezelf in badpak op Instagram waarin je mensen die door corona worstelen met hun gewicht een hart onder de riem steekt. Moedig.
Chibi Ichigo: Door de lockdowns zijn veel mensen minder gaan bewegen, en ongezonder gaan eten. Ik ook. Ik at letterlijk hotdogs als ontbijt. Mijn huid werd grauw, ik straalde niet meer. Sinds een paar weken ben ik gezonder gaan leven. Ik heb mijn hele leven onder mijn gewicht gezeten, pas de laatste jaren ben ik in evenwicht. Aanvankelijk had ik het daar moeilijk mee, maar nu besef ik dat het oké is omdat ik me gezonder voel. Ik heb er lang over getwijfeld om die foto te posten, want ik stel me daar heel kwetsbaar mee op. Maar de reacties zijn heel positief. Mensen herkennen zich en dat is fijn.

Is het voor jullie generatie, jonge twintigers, vandaag moeilijker om zichzelf graag te zien?
Chibi Ichigo: Dat weet ik niet. Mijn grootouders waren daar niet mee bezig. Je kinderen moesten goed gekleed en gevoed zijn, daar stopte het. Zeggen “Ik zie je graag” en knuffels geven was niet aan de orde. Door internet is er zoveel veranderd. Ik denk soms ook dat het een stuk makkelijker is.
UM!: Elke generatie heeft zijn issues. Als ik kijk naar de muziek die gemaakt is in de jaren 1990, die toch altijd een reflectie is van de maatschappij, die is heel hard en ruw. Rage Against the Machine, DMX, dat is rauw. Er werden toen woorden gebruikt die we nu schuwen. Elke maatschappij draagt een vorm van hypocrisie in zich. Vandaag zijn we allemaal massaal aan het preachen, we leven in een politically correct society. Dat hoeft niet slecht te zijn, maar op sociale media geven we wel constant visies mee. De standaard ligt hoog.
Chibi Ichigo: Veel onderwerpen zijn toch meer bespreekbaar dan vroeger. Neem nu transgenders. Maar je moet wel zelf kiezen om er research over te doen en je erover uit te spreken.

“Droom niet, denk realistisch,” zing je in 'Ongeduldig'. Leg je jezelf regels op?
Chibi Ichigo: Dat is wat er altijd wordt gezegd, dat je realistisch moet zijn. Maar wat als je niet kan dromen, waar begint het dan? Je moet dromen hebben. Die dromen worden doelen, en die doelen kan je behalen. Je mindset doet veel.

In dat nummer werp je een blik op de toekomst. Hoe ziet die eruit?
Chibi Ichigo: Ik ben nu bezig aan mijn eerste album. Dat is weer een level omhoog en dat is fijn. Straks wil ik door mijn muziek zoveel mogelijk landen en culturen ontdekken.

Jullie zijn beiden opgegroeid met het vizier op twee culturen. Heeft dat jullie band versterkt?
UM!: Die eclectische cultuurervaring heeft ons zeker geholpen. Voor het nummer 'Chibumi' heb ik bijvoorbeeld Russische kinderanimatie gesampled waar ik nog nooit van gehoord had, maar die ik door Sabina heb leren kennen. Voor haar was dat een heel belangrijke memory. De verschillende culturele aspecten appreciëren we heel erg bij elkaar. Elke cultuur biedt zoveel kennis dat het zonde zou zijn om daar niet van te leren. Tegelijk voel je je als kind van twee culturen overal een vreemde eend. Ik heb genoeg dingen meegemaakt waardoor je merkt dat je anders bent, momenten waarbij je in situaties terechtkomt als enige van je etniciteit. Er zijn nog veel stereotypen over Aziatische mannen. Die dualiteit in onze identiteit, die je je doet afvragen waar je nu bij hoort, hebben we beiden ervaren.

Jij bent opgegroeid in Brussel, UM!. Jij in de Limburgse gemeente Hechtel, Chibi. Dat zijn twee andere werelden.
Chibi Ichigo: Absoluut. Ginds wilde ik presteren op andere vlakken om erbij te horen. Bijvoorbeeld door het keigoed te doen op school, en altijd de eerste te zijn in de klas.
UM!: Je dácht dat je dat wou.
Chibi Ichigo: Ja. Mijn mama zat daar ook achter. Maar dat heeft me wel gemaakt tot de persoon die ik ben, dat ik nooit opgeef. Dus, dat is goed. Ik moet nu leren om dingen ook los te laten.
UM!: Ik heb in Brussel vrienden in verschillende culturen, maar toch zie je daar ook nog bubbels. In de sneakershop waar ik werk, was mijn vorige baas een Filipino. Ik wist helemaal niet dat er een grote Filipino-gemeenschap was in Brussel. Ze hangen allemaal bij elkaar rond. Dus ook in een multiculturele stad als Brussel kan je heel geïsoleerd zijn.
Chibi Ichigo: Toen ik naar Brussel kwam, voelde ik me hier net als iedereen. Eindelijk was de eerste vraag niet meer “Vanwaar ben je?” Vijftig procent van de mensen in Brussel komt ook van ergens anders. Ik vond mijn Russische roots hier net een troef, ook voor mijn muziek. Muziek heeft mij doen accepteren wie ik ben.

'Loop voorbij' samplet een sixtieshitje van de schlagerzanger Ronny Temmer, maar is tegelijk een harde raptrack over geld en het gebrek eraan. Hoe hard is jullie financiële bestaan?
Chibi Ichigo: Vroeger kreeg ik mijn cadeaus nooit op Sinterklaas zelf, ze kwamen als er geld was. Terwijl ik struggelde met mijn moeder, gingen anderen skiën. Maar ik wil ook zekerheid. Ik wil oesters eten en in eerste klasse zitten. En tonen aan anderen die het ook moeilijk gehad hebben, die op het einde van de maand bankroet zijn, wier licht niet meer aanknipt omdat ze de rekening niet meer kunnen betalen, dat het mogelijk is om daarvan los te breken.
UM!: Niks is ons gegeven. Als we nu ergens staan, is dat door onze eigen keuzes en handelingen. En door iedereen die rond ons staat, natuurlijk. Ik zal niet liegen, financieel is het niet makkelijk. Met Zwangere Guy had ik normaal flink getoerd, tot op het Sziget-festival in Hongarije toe. De winkel waar ik deeltijds werk, is dicht. En de steunmaatregelen zijn ofwel ondermaats, ofwel moeilijk te verkrijgen. Maar het lukt. Ofwel blijf je mokken omdat niets nog kan, ofwel zoek je oplossingen. Je kan in de shit zitten, maar het belangrijkste is hoe je weer opstaat.
Chibi Ichigo: Ik zeg van elk jaar dat het het leukste jaar van mijn leven wordt. En dat is tot nu toe altijd gelukt. Zelfs in 2020. In september had ik bijvoorbeeld zeven concerten. Wel voor een zittend publiek, maar ik had nog nooit zoveel shows in één maand gehad.

Chibumiverse is nu uit (eigen beheer)